روزی نو برای «نوروزی»؛ از بیم و امیدهای بخش دولتی دامپزشکی تا پیکر نیمه جان بخش خصوصی!

فاخته- این که برای دومین بار در کسوت سی و پنجمین رئیس به ساختمان دوراهی یوسف آباد راه پیدا کرد را شاید بتوان نقطه امیدی در ایجاد تحولاتی نو با جانمایه ای از جرات و جسارت خاص مدیریتی او در فضای دامپزشکی کشور دانست.

مجتبی نوروزی که حالا در کارنامه خود رفت و برگشتی از دولت به بخش خصوصی و فضای اقتصادی را دارد را قطعا می توان مدیری پخته تر و با تجربه تر از نوروزی دوره قبل دانست.

هرچند فرزند ایلام در روزهای خوبی به لحاظ بودجه، اعتبارات و نیروی انسانی به ساختار دولتی راه نیافت اما می توان امید داشت با رویکردهایی که از گذشته در او سراغ داریم بتواند منشاء تحولاتی نو در دامپزشکی کشور باشد البته این نکته را صرفا بر اساس تجارب قبلی عنوان می شود چرا که هنوز برنامه ای از سوی وی در جهت تدابیر مورد نظر خود برای اداره ساختار دامپزشکی کشور ارائه نشده است.

نگاهی به وضعیت کنونی دامپزشکی نشان می دهد این ساختار در بخش های زیر دچار تنش ها و معضلاتی است که لازمه برطرف شدن آن، ورود قدرتمند مرد شماره یک سازمان دامپزشکی به این حوزه هاست؛

در بخش دولتی، نابسامانی وضعیت معیشتی و عدم پایداری برخی منابع، نظیر تسری فوق العاده خاص که هنوز در بلاتکلیفی عجیبی به لحاظ محل تخصیص و منابع آن دیده می شود؛ آزار دهنده شده و چشم امید کارکنان به ایجاد ثبات در این بخش از درآمدهای سازمان است آن هم با امید به نشستن در احکام کارگزینی تا شاید این مقدار، التیامی باشد بر زخم و درد کهنه و توان معیشتی ضعیف پرسنل دامپزشکی.

نگاهی به بخش خصوصی، علیرغم تلاش های گسترده مدیریت جدید سازمان نظام دامپزشکی در جهت شفاف سازی و نوسازی در این بخش، حاکی برخی گلایه ها در این حوزه بین دامپزشکان و پیرادامپزشکان است که هم به لحاظ جایگاه اجتماعی و هم به لحاظ درآمدهای ناشی از شغل خود ملموس است. تاخیر در ابلاغ تعرفه های بخش درمانی و ناهمخوان بودن با تورم موجود، سست بودن ارکان اجرای مواد 18 و 19 آئین نامه نظارت بهداشتی و حکمرانی کارفرمایانی که حقوق مسئولین فنی و بهداشتی را پرداخت می کنند، برخی مشکلات در بخش کلینیک های دام کوچک و حساب و کتاب کشیدن سازمان مالیاتی از مشاغل دامپزشکی نظیر مشاغل پزشکی از عمده مواردی است که سبب نارضایتی یادشده گشته و این بخش پویا را با اوضاعی که توصیف شد می توان به پیکره نیمه جانی تشبیه کرد که نیاز به «دم مسیحایی» دارد...!

بخش آموزش دامپزشکی هم حکایتی برای خودش دارد! تلاش و تقلای دانشگاه های غیردولتی برای تاسیس دانشکده و ایجاد رشته دامپزشکی در مقطع دکترای عمومی و دیدن این رشته به مثابه ماشین چاپ اسکناس برای تامین درآمدهای دانشگاه، فارغ از نیازهای منطقه و استان و باز فارغ از ایجاد بازار کار برای آن منطقه از جمله مصائب و دردسرهای حرفه دامپزشکی است که آه از نهاد فارغ التحصیلان قبلی و فعلی در آورده. بدتر از آن مسابقه برخی مسئولان استانی برای ایجاد رشته موصوف در استان و شهر خود به هر قیمتی است و به هر دلیلی!

اینها تنها بخش هایی از معضلات و مشکلات کلان دامپزشکی کشور است که قطعا یک فرد به عنوان رئیس سازمان دامپزشکی کشور نمی تواند یک تنه به حل آنها اقدام کند اما تدوین رویکردهای جدید و اتخاذ تدابیر کارگشا و ایجاد حلقه های مشورتی قدرتمند با حضور افراد صاحب نظر در هر بخش می تواند بخش بزرگی از مساله را حل کند و البته از سوی دیگر ایجاد ارتباط اثرگذار با نهادهای مرتبط در این معضلات روی دیگر سکه است که نیاز به روابط گسترده با افراد حقیقی و حقوقی مختلف را ضروری می کند و تمام اینها در سایه برنامه ای جامع برای بهبود وضعیت دامپزشکی کشور میسور خواهد شد.

و هم اکنون، حضور دوباره نوروزی در جایگاه ریاست سازمان دامپزشکی کشور، فرصتی است مجدد برای او تا با بهره گیری از تجارب قبلی و اتخاذ تدابیری نو، حرکت سازمان را بر محور توفیق و بهره وری بیشتر تنظیم کند.

به امید سربلندی خانواده فرهیخته دامپزشکی کشور.

دکتر هادی زارعی

مدیر مسئول