تاجگذاری ماهی اسطوره ای " بلوگا " در ۲۰۰ مزرعه پرورش ماهیان خاویاری ایران در روز "خاویار ایرانی"

بخش نخست؛ «تاکید بر فرهنگ سازی»

فاخته- باید پذیرفت که در مقوله فرهنگ سازی در بسیاری از زمینه ها "جا" مانده و "وا" مانده ایم؛ چرا که زمانی در بخش دولتی به ویژه از نکته نظر تخصیص اعتبارات مورد نیاز وقتی برای فرهنگ سازی، بودجه ای با سرفصل مستقل و تعریف شده بنا به هر دلیلی وجود ندارد متاسفانه بخش خصوصی بر روی صفحه شطرنج بخش دولتی را "کیش و مات" کرده و همه ما در بازی "کپی پیست نمایی" نرد عشق را به بخش غیر دولتی باخته و با "جفت شش تاس"  های پی در پی و با استفاده از منابع علمی و خبری پراکنده متعلق به بخش دولتی، با رنگ و لعاب بزک شده دوباره با استفاده از "رسانه ها و به ویژه فضای آنلاین" به خورد ما دولتی های برخاسته از بدنه اداری می نوشانند زیرا به نظر می رسد که "قدر و قدرت" توان رسانه ای و نوشتاری را البته برخی  نمی دانند و البته چنانچه دقیق مطالب جبهه مقابل را مرور کنیم هر فرد فرهیخته صاحب تخصص خاص پی به بی سوادی علمی، رسانه ای و بی در و پیکر وصله نویسی آنان می برد و البته چند "FACT" در پایان این بخش در راستای همان دفاعیه ها و تعصب کاری آورده خواهد شد.
باید قبول کنیم که در جهان معاصر وقتی نام " خاویار" تاسماهیان آورده می شود تو گویی که فقط مترادف  نام " ایران " است که بر زبان ها و یادداشت ها و مقالات و فیلم ها و مستندسازی و...جاری و ساری می شود و این خود یعنی " ترجُمان  یک میراث کهن و تاریخی به قدمت قرن ها توسط گذشتگان  و پیشینیان و پایه گذاران " تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری ایران عزیز که در راس آنان نام اساتید و تلاشگران بی ادعایی مانند شادروانان به ترتیب "فرید پاک، کیوان و یوسف پور" ستارگان سواحل زیبا، نوستالژیک و بابرکت "استان گیلان" در دوران معاصر به نیکی و از خودگذشتگی یاد برده می شود و این سکوها و رکوردهای  افتخارآمیز آنان شاید صدها سال هم غیر قابل دسترسی و جابجایی باشد.

دو سند:
 «حدود دوسال پس از بازنشستگی بنده در زمستان سال ۱۳۹۸ روزنامه کثیر الانتشار " شهروند "  با تیتر یک خود در نیم تای  صفحه نخست در مورد ماهیان خاویاری ایران " لید"  توهم زا و فاقد ابعاد "علمی و سوابق تاریخی و فقدان منابع موثق" را بر روی پیشخوان مطبوعات ثبت نمود که صبح هنگام و در نخستین پگاه صبحگاهی آن روز سرد زمستانی اقدام به خرید یک نسخه روزنامه نمودم و از آنجا که خیلی احساس ناراحتی داشتم در پیاده روی روبروی پیشخوان شروع به خواندن این تیتر "زرد و اغواگرانه" کردم  که:
تیتر و لید صفحه نخست با فونت(حروف) درشت  هرگز با تعداد کلمات این مطلب هماهنگ نبود و بر خلاف تیتر درشت مطلب فوق، این یادداشت بسیار خلاصه و باری به هرجهت  و" آسمان را به ریسمان پنبه ای" بافتن بود که اصلا پایه منطق رسانه ای و علمی را نداشت.
پس از مطالعه مطلب با تلفن همراه"خانم م.ش" نویسنده یادداشت فوق تماس گرفته و بیش از ۲۰ مورد خطای نگارش فوق را تذکر دادم که موجب شد بنده را به دفتر روزنامه فوق الاشاره در میدان صادقیه واقع در خیابان ستارخان تهران حضوری دعوت و با همکاری اینجانب اصلاحیه و جوابیه تهیه شود.»

این یک مصیبت آشکار و ظلم پنهان است که یک مهندس تاسیسات صنایع در تهران تحت عنوان موسسه مشاوره تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری را به نام موسسه "ف" تبلیغ نماید و ادعا کند بیش از صدها مزرعه پرورشی ماهیان خاویاری  را در ایران و جهان  طراحی و راه اندازی کرده که از دیدگاه بنده فقط یک انکوباتور پایلوت است  که برای راستی آزمایی ادعای این موسسه با هزینه شخصی و در دوران بازنشستگی عازم مزرعه طراحی شده ایشان در "داخل بافت روستای" ی " شهرستان شهریار در غرب استان تهران شدم و مراتب عدم ساختار و بهینه سازی را طی گزارشی به معاونت اسبق توسعه آبزی پروری شیلات ایران به منظور بررسی بیشتر اطلاع دادم که متاسفانه علیرغم قول مساعد انجام نشد و در زمان کنونی وقتی با صاحب و سرمایه گذار  مزرعه به نام  " ک"  تماس داشتم و البته بنا به گپ و گفت تلفنی ایشان، مزرعه فوق تعطیل و رها شده است که دلیل اصلی آن را کارنابلدی صاحب موسسه فوق و سوء استفاده از بی خبری خود سرمایه گذار اصلی از تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری می دانست.

این ها دو نمونه کوچک از خالی بودن میدان فرهنگ سازی است که عمق قعر این درّه و شکاف را "حداقل تا دوسال پیش از سال ۱۴۰۲" نشان می دهد.
«اما آن سوی این راز کرشمه ها و ناکاربلدی امثال"ش" ؛ "ف" ؛ "ک" ؛ "ب" و ... از نکته نظر رسانه ای و علمی اگر مبنای آغاز پرورش آزمایشی ماهیان خاویاری را از سال ۱۳۶۹ به صورت پایلوت در نظر بگیریم و از سال ۱۳۷۴ توسط معاونت تکثیر و پرورش آبزیان شرکت سهامی پیشین شیلات ایران در استان گیلان حوالی شهرستان رشت موسوم به منطقه سدّ سنگر طی انجام پروژه مشترک با کارشناسان" ایران و روسیه " مبنای فاز اجراء و پس از رسیدن به نرماتیوهای وابسته، ضریب تبدیل غذا، بهداشت و... قرار دهیم، در ۲۷ تیرماه ۱۴۰۲ شاهد برگزاری جشن تاجگذاری "فیل ماهی" که  همان گونه غالب مزارع پرورش ماهیان خاویاری کشور طی ۲۵ سال گذشته مشهوربه "ماهی خاویاری بلوگا"  در قالب حدود ۲۰۰ مزرعه پرورشی در سراسر کشور است در" هشتمین همایش  " خاویار ایرانی " در تهران خواهیم بود.»
ادامه دارد...

علیرضا کیهان پور