انتخابات شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی؛ یک ماراتن سرنوشت‌ساز برای بخش خصوصی

انتخابات شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی؛ یک ماراتن سرنوشت‌ساز برای بخش خصوصی

انتخابات ششمین دوره شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی، بیش از آنکه یک رویداد ساده صنفی باشد، به مثابه یک «ماراتن دامپزشکی» است؛ مسیری که طی کردن آن، نه‌تنها به دویدن سریع، بلکه به نفس طولانی و توان مدیریتی بالا نیاز دارد. این انتخابات می‌تواند آینده دامپزشکی در بخش خصوصی را متحول کند و مسیر توسعه آن را هموار سازد.

اما چرا این انتخابات حیاتی‌ترین رویداد صنفی دامپزشکان محسوب می‌شود؟ چرا فعالان این حوزه باید آن را جدی بگیرند؟ و مهم‌تر از همه، چه اتفاقی می‌افتد اگر افراد شایسته و توانمند وارد این عرصه شوند؟

الف. چرا این انتخابات برای دامپزشکی بخش خصوصی حیاتی است؟

دامپزشکی بخش خصوصی، موتور محرک اشتغال و خدمات بهداشت دام و مواد غذایی کشور است. شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی، در واقع پارلمان صنفی دامپزشکان محسوب می‌شود و نقش کلیدی در تصمیم‌گیری‌های مربوط به این حوزه دارد. برخی از مهم‌ترین وظایف و تأثیرات این شورا عبارتند از:
۱.تأثیر در تعرفه خدمات دامپزشکی
دامپزشکان بخش خصوصی همیشه از پایین بودن تعرفه‌های خدمات ودیرمصوب کردن گله‌مند بوده‌اند. شورای مرکزی می‌تواند در تعامل با دولت و مجلس، تعرفه‌ها را واقعی‌سازی کند و اجازه ندهد خدمات دامپزشکی، قربانی تصمیم‌گیری‌های غیرکارشناسی شود.

برای مثال، در یکی از دوره‌های قبلی شورا، تلاش‌هایی برای افزایش تعرفه‌ها متناسب با نرخ تورم انجام شد، اما چون پیگیری‌های لازم انجام نشد، نتیجه‌ای که باید، حاصل نشد. اگر یک تیم قوی در شورای مرکزی باشد، می‌تواند با مستندسازی هزینه‌های واقعی خدمات و مذاکره با مسئولان، تعرفه‌های عادلانه‌تری را به تصویب برساند.

۲.دفاع از مسئولین فنی بهداشتی

یکی از چالش‌های بزرگ دامپزشکان، مشکلات مرتبط با مسئولین فنی بهداشتی است. بسیاری از دامپزشکان، با قراردادهای صوری، فشارهای کارفرمایان و عدم امنیت شغلی مواجه هستند. شورا می‌تواند با وضع قوانین حمایتی و نظارت دقیق‌تر، این وضعیت را اصلاح کند.

در برخی از دوره‌های گذشته، تلاش‌هایی برای الزام‌آور کردن قراردادهای واقعی و بهبود حقوق مسئولین فنی صورت گرفت، اما به دلیل عدم نظارت و پیگیری مستمر، این اصلاحات به نتیجه نرسید. شورای جدید اگر افراد توانمند و پیگیر داشته باشد، می‌تواند این موضوع را برای همیشه حل کند.

۳.بهبود فضای کسب‌وکار دامپزشکی

اخذ مجوزها و پروانه‌های فعالیت دامپزشکی هنوز فرآیندی طولانی، پیچیده و خسته‌کننده است. شورای مرکزی باید با اصلاح رویه‌های اداری و تعامل با نهادهای مرتبط، مسیر را برای رشد کلینیک‌ها، داروخانه‌های دامپزشکی و سایر مشاغل مرتبط هموار کند.

برای مثال،  دامپزشکان برای دریافت مجوز کلینیک یا داروخانه دامپزشکی، هفته ها درگیر بوروکراسی می‌شوند. این در حالی است که یک شورای قوی می‌تواند با مذاکرات مؤثر، این فرایند را تسریع کند و از سنگ‌اندازی‌های غیرضروری جلوگیری کند.

۴.هویت‌بخشی به دامپزشکی در سطح جامعه

هنوز بسیاری از مردم نقش کلیدی دامپزشکان را در سلامت جامعه درک نکرده‌اند. شورا می‌تواند با اجرای برنامه‌های تبلیغاتی و آگاهی‌بخشی، جایگاه دامپزشکی را در سطح عمومی ارتقا دهد.

یک نمونه واقعی: در برخی دوره‌های قبلی، اقداماتی برای معرفی نقش دامپزشکان در سلامت عمومی انجام شد، اما این حرکت‌ها مقطعی بود و تداوم پیدا نکرد. اگر یک تیم کاربلد و مصمم وارد شورا شود، می‌تواند این موضوع را به یک جریان دائمی تبدیل کند و باعث شود دامپزشکان اعتبار و جایگاه واقعی خود را در جامعه به دست آورند.

ب.مشکل اصلی برخی شوراهای قبلی؛ «جلسه پشت جلسه» بدون خروجی!

یکی از مهم‌ترین انتقادات به برخی از دوره‌های شورای مرکزی این است که بسیاری از جلسات شورا به گفت‌وگو و مکاتبات بی‌نتیجه ختم شده است.

جلسه برای بررسی مشکلات تعرفه‌ها، اما بدون نتیجه ملموس
 جلسه برای بررسی وضعیت مسئولین فنی، اما بدون اجرای راهکار مؤثر
جلسه برای بهبود فضای کسب‌وکار، اما بدون تغییر در فرآیندها

نتیجه؟ مشکلات همچنان باقی می‌مانند!

در بسیاری از موارد، اعضای شورا پس از انتخاب شدن، با انرژی بالا وارد کار می‌شوند، اما خیلی زود متوجه می‌شوند که سیستم اداری و بوروکراتیک چالش‌های زیادی دارد. برخی از اعضا از همان ابتدا، کار شورا را جدی نمی‌گیرند و صرفاً در جلسات حاضر می‌شوند، بدون اینکه پیگیری لازم را انجام دهند.

برای مثال، در یکی از دوره‌های گذشته، یک عضو شورا در جلسه‌ای گفته بود:

"ما فکر می‌کردیم می‌رویم آنجا، چند نامه می‌نویسیم و اوضاع تغییر می‌کند! اما وقتی دیدیم حتی برای یک امضا باید هفته‌ها دوندگی کنیم، تازه فهمیدیم که این کار شوخی نیست!"

در چنین شرایطی، شورا به جای اینکه مرکز تصمیم‌گیری‌های مؤثر باشد، به یک باشگاه گفت‌وگو تبدیل می‌شود.

ج.اما چرا برخی شوراها فقط به جلسات بی‌نتیجه ختم می‌شوند؟

 ۱.برخی اعضا نمی‌دانند چطور باید مسیر را باز کنند.
۲.تصمیماتی گرفته می‌شود، اما اجرایی نمی‌شود.
۳.برخی اعضا پس از مدتی از حجم کار خسته می‌شوند و فعالیتشان کم‌رنگ می‌شود.
۴.  شورا باید با دولت و مجلس تعامل سازنده داشته باشد، نه صرفاً نامه‌نگاری کند.

 د.چه کسانی باید وارد این ماراتن شوند؟

شرکت در این انتخابات فقط به نامزد شدن محدود نمی‌شود، بلکه باید بدانیم چه کسانی لیاقت و توانایی مدیریت این چالش بزرگ را دارند. یک عضو شورای مرکزی موفق باید:

۱. کسی که در نهادهای دولتی و مجلس نفوذ دارد، بهتر می‌تواند برای دامپزشکان لابی کند. در ایران، نمایندگان و اعضای شورای مرکزی باید توانایی تعامل مؤثر با وزارت جهاد کشاورزی و سایر نهادهای دولتی را داشته باشند تا بتوانند در مسائل مختلف مانند تعرفه‌ها، قوانین حمایتی و اصلاحات در روند صدور مجوزها، تغییرات مثبتی ایجاد کنند.

۲.اگر کسی صرفاً به دنبال حقوق و مزایا باشد، نمی‌تواند برای صنف کاری کند. این کار نیازمند افرادی است که دغدغه صنفی داشته باشند، نه منفعت شخصی. در این راستا، اعضای شورای مرکزی باید توجه ویژه‌ای به نیازهای واقعی دامپزشکان داشته باشند، نه اینکه تنها به دنبال امتیازهای فردی خود باشند. به طور مثال، برخی از دوره‌های گذشته شورای مرکزی، به دلیل نبود انگیزه‌های واقعی و صرفاً تمرکز بر منافع فردی، نتواسته‌اند تغییرات ملموسی ایجاد کنند.

۳. مشکلات دامپزشکی پیچیده است و نیاز به افراد مطلع و آگاه دارد. در ایران، مشکلات دامپزشکان به اندازه‌ای پیچیده شده که فقط افراد با تجربه و دانش علمی می‌توانند به درستی آن‌ها را شناسایی و حل کنند. فردی که بدون آگاهی از چالش‌های فنی وارد شورا شود، نمی‌تواند به درستی تصمیم بگیرد.

۴. کسی که خودش در میدان کار نکرده، نمی‌تواند مشکلات دامپزشکان را درک کند. کسانی که در عرصه‌های مختلف دامپزشکی مانند کلینیک‌ها و داروخانه‌ها ومسول فنی بهداشتی  فعالیت داشته‌اند، می‌توانند مشکلات و چالش‌ها را بهتر درک کنند و راهکارهای موثرتری ارائه دهند. یکی از مشکلات رایج در ایران این است که بسیاری از افرادی که در شوراهای قبلی حضور داشتند، به دلیل عدم تجربه عملی در بخش خصوصی، نتواسته‌اند چالش‌ها را به‌طور کامل درک کنند.

۵.کسی که سرش بیش از حد شلوغ است، نهایتاً چند جلسه در ماه شرکت می‌کند و پرونده‌ها روی هم انباشته می‌شوند. در نهایت، اعضای شورای مرکزی باید زمانی را برای پیگیری مصوبات و رسیدگی به مسائل صنفی اختصاص دهند. اگر شخصی قادر به انجام این کار نباشد، نتیجه‌ای حاصل نخواهد شد.

۶.کندی،  سم مهلک برای هر سازمان صنفی است. در شوراهای قبلی، کندی در پیگیری امور و بوروکراسی پیچیده، باعث شده تا بسیاری از مسائل بدون نتیجه بمانند. در این راستا، شورا باید عملکرد شفاف و سریعی داشته باشد تا انتظارات دامپزشکان برآورده شود

آینده دامپزشکی در گرو یک تصمیم درست!

انتخابات ششمین دوره شورای مرکزی، فرصتی برای تحول واقعی است. انتخاب‌های امروز، سرنوشت دامپزشکی فردا را رقم می‌زند. اگر این شورا با افرادی قوی، پیگیر و باانگیزه تشکیل شود، می‌تواند وضعیت دامپزشکی را متحول کند. اما اگر افراد ناتوان و کم‌انگیزه وارد شوند، این شورا باز هم به جلسات بی‌نتیجه ختم خواهد شد و دامپزشکان باید در انتظار یک آینده بهتر بمانند...

دکتر افشاریان
دامپزشک