روزهای سخت دامپزشکی؛ حماسه‌ای در سکوت

فاخته- اگر این روزها گذرتان به یکی از ادارات دامپزشکی  بیفتدشاید تعجب کنید که چرا این‌همه رفت‌وآمد و اضطراب در فضا موج می‌زند. تلفن‌ها مدام زنگ می‌خورند. خودروهای مأموریت یکی پس از دیگری راهی مناطق مختلف می‌شوند، جلسه‌ها یکی تمام نشده دیگری شروع می‌شود. چهره‌ها خسته‌اند اما مصمم‌ دلیلش ساده است: 
شیوع سویه جدید بیماری تب برفکی که این روزها  زنگ خطرش به صدا درآمده است.
در چنین شرایطی، دامپزشکی کشور در خط مقدم ایستاده است. از ستاد مرکزی تا دورترین روستاها
 همه پای کار آمده‌اند. کارشناسان، دامپزشکان، نیروهای قرنطینه، رانندگان، و حتی کارمندان بخش‌های اداری همه با حس مسئولیت و تعهد، در حال تلاش شبانه‌روزی‌اند تا جلوی گسترش بیماری گرفته شود. شاید مردم فقط در خبرها بشنوند که (دامپزشکی در حال مقابله با تب برفکی است) اما پشت این جمله کوتاه، ساعت‌ها کار بی‌وقفه و فداکاری بی‌نام و نشان نهفته است.

هیچ‌کس به اندازه دامپزشک‌ها نمی‌داند تب برفکی یعنی چه یعنی ترسِ دامدار از نابودی زحمتش یعنی خطرِ از بین رفتن سرمایه‌ای که با عرق جبین جمع شده است. به همین خاطر است که هر نیروی دامپزشکی با تمام توان و از صمیم دل پای کار ایستاده تا نگذارد این ویروس گسترده‌تر شود.

وقتی همه پای کارند

در روزهایی که خیلی‌ها هنوز خواب صبحگاهی‌شان را کامل نکرده‌اند، دامپزشک‌ها و کارشناسان با وسایلشان در مسیر روستاها و واحدهای دامداری‌اند. بعضی در اتاق‌های پایش و نقشه‌خوانی وضعیت هر شهرستان را دنبال می‌کنند، بعضی در مناطق آلوده در حال ضدعفونی‌اند و عده‌ای دیگر در حال آموزش و توجیه دامداران برای رعایت اصول بهداشتی در ستادهای استانی و مرکزی هم، هر روز جلسه پشت جلسه برگزار می‌شود تا هماهنگی کامل برقرار باشد.

در واقع دامپزشکی در این روزها نه یک اداره، که یک قرارگاه تمام‌عیار مقابله با بحران است. از تهران تا خراسان رضوی ، از فارس تا آذربایجان، همه زیر یک پرچم و با یک هدف فعالیت می‌کنند:
 صیانت از سلامت دام و حفظ امنیت غذایی کشور

شاید برای بعضی‌ها، کار دامپزشکی فقط درمان حیوانات به نظر برسد اما حقیقت این است که دامپزشکی یعنی سلامت مردم. یعنی پیشگیری از بیماری‌هایی که اگر از دام شروع شود به سفره‌ی ما می‌رسد. یعنی محافظت از معیشت هزاران دامدار یعنی آرامش و امنیت غذایی در خانه‌های ما.

در برابر حاشیه‌ها

در این روزهای پرکار و پراضطراب متأسفانه گاهی شنیده می‌شود که برخی بدون اطلاع دقیق انگشت اتهام را به سمت سازمان دامپزشکی می‌گیرند و آن را مسئول رخ داد بیماری در چند استان معدود معرفی می‌کنند. این قضاوت‌ها نه‌تنها بی‌انصافانه است بلکه دل کسانی را می‌شکند که شب و روزشان را برای مهار همین بحران گذاشته‌اند.

البته که پرسش و نقد حق طبیعی مردم است، اما هر نقدی زمان خودش را دارد. الان زمان کار است، نه حاشیه زمان همکاری و همدلی است، نه دلسرد کردن نیروهایی که در خط مقدم ایستاده‌اند. کارشناسان دامپزشکی در حال مبارزه با ویروسی هستند که مرز نمی‌شناسد و هر لحظه تأخیر، می‌تواند خسارت‌های سنگینی به بار آورد.

بخش زیادی از بدنه کارشناسی سازمان این روزها علاوه بر کار میدانی وقت و انرژی خود را صرف پاسخ به همین شایعات کرده است. کاش می‌دانستیم هر دقیقه از وقت آن‌ها در شرایط بحرانی چقدر ارزش دارد. برای پاسخ‌گویی همیشه فرصت هست، اما حالا باید همه تمرکزها بر روی کنترل بحران باشد.

ایستاده در میدان خدمت

در میان این حجم از کار و فشار، چیزی که بیش از همه خودنمایی می‌کند، روحیه جهادی و ایثارگرانه نیروهای دامپزشکی است. کسانی که با وجود خستگی دلشان نمی‌آید کار نیمه‌کاره بماند.  این عشق به کار و احساس مسئولیت است که چراغ دامپزشکی را همیشه روشن نگه می‌دارد.

سازمان دامپزشکی کشور امروز در خط مقدم دفاع از سرمایه دامی و امنیت غذایی قرار دارد. از نیروهای صف تا مدیران ارشد، همه با هم تلاش می‌کنند تا بحران فروکش کند و وضعیت به ثبات برسد. بدون شک همان‌طور که در بحران‌های گذشته سربلند بیرون آمده‌اند این بار هم با تکیه بر تجربه و دانش از این مرحله عبور خواهند کرد.

سخن آخر

بحران‌ها می‌آیند و می‌روند اما چیزی که باقی می‌مانداعتماد مردم و همدلی در روزهای سخت است. امروز دامپزشکی کشور شاید کمتر دیده شود، اما نقشش حیاتی است. پشت هر گله سالم، هر دامدار آرام، و هر سفره امن، نام دامپزشکی می‌درخشد.

بیایید همه، با درک شرایط و حمایت از این مجموعه زحمت‌کش، سهم خود را در عبور از این بحران ادا کنیم. چون سلامت دام، یعنی سلامت همه ما.