فاخته- این کارکنان، که بسیاری از آن‌ها متخصصان و کارشناسان دامپزشکی هستند، به دلیل ماهیت شغل خود باید ساعات طولانی در مناطق مختلف کشور فعالیت کنند، اما حقوق دریافتی آن‌ها نسبت به سختی کار و تخصصی بودن شغلشان بسیار پایین است. علی رغم تلاشهای که طی سالهای اخیر توسط مدیران محترم سازمانی صورت پذیرفته هنوزاین مسئله منجر به نارضایتی و بی‌انگیزگی در میان کارکنان گردیده است
کمبود نیروی انسانی و فشار کاری یکی دیگر از چالش‌ها، کمبود نیروی انسانی در سازمان دامپزشکی است. با توجه به افزایش نیاز به خدمات دامپزشکی و همچنین توسعه دامداری‌ها و صنایع غذایی، تعداد کارکنان سازمان دامپزشکی به‌ویژه در مناطق کم برخوردارکافی نیست. این کمبود نیرو، فشار زیادی بر کارکنان موجود وارد کرده و باعث می‌شود که آن‌ها ساعات طولانی‌تری کار کنند و از نظر روحی و جسمی تحت فشار باشند. این فشار کاری علاوه بر تأثیر منفی بر کیفیت خدمات ارائه‌شده، می‌تواند باعث کاهش بهره‌وری و همچنین نارضایتی بیشتر کارکنان شود.
موردبعدی پرداخت‌های کارکنان سازمان دامپزشکی فاقد شفافیت لازم است. مزایا و پاداش‌ها به طور منظم و شفاف به کارکنان تعلق نمی‌گیرد، که این امر می‌تواند منجر به ایجاد فضای بی‌اعتمادی در میان کارکنان و تشدید مشکلات معیشتی آن‌ها شود. .
مورد بعدی همچنان گاها شاهد تبعیض‌های داخلی و نابرابری‌های حقوقی میان کارکنان سازمان دامپزشکی هستیم . برخی از کارکنان که در سطوح مدیریتی و اجرایی قرار دارند، ممکن است از مزایا و حقوق بهتری برخوردار شوند، در حالی که بسیاری از کارکنان عملیاتی و اجرایی بخصوص در مناطق دورافتاده یا مناطق با شرایط سخت، از حقوق و مزایای کمتری برخوردارند. این نابرابری‌ها می‌تواند موجب احساس تبعیض و بی‌عدالتی در میان کارکنان شود.
عدم وجود برنامه‌های رفاهی و حمایتی برای کارکنان سازمان دامپزشکی کشور به‌ویژه در مناطق کم برخوردارو دورافتاده بسیار محدود است. در حالی که بسیاری از این کارکنان در شرایط سخت و پرخطر کار می‌کنند، سازمان دامپزشکی باید برنامه‌هایی برای رفاه و حمایت از آن‌ها ارائه دهد. عدم وجود چنین برنامه‌هایی می‌تواند موجب کاهش انگیزه و رضای شغلی در میان کارکنان شود و در بلندمدت به کاهش کیفیت خدمات دامپزشکی در کشور منجر گردد.
در حوزه مسولین فنی بهداشتی کشتارگاه‌ها، مراکز بسته‌بندی، کارخانجات خوراک دام و طیور سال‌ها تلاشهای زیادی در جهت بهبود وضعیت مسئولین فنی بهداشتی و اجرای صحیح ماده ۱۹ قانون دامپزشکی صورت گرفته است. با این حال، متاسفانه هنوز نتایج مورد نظر به‌طور کامل حاصل نشده و مشکلات همچنان به قوت خود باقی است. برخی از دلایل این عدم موفقیت عبارتند از؛
1. اگرچه در طی سال‌ها آموزش‌های مختلفی برای مسئولین فنی بهداشتی در نظر گرفته شده است، اما این آموزش‌ها معمولاً به‌طور مداوم به‌روز نمی‌شود و بسیاری از مسئولین فنی همچنان با کمبود اطلاعات جدید در زمینه‌های تخصصی روبرو هستند. این آموزش‌ها به‌طور گسترده و کافی در تمام نقاط کشور اجرا نشده و در نتیجه، استانداردهای بهداشتی به‌طور کامل در تمامی مراکز رعایت نمی‌شود.
2. با وجود تلاشهای فراوان برای تقویت نظارت‌های بهداشتی و فنی، نظارت‌های مؤثر و مستمر همچنان در بسیاری از مناطق ضعیف است. همچنین، هماهنگی ناکافی بین ادارات کل و بخش خصوصی در اجرای قوانین و مقررات باعث ایجاد مشکلاتی در این حوزه شده است. به‌رغم الزامات قانونی، نظارت‌ها به‌طور کامل در تمام مراکز صورت نمی‌گیرد
3. مسئولین فنی بهداشتی، علی‌رغم زحمات فراوانی که در این حوزه کشیده‌اند، هنوز از حقوق و مزایای مناسب برخوردار نیستند. این مسئله باعث کاهش انگیزه و کارایی آن‌ها می‌شود و در نهایت تأثیر منفی بر کیفیت نظارت‌ها و عملکردهای بهداشتی می‌گذارد. 4. با وجود تلاش‌هایی برای قطع ارتباط مالی بین مسئولین فنی و کارفرما، هنوز در بسیاری از مراکز این ارتباط مالی به‌طور کامل قطع نشده است. این ارتباط مالی می‌تواند باعث تضاد منافع شود و مسئولین فنی را در انجام وظایف خود تحت فشار قرار دهد. به‌رغم تمام تلاش‌ها، همچنان این مسئله به‌عنوان یک چالش بزرگ در بحث نظارت بهداشتی باقی مانده است.
5.قوانین و مقررات موجود برای نظارت بر مسئولین فنی به‌ویژه در کشتارگاه‌ها و مراکز بسته‌بندی،کارخانجات خوراک دام وطیور همچنان پیچیده و گاهاً ناکارآمد است. علی‌رغم گذشت سال‌ها از تصویب این قوانین، برخی از این مقررات هنوز نیاز به اصلاحات اساسی دارند تا به‌طور مؤثر و کارآمد اجرا شوند.
دکتر رضا افشاریان
دامپزشک
