امید زنده است؛ چشم‌انتظار بازگشت خادم بی‌ادعای دامپزشکی کشور

فاخته- مهندس «بهزاد ابراهیمی» از همان نسلی است که دامپزشکی را نه شغل، بلکه رسالت می‌دانند. رسالتی که گاهی یعنی رفتن به دورترین روستاها، عبور از سخت‌ترین جاده‌ها، تحمل سرمای کوهستان و گرمای دشت، و حتی چشم‌پوشی از راحتی و آسایش خانواده برای سلامت دام‌ها و امنیت غذایی مردمی که شاید حتی نام تو را ندانند. این حرفه، یعنی ایثار بی‌صدا؛ یعنی خدمت در جایی که کمتر کسی می‌بیند، اما ثمره‌اش روی سفره تمام مردم کشور است.

امروز که این همکار شریف در دل طبیعت گم شده، همه ما یادمان می‌آید که دامپزشکان واقعی، قهرمانان بی‌ادعای این سرزمین‌اند. کسانی که وقتی بیماری در گله‌ای می‌افتد یا جان هزاران دام در خطر است، بدون درنگ به میدان می‌روند. کسانی که سلامت دام را مساوی با سلامت مردم می‌دانند و برای این هدف حتی از جان خود می‌گذرند.

با وجود گذشت زمان، تلاش‌ها لحظه‌ای متوقف نشده است. ریاست سازمان دامپزشکی کشور شخصاً این موضوع را پیگیری می‌کند و همه امکانات سازمان بسیج شده تا این همکار فداکار پیدا شود. استاندار خوزستان و مقامات استانی، جلسات پشت سر هم تشکیل می‌دهند و شبانه‌روز همراه نیروهای امدادی در صحنه هستند. تیم‌های هلال‌احمر، محیط‌زیست، منابع طبیعی، عشایر و کوهنوردان داوطلب، بی‌وقفه کوه‌ها و دره‌های سخت‌گذر را جستجو می‌کنند. حتی بعد از گذشت این مدت طولانی، هیچ‌کس دست از تلاش برنداشته است، چون هنوز باور داریم که بازگشت ممکن است، و امید زنده است.

هر قدمی که امدادگران در دل کوهستان برمی‌دارند، هر پروازی که هلی‌شات‌ها انجام می‌دهند، نشانه این است که عشق و همبستگی، قوی‌تر از گذر زمان است. این روزها، جامعه دامپزشکی بیش از همیشه به خود افتخار می‌کند؛ چون می‌بیند که چگونه یک نفر با فداکاری و تعهد، نام دامپزشکی را به عنوان شغل خدمت و ایثار در قلب همه زنده کرده است.

مهندس ابراهیمی عزیز، اگر می‌توانستی ببینی که امروز چگونه نامت با احترام و دعا بر زبان همه جاری است، می‌دانستی که هیچ خدمتی در این حرفه بی‌پاسخ نمی‌ماند. حتی اگر روزها گذشته باشد، حتی اگر مسیر سخت و طولانی شده باشد، هنوز امید به بازگشتت مثل شعله‌ای روشن در دل‌ها می‌سوزد.

ما باور داریم که رسالت دامپزشکی، همان‌طور که تو سال‌ها زندگی‌ات را وقف آن کردی، ادامه دارد؛ رسالتی که با عشق، فداکاری و ایمان زنده است. و در این روزها، تنها یک خواسته است که همه را به هم پیوند داده:
برگرد... حتی اگر زمان زیادی گذشته، ما هنوز با تمام وجود منتظرت هستیم. هنوز امید داریم، هنوز دعا می‌کنیم، هنوز چشم‌به‌راه توییم، همکار عزیز...

دکتر رضا افشاریان