یادداشت؛ دکتر کامران شماعی:
انتخابات نظام دامپزشکی، آرزوها، خواسته ها، رنجنامه ماندگار!
فاخته- متاسفانه بی توجهی بلند مدت مدیران و بویژه اعضای شوراهای مرکزی ادوار گذشته(حتی اعضای انتخابی) به انتقادات محقانه اهل انصاف، بیش از پیش بر این شکاف اعتماد افزوده است.
در این مقال، قصد آن است که تنها به قطره ای از دریای این ایرادات اشاره گردد، به آن امید که در نظر آید و پاسخی یابد.
اگر از نبودن برنامه مدون و تقویمی مستند، که دوره ای را به 10 سال امتداد داد و دوره ای را دچار فراز و نشیب نمود، در خصوص زمان برگزاری انتخابات بگذریم، شاید عجیب ترین موضوع آیین نامه ها و دستورالعمل‌های خلق السّاعه‌ای است که شائبه‌های بسیاری را در مسیر سلامت انتخابات ایجاد می کند.
در دوره های قبل به وفور شاهد این موارد بوده‌ایم که مهم ترین آن در خصوص تعیین روسای شوراهای نظام دامپزشکی با خلع ید رسمی اعضای نظام در تعیین روسا می باشد و در دوره جدید نیز اولین مورد برجسته، مشخص نبودن مرجع تعیین و تشخیص حسن شهرت نامزدهای انتخاباتی است و روشنگری در خصوص آنکه، ساز وکار تشخیص این حسن شهرت چگونه است؟ اعلام ردّ صلاحیت بر این مبنا با چه ساز وکار مدون و مشخصی انجام می شود که منجر به بازی با آبروی افراد نگردد.
مهمترین نکته در خصوص ساز وکار انتخابات شوراهای نظام، عدم دسترسی به آیین نامه انتخابات برای عموم اعضا است و از سوی دیگر شاید آیین نامه اجرایی مدوّنی برای این انتخابات هنوز ارائه نگردیده است که این موضوع منجر به تدوین دستورالعمل‌های خلق السّاعه گردیده است.
در تایید خلا قانونی موجود در بند پیشین که نشان از عدم وجود یک آیین نامه مدوّن و یا حداقل در دسترس نبودن چنین آیین نامه ای برای عموم دارد می توان به آیین نامه های متعدد و مدوّن موجود در انتخابات شوراهای نظام پزشکی کشور برای نمونه اشاره کرد:
1- آیین نامه انتخابات هیأت های مدیره، شورای عالی و رئیس کل سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران ابلاغ شده در سال 1396
2- آئين نامه اجرایي برگزاري انتخابات نظام پزشكي مصوبه سال 1387 شورای عالی نظام پزشکی؛ متاسفانه اگر به ادوار گذشته بنگریم، نمونه هایی ناقص از اجرایی شدن خواست اعضا به عنوان صاحبان این دستگاه به چشم نمی آید و حتی، گاهی دستاوردهای گذشته نیز به مرور کمرنگ تر شده است، که البته بخش اعظم آن به بی اختیاری شوراهای نظام دامپزشکی در اجرای مصوبات شوراهای استانی و برآورده کردن نیاز اعضای خود می باشد، به نحوی که وجود شوراهای وجود شوراهای نظام دامپزشکی استان ها به جای آنکه در جهت بومی سازی و رفع موانع متناسب با نیازهای جامعه تحت بردارد. به سمت مرکز گرایی و اجرای دستورات شورای مرکزی که با توجه به ساختار آن بیش از آنکه برآیند و تجمیع نیازهای بخش خصوصی باشد اجرای منویات بخش دولتی دامپزشکی و حتی خارج از حوزه دامپزشکی بوده است. به عبارتی، آنچه پیش آمده واگرایی و افتراق در خواست عموم و جمهور اعضای نظام بوده است.
به راستی شوراهای دوران گذشته نظام دامپزشکی و به تبع آنها شورای مرکزی چه دستاورد و کارنامه ای را در خصوص اجرایی شدن خواست عموم اعضا در موارد زیر ارائه می نمایند؟
1- گام های عملی در اجرای آیین نامه نظارت بهداشتی دامپزشکی به ویژه مواد 18 و 19
2- حرکت محکم و موثر در جهت بهبود وضعیت شغلی درمانگران و کاهش حضور درمانگران غیر مجاز بویژه درمانگران غیر دامپزشک
3- بهبود شرایط کسب و کار داروخانه‌های دامپزشکی و جهت دهی به کنترل فروش بی رویه و خارج از ضابطه داروهای دامپزشکی به ویژه انحرافات خط توزیع داروها و فرآورده های بیولوژیک
4- بهبود وضعیت شغلی رده های دامپزشکی در کسوتهای مختلف چون نظارت بهداشتی، دستیاری دامپزشکی و ...
آنچه گفته شد اشکالات متعدد در خصوص اجرای انتخابات و دلیل انتخاب افراد می باشد وگرنه مسایل چنان پیچیده و ناامید کننده اند که فاصله گرفتن اعضا از شرکت در انتخابات را توجیه می کند.
دسترسی سریع
بخش های مفید
راه های ارتباطی
