به استقبال انتخابات نظام دامپزشکی برویم؛ انتخاباتی که بعد از تاخیر یک ساله بالاخره استارت آن زده شد!

فاخته- انتخابات را می توان یک فرایند ابراز عقیده دانست که به اعضای یک نظام این اجازه را می دهد تا از بین سلایق مختلف، فرد یا افرادی را که شایسته می دانند انتخاب کنند و در تعیین تصمیماتی که گرفته می شود خود را سهیم نمایند؛ از سوی دیگر رعایت اخلاق انتخاباتی نیز می تواند افراد را به سوی انتخابی اصلح رهنمون سازد.

در یک جامعه ی متمدن افراد می دانند که انتخابات میدان جنگ و قدرت و درنوردیدن حریم اخلاقی نیست بلکه عرصه ی رقابت سالم است که  به دنبال آن با انتخاب افراد شایسته و اصلح،  وظیفه ی نگهداری و حفظ آرمان ها و اهداف آن نظام را به منتخبین واگذار می نمایند.

با این پیش گفتار، به استقبال انتخابات نظام دامپزشکی برویم؛ انتخاباتی که بعد از تاخیر یک ساله بالاخره کلید استارت آن زده شد!

در آبان سال 1376 قانونی برای تاسیس سازمان نظام دامپزشکی وضع شد. این سازمان، یک شخصیت حقوقی و مستقل بود که وظیفه آن رسیدگی به امور دامپزشکی و دامپزشکان بود. طبق قانون تأسیس سازمان نظام دامپزشكی جمهوری اسلامی ایران، این سازمان دارای وظایف و قوانین مشخصی است که از جمله آن می توان به حفظ شئون دامپزشکی، پیشبرد و اصلاح امور دامپزشکی، تنظیم روابط حرفه ای بین دامپزشكان و سایر رده های حرفه دامپزشكی و... اشاره کرد.

کمی تفکر کنیم و ببینیم در وضعیت کنونی جامعه ی دامپزشکی، کجای این قوانین تصویب شده قرار داریم!

تفکر کنیم و ببینیم که وظایف شورای منتخب اینده نظام دامپزشکی چه باید باشد!

مگر نه این است که چالش ها و مشکلات دانش آموختگان و فعالان این عرصه در سایه ی یک نظام مقتدر می تواند مرتفع گردد.

مگر نه این است که در سایه ی انتخاب صحیح، می توان امید داشت که روزهای بهتری برای همکارانمان به ارمغان آید…

مگر نه این است که منتخبین می بایست با احساس مسئولیت خود، پاسخگوی اعتماد تک تک فعالان خدوم این صنف باشند…

مگر نه این است که حضور پرشور در انتخابات، انگیزه ای برای منتخبین است تا در جهت احساس مسئولیت هرچه بیشتر و ادای وظیفه ی هر چه بهتر گام بردارند.

چالش ها و دغدغه های حاضر دامپزشکی بسیار است و بسیار!

۱- دغدغه ی اجرای صحیح ماده ۱۹ آیین نامه ی نظارت بهداشتی دامپزشکی در مورد همکاران مسئول فنی و دستیاران بهداشتی وجود دارد که باید طی یک ورژن جدید و با هدف قطع کامل ارتباط کارفرما و همکارانمان به اجرا گذاشته شود به نحوی که هم همکار ما انچنان که زیبنده است به حقوقش نائل گردد، هم کارفرما مجاب شود و هم نظارت بهداشتی با روند صحیح صورت بگیرد و نتیجه ی همه ی اینها به شکل سفره ای سالم و امن برای مردم نمایان گردد.

۲- دغدغه ی ابلاغ تعرفه ها برای همکاران کلینیسین و آزمایشگاه را داریم که باید با ابلاغ به موقع تعرفه ها متناسب با شرایط جامعه و در نظر گرفتن تلاش ها و زحمات این عزیزان ، از حقوقشان دفاع گردد.

۳- همکاران داروخانه دار که در طی سالهای اخیر بدنبال سیاست ها و تصمیمات اشتباه، دستخوش مشکلات بسیاری بوده اند! از صدور بی رویه ی پروانه ی داروخانه گرفته تا پخش مستقیم دارو توسط شرکت ها به اماکن دامی که در بازار نابسامان اقتصادی و گرانی دارو ، داروخانه دار را تحت فشار سنگین اقتصادی قرار می دهند اما در پرداخت مالیات و هزینه ی سر به فلک کشیده ی تمدید پروانه ها در صف اول پرداختی ها قرار می گیرند!

همچنین سیاست اشتباهی که در مورد خرید دارو توسط زنجیره های یکپارچه وجود دارد، باید تصحیح گردد؛ این داستان شاید هم اینک بحران کامل برای داروخانه دار به حساب نمی آید اما قطعا اگر چاره ای اندیشیده نشود در آینده ای نه چندان دور، شغل داروخانه ی دامپزشکی را از صنف های مربوط به این رشته به طور کامل حذف خواهد کرد! زیرا در طی چند سال اخیر با افزایش قیمت نهاده ها، اکثر مرغدارها زیرمجموعه ی این زنجیره ها شده اند و زنجیره تمامی داروها و واکسن های مرغداری ها را به طور مستقیم و با قیمت پایین تر تهیه و در اختیار مرغدار قرار می دهد و این یک تهدید اساسی برای تمامی داروخانه ها خواهد بود که قطعا باید رسیدگی به این موضوع مورد توجه منتخبین قرار گیر‌د.

۴-همکاران پیرادامپزشک که بخش عظیمی از اعضای جامعه ی دامپزشکی را تشکیل می دهند مشکلات بسیاری از جمله وضعیت نامعلوم بیمه  دارند! برای رفع مشکل این همکاران خدوممان نیز قطعا  چاره ای باید اندیشیده شود تا با هزینه ی کمتر بیمه پرداخت کنند؛ از جمله اینکه می توان نظام دامپزشکی را به عنوان کارگاه مجازی تعریف کرد و با سازمان تامین اجتماعی تعاملات لازم را انجام داد؛

اعضا با کارت نظام معتبر به عنوان شاغلان این کارگاه با پرداخت حق بیمه ی کمتر، خود را بیمه نموده و از پرداخت هزینه ی اضافی معاف شوند.

۵- وظایف آموزشی نظام دامپزشکی باید به درستی ادا شود؛ کیفیت آموزش ها، انتخاب سرفصل های مناسب و مرتبط، هزینه ی آن ها، امتیازات و ... منطقی و بر پایه ی اصول علمی‌ آموزشی تعیین گردد.

۶- وظایف رفاهی نظام دامپزشکی از جمله بیمه تکمیلی، مسکن، خدمات گردشگری و رفاهی و در خور شأن همکاران دامپزشک ادا شود.

۷- کارشناسان بازدید از اماکن دامی با ضوابط و معیارهای صحیح از جمله ازمون های علمی و‌ با در نظر گرفتن تجربه های عملی انتخاب گردند نه از روی روابط!

۸- اختیارات شوراهای استانی افزایش یابد و شوراهای استانی به سازمان استانی ارتقا یابند؛ درآمد مستقل و اختیارات مستقل داشته باشند.

۹- رؤسای نظام استان ها، تمام وقت در اختیار نظام دامپزشکی باشند و با برنامه ریزی و مدیریت صحیح، تمام و کمال به ادای وظیفه در نظام دامپزشکی بپردازند.

۱۰- درآمدهای استانی از محل پرداخت حق عضویت اعضا، در امدهای حاصل از صدور پروانه های ماده ۲ قانون افزایش بهره وری و ماده ی ۵ قانون نظام جامع دامپروری با درصد مشخص تعیین شده در اختیار نظام استان مربوطه قرار گیرد تا بتوان در جهت تامین نیازهای همکاران در ان استان قدم برداشت.

۱۱- در خصوص ساختمان نظام دامپزشکی در استان ها، از ظرفیت های سیاسی و مالی مسئولین به نحو احسن استفاده شود تا مکان ثابت و مشخصی برای نظام دامپزشکی در استان مربوطه تعیین گردد.

۱۲- در کنار اعزام ناظرین بهداشتی کشتارگاه ها از بخش دولتی، پتانسیل همکاران بخش خصوصی فعال در کشتارگاه ها نیز در نظر گرفته شود تا نظارت بر گوشت های وارداتی با تکیه بر علم و تجربه ی هر دو بخش خصوصی و دولتی به نحو احسن انجام گیرد و سلامت غذایی مردم کشورمان به بهترین شکل ممکن تامین گردد.

امید است با برگزاری انتخاباتی اخلاقی و پرشور و انتخاب افراد اصلح و شایسته، شاهد روزهای روشن برای دامپزشکی باشیم.