تبدیل یک سرگرمی ساده به یک "هنر حرفه ای قابل احترام با پرواز به آسمان

فاخته- اشاره: فضای آنلاین و گشت و گذاری در بین نوشته ها و تیترهای مرتبط گاهی انسان را به شوقِ عشقِ برخی از علاقمندان  به پرندگان پیوند می زند که از دل آن امواج حیوان دوستی و خرج و بَرجِ دست و دل بازانه برای دانه ای و قطره آبی ، تیمار،  پیشگیری و درمان بیماری آنها به ساحل آرامش و یک اقدام هنری و حرفه ای خداپسندانه تبدیل و  زیست بوم پرندگان زبان بسته را به آرامش و آسایش پاکی و سَرزندگی متجلی می نماید. این خبر یا یادداشت را در فضای آنلاین مشاهده و عیار بالا و والای انسانی آن بهانه ای شد که در ادامه این انتخاب و بهره بردارانه ای  باشد که همه ما را به سرِ ذوق، شوق و عشق رهنمون نماید وخیلی مشتاق هستم این نقل مطالب  فقط و صرفا از دیدگاه حیوان دوستی و توجه به آنها توسط یک فرد علاقمند به یک کار سالم مورد مطالعه قرار گیرد و بس.

بدیهی است انتقادات زیست محیطی، عدم مجوز های رسمی، آلودگی؛ مزاحمت و...هم بر این کار نیز وارد باشد اما جنبه های پرنده دوستی و عشق به مراقبت صحیح آنان را باید در زوایای زیبا اندیشانه خود ولو به اندازه اندکی لحاظ نمائیم.

《 فراموش نکنیم هر وجب از خاک و آب خدادادی الهی در گستره جهان هستی، نشانه آشکاری برای کارکردن، تلاش و عشق به حیوان دوستی نیز داشته و فقط نیاز به ژرف اندیشی ، ذوق  و شوق پایدار دارد.》.

حاج عبدالله زواره ملقب به «کوهی»، یکی از برجسته‌ترین و شناخته‌شده‌ترین کبوتردوستان حرفه‌ای ایران است. او در جامعه کبوتردوست به دلیل مهارت بی‌نظیر، تجربه فراوان و عشق عمیق به کبوتر به عنوان یک چهره ماندگار شناخته می‌شود.

حاج عبدالله زواره، ملقب به «کوهی»، یکی از برجسته‌ترین و شناخته‌شده‌ترین کبوتردوستان حرفه‌ای ایران است. او در این جامعه خاص  به دلیل مهارت بی‌نظیر، تجربه فراوان و عشق عمیق به کبوتر، به عنوان یک چهره ماندگار شناخته می‌شود.

زواره در زمره معدود افرادی است که عشق به کبوتران را از یک سرگرمی ساده به یک هنر حرفه‌ای و قابل احترام تبدیل کرده است. 

زادگاه و محل زندگی ایشان ،زواره شهری در استان اصفهان تأثیر زیادی بر مسیر زندگی او داشته است. این منطقه به دلیل شرایط اقلیمی مناسب و وجود علاقه‌مندان به تکثیر و پرورش کبوتر، بستری ایده‌آل برای فعالیت‌های او بوده است. 

لقب «کوهی» که به او داده شده است، نمادی از استقامت، پایداری و عشق او به کبوترهاست. 

یکی از نکات برجسته درباره حاج عبدالله زواره، رکورد او در پرواز گروهی کبوترهاست.
 او موفق به پرواز دادن بیش از ۴هزار کبوتر به‌صورت هم‌زمان شده است. این دستاورد، نه‌تنها نشان‌دهنده توانایی مدیریتی و فنی او در پرورش کبوتر است، بلکه عشق و توجه او به این پرندگان زیبا را نیز به نمایش می‌گذارد. 

او از همان کودکی علاقه‌مند به پرندگان بوده و با گذشت زمان این علاقه به پرورش و تربیت کبوتر‌های حرفه‌ای تبدیل شد. 
مهارت او در انتخاب، تربیت و نگهداری از کبوتر‌ها زبانزد خاص و عام است. بسیاری از کبوتردوستان جوان، او را به‌عنوان الگوی اشتغال سالم خود انتخاب کرده‌اند و از تجربیات او بهره می‌برند. 

یکی از ویژگی‌های بارز حاج عبدالله زواره، رویکرد او به کبوتر به‌عنوان یک هنر است.

وی معتقد است که  عشق به کبوتر تنها به معنای نگهداری و پرواز دادن کبوتر‌ها نیست، بلکه نمایشی از ارتباط انسان و طبیعت است.

او نه‌ تنها در ایران، بلکه در میان دوستداران کبوتر کشور‌های همسایه نیز شناخته شده است. 
فعالیت‌های سالم هنری وی؛ تأثیر عمیقی بر جامعه کبوتردوستان گذاشته و الهام‌بخش نسل‌های آینده بوده است.

 حاج عبدالله زواره، با عشق بی‌پایان به کبوترها، میراثی ماندگار از خود به جا گذاشته است که برای همیشه در تاریخ این مرز و بوم ثبت شده است./۵۷۶

علیرضا کیهان پور

مرجع : برداشتی آزاد ازrazebaghaa