به زبان بسته ها  هم توجه  کنیم ؛ آن ها هم اهل همین خانه هستند...

فاخته- وقتی باد حادثه می‌وزد یا سایه بحران بر خانه‌ها می‌افتد، این وجدان هر انسان آزاده‌ای است که بیدار می‌شود.
در این میان، موجوداتی هستند که نه زبان گلایه دارند و نه امکان پناه‌جویی؛ دام و طیور، این مخلوقات بی‌زبان اما بااحساس، که بخشی از لطف خداوند مهربان بر زمین‌اند.
در چنین شرایطی، وظیفه‌ هرکس روشن است: آن‌طور که می‌داند، آن‌طور که می‌تواند و آن‌طور که می‌خواهد برای حفظ جان و آرامش، سهم خود را ادا کند؛ خواه یک دامدار باشد، خواه دامپزشک، معلم، خبرنگار یا نویسنده‌ای با دل نگران.

 سفره‌ای زنده، زیر سایه‌ بحران

اگرچه جنگ‌ها و بحران‌ها ذاتاً نگران‌کننده‌اند، اما در دل همین سختی‌ها نیز می‌توان امید را زنده نگه داشت؛ به‌ویژه اگر بدانیم که دام و طیور، نه فقط منبع غذا، بلکه بخشی از زندگی جاری در خانه‌ها و روستاها هستند.
بسیاری از خانواده‌ها با همین گوسفند، همین مرغ خانگی یا گاو شیرده، هم معاش دارند، هم امید. وظیفه‌ ما این است که در کناراولویت نخست نجات انسان‌ها، نگاهی هم به این همراهان مظلوم بشر بیندازیم؛ همان‌ها که برای ما شیر می‌دهند، تخم‌مرغ می‌آورند و خاک را به نان تبدیل می‌کنند.

 خوراک دام؛ آرامش شکم و دل 

در شرایط خاص، ممکن است زنجیره تأمین خوراک دام دچار اختلال شود. اما با :

همدلی مردم برای جمع‌آوری نان خشک و تفاله‌های قابل‌مصرف، ذخیره‌سازی بومی توسط تعاونی‌ها و روستاها و حمایت دولت برای ایجاد انبارهای منطقه‌ای خوراک دام می‌توان اجازه نداد حتی یک گوسفند از گرسنگی بی‌صدا تلف شود.

 آب پاک برای نَفَس‌های زنده

دام‌ها نیز مانند انسان، برای زیستن به آب سالم نیاز دارند. در مواقع بحرانی:

می‌توان با تخصیص تانکرهای روستایی سیار، استفاده از فیلترهای ساده تصفیه و حتی لوله‌کشی موقت به این موجودات زبان‌بسته جان دوباره داد.

 سلامت دام؛ زنده‌باد زندگی

حفظ سلامت دام یعنی حفظ یک سفره. با واکسیناسیون، توزیع داروهای دامی و تشکیل تیم‌های دامپزشکی روستایی و جهادی می‌توان:

از شیوع بیماری‌ها پیشگیری کرد،

از دردهای بی‌صدای این حیوانات کاست،

و سرمایه‌های زنده‌ روستاییان را حفظ نمود.

 حمایت‌های اقتصادی؛ دلگرمی به دامدار

دامدار در شرایط سخت، نباید احساس بی‌پناهی کند. با :

خرید تضمینی لبنیات و گوشت، اعطای وام‌های کم‌بهره یا کمک‌های بلاعوض و بیمه‌ خسارات دامی در بحران‌ها می‌توان دست او را گرفت و نگذاشت خانواده‌اش در چالش بماند.

 مهربانی از دل روستاها

در سختی‌ها، همبستگی روستاها و عشایر مثل آبی زلال می‌جوشد.

گروه‌های محلی امداد دام، شوراهای روستایی و جوانان داوطلب، می‌توانند با همکاری و مدیریت آرام، زندگی را حتی در دل بحران حفظ کنند.

 رسانه‌ها، صدای بی‌صداها باشند

لازم است رسانه‌ها در کنار دغدغه‌های انسانی، نگاهی همدلانه به دام و طیورو امنیت تغذیه ای داشته باشند.
یادمان نرود ، شیر و تخم‌مرغی که شاید هر روز روی سفره  صبحانه‌ کودکان‌مان هست، محصول زندگی همین مخلوقات دوست‌داشتنی و بی‌زبان است.
در دنیایی که گاهی انسان‌ها برای زنده‌ماندن به سنگر و دفاع پناه می‌برند، زنده‌ماندن یک گوسفند یا مرغ، یعنی زنده ماندن بخشی از آرامش خانواده‌ها.
نه از ترس، بلکه از مهربانی؛
نه با استرس، بلکه با تدبیر و تدریج؛
بیاییم در دل بحران، نگذاریم این مخلوقات مظلوم، تنها بمانند.
آن‌ها نمی‌توانند فریاد بزنند، اما ما می‌توانیم برایشان کاری کنیم./۶۸۵

          علیرضا کیهان‌پور