تیپ شناسی رفتار شخصیتی مقابل رسانه های تصویری

فاخته- مقابل دوربین های عکاسی و تلویزیونی قرارگرفتن، آداب و پروتکل های خاص تشریفاتی خود را دارد و اگر افراد ملزم به "احترام گذاشتن به خود" نباشند هرگز قادر به "احترام نهادن به دیگران" نخواهند بود و هرچند تکوین شخصیت افراد تحت سیطره ساختار رفتار ژنتیکی و اکتسابی از محیط پیرامونی است اما باید ضمن مطالعه و آموزش، نقصان و گسست رفتاری مطلوب را اصلاح و برآیند آن را به فرآیند الزام به رعایت آداب رسمی، تشریفاتی و تشکیلاتی پیوند زد. ظاهر و فنوتیپ آراسته، بسته بودن دکمه های شکمی کُت و شلوار، عدم چروک و خطوط چین دار در آستین های کُت که نشانه استفاده های مکرر از یک لباس تکراری است، برآمدگی و بیرون زدن پارچه شلوار از روی زانوها، نوع قرار گرفتن بر روی صندلی به طوری که با متمایز بودن فرد با قرارگرفتن "قرینه افراد دیگر" در کنار فرد سوژه و بلندتر بودن صندلی شخص مورد نظر به خوبی موجب تمایز فرد هدف عکس رسانه ای در جلسات رسمی باشد و البته پذیرایی و چیدمان فنجان چای، بشقاب میوه، بيسکوئيت، کارد و چنگال و حتی بطری های آب معدنی باید پس از ثبت تصاویر مد نظر باشد که بر عکس این روند بسیار غیرحرفه ایی و نازیباست و موجب قضاوت شتابزده مخاطبان می شود. البته در این نوشتار مباحث مربوط صحنه آرایی و فضای پیرامونی مناسب را از کنارش می گذریم و بیشتر بحث رفتار شنایی فرد یا افراد مد نظر است که به طور خلاصه می تواند مطرح شده و موجب ارتقای رفتار و روش و منش سوژه هدف در مقابل یک قاب رسمی در جلسات و بازدید ها شود.

《 وقتی دور خودت می چرخی و فکر می کنی دنبال چیزی می گردی و یادت نمی آید که چه چیزی؟ بهتر است مکانت را تغییر دهی و زمان را هم رها کنی به حال خودش تا هر کجا خواست برود و بعد آن قدر بنویسی تا او یا آن با پای خودش سراغت بیاید تا از معبر و گذرگاه آرزو و خیال به واقعیت نزدیک شود!.》

دکتر علیرضا کیهان پور