یادداشت؛ علیرضا کیهان پور:
گیوه پوشان کراواتی را می شناسیم؟!
فاخته- در گوشه و کنار برخی از ما کسانی بودند و هستند که زمانی در راس انجام(وظیفه) کاری هستند که بابت آن دستمزدی به فراخور حال و هوای خویش گرفته که گره یا گره هایی از مشکلات اصحاب رجوع باز کنند مصداق هر آنچه که در متن فوق الاشاره به آن اشاره شد هستند و متاسفانه با اشراف کامل به زوایای مشکلات و نوع نگرش به از یاد بردن عزت نفس اشان؛ صرفا سنگ اندازی در مسیر راه و چیدمان سخت موانع در مسیر رسیدن آنچه که باید باشد و آنچه که نباید باشد بوده و هیچ نظارت و ارزشیابی عملکرد بر نوع رفتار آنان نبوده و نیست.
به طور خلاصه اشاره هایی به برخی رویداد ها صرفا به عنوان مثال در ذیل آمده است:
وضعیت نابسامان دامداران و پرورش دهندگان دام سبک و سنگین به دلیل فقدان مدیریت بازار، نهاده ها، واردات بی رویه و افسار گسیختگی شیوه های سخت و نرم دلالی و واسطه گری کسانی که معروف به "گیوه پوشان کراواتی" هستند! و متاسفانه سر در آخور برخی مدیرانی دارند که بر اساس وجدان و منشور اخلاقی خود بین "دوغ و دوشاب" مرزبندی ندارند و به دلیل حرص و طمع مالی بیش از حد و بدون هیچ گونه زحمتی فقط به فکر انباشت ثروت چرک و حرام خود بوده و جای مردم را با گیوه پوشان دیروز و گالش پوشان کراواتی امروز( واسطه ها، کارچاق کن ها و دلالان) به ناجوانمردانه ترین روش ها جابجا کرده اند.
باید بپذیریم به دلیل موارد تامه فوق، امروزه قیمت روز هر کیلوگرم مرغ حتی به صورت تفکیکی و بسته بندی کاملا بهداشتی به مراتب از قیمت آبزیان و به عنوان مثال از بهای یک کیلو گرم ماهی پرورشی قزل آلا کمتر بوده و در این میانه هیچ مرزبندی مشخصی بین گفتار و رفتار مسوولین و متولیان امور فوق در بخش های دولتی، خصوصی، تعاونی و به ویژه حقایق ملموس سفره مصرف کننده یعنی اکثریت اقشار جامعه وجود ندارد .
جناب مسوول محترم در هر جایگاهی که هستی که بر صندلی میراث خون پاک و مقدس شهیدان تکیه زده ای! یا خودت را اصلاح کن! یا با پرچم "خوش گلدین"(Herry) دور افتضاح و نه افتخار! بزن و تشریف خود را ببر تا راه و مسیر برای خدمتگزاران حقیقی که همانا به آرمان های مقدس شهیدان والامقام، جانبازان صبور، آزادگان دلاور، جاوید الاثران جنت مکان و رزمندگان شجاع و بی توقع از مال دنیا ایمان و اعتقاد قلبی، عملی و دلسوزانه دارند گشوده شود تا بلکه باری از دوش مردم برداشته شود.
آقای مسئول!
روزهای سپردن بار امانت خطیر و حساس مسئولیت شما چون برق و باد گذشت و می گذرد! چه کرده ای برای مردم در این مسیر...
هیچ تولیدکننده ای .... با این فرمان و راه رفتن از ورشکستگی و خروج از چرخه تولید نجات پیدا نخواهند کرد زیرا این میدان و فرمان در کنترل و پوشش آشکار و نهان همان " گیوه و گالش پوشان کراواتی " است که در ساختار بخش لانه گزینی کرده اند! این ساختار جواب پس نده، بی خیال دغدغه مردم را لطفا تغییرداده و به سامان کنید زیرا:
«آنچه که نا عادلانه بر سر سفره صبحانه، نهار و شام امروز مردم "هست" آیا شما و همکارانتان را به یاد آنچه که "نیست" می اندازد یا خیر؟ اما به یاد "ما" به طور یقین و ملموس می اندازد!»
علیرضا کیهان پور
دسترسی سریع
بخش های مفید
راه های ارتباطی
