فاخته- برداشت سُنتی، دیمی و بی رویه از منابع محدود آبی که ثروتی بی شماره است در درجه نخست کُفران نعمت و امانت الهی است و مدیریت بهینه آن با توجه به تغییرات اقلیمی که در سراسر جهان به وقوع پیوسته است یک وظیفه و رسالت مضاعف همگانی برای حفظ ، ذخیره و ایجاد همگرایی و اثربخشی در مدل الگوی مصرف و ذخیره آن به منظو آینده اندیشی و عدم هدر رفت این "منبع اَبَر ارزشمند" در کلیه بخش های موصوف است.
مدیریت یکپارچه مدیریت منابع آب نیاز به تجمیع وظایف و رسالت های ارگان های گوناگون در یک تشکیلات منسجم واحد دارد که اتخاذ راهبردها و شیوه های حکمرانی آب به یک انسجام با ارتقای بهره وری بهینه در مدیریت علمی مصرف و ذخیره آرمانی آن برای انسان، دام، زراعت ، صنعت، خدمات و نیل به اهداف توسعه پایدار در همه زمینه ها و برآورده ساختن نیاز های عصر کنونی باشد.
نعمت و موهبت آب باید به عنوان کالای اثرگذار در معادلات اقتصادی محسوب و گشایش تمثیلی یک حساب پس انداز ملی و ارزش گذاری هر قطره آن تضمین کننده استمرار تولید غذا، امنیت غذایی، تغذیه ای، چرخش کارکردهای متنوع صنعت ، خدمات، بهداشت و... برای بقا و زندگی بشر در تمامی ابعاد باشد.
«آب "قلبِ ویژَند و تپنده مرسدس" بخش اقتصادی ؛ پیشران تولید غذا در بخش کشاورزی، دام، طیور، زراعت و... محسوب شده که الگوی مصرف و عدم هدر رفت آن و به اندازه مصرف نمودن این مایه خدادادی زندگانی ؛ به انجام کارها و تکالیف فرهنگی، اطلاع رسانی، نوشتاری، آموزش، ترویج ، تصویر و نماسازی و در یک نگاه عزم ملی و فراتر از آن به نگاه تجمیعی متعهدانه و مسوولانه فراسرزمینی در سراسر کره خاکی نیاز مبرم و شتاب دهنده دارد.»/ ۵۸۴
علیرضا کیهان پور
