فاخته- و آزمودیم که این آمد و شدها و به ویژه تردد برخی سرپرست های موقت وزارتخانه طی ادوار و سال های گذشته که با برخی وعده و وعیدهای قلقلکی و سرخوشی های خوشمزه زود فراموش شده همراه شد و یا با برنامه ریزی های نادرست، تهدید مرغداران و تولیدکنندگان با چوب و چماق واردات گوشت قرمز و سفید به عنوان تهدید تولیدکننده فلاکت زده و زمین خورده زمانه که حاصلی نداشت چه خسارات بزرگی پس از نوشیدن یک چای دبش به پیکره زهوار دررفته بخش زد!.
اقتصادی ترین وزارتخانه کشور با ظاهر ساده اما با درونی بسیار پیچیده و تار و پودهای کهنه و پوسیده و بوسیده شده توسط شایستگان عُزلت گزیده زمانه در رنجی تاریخی و فراموشی های بایدها و نبایدها به سان موجودی در تنور داغ عمله کُشِ و مصلحت اندیشی ها و نامحرمان می سوزد و می سازد !.
شاید بیشتر از یک سال طول بکشد که مرکزیت وزارتخانه، استان ها، شهرستان ها،شهرها،دهستان ها و مراکز روستایی و سازمان های مردم نهاد یا سَمَن های تخصصی ذیربط به سَر و سامان برسند و این یعنی هدر رفت فرصت ها و جایگزینی تحمیل شده پَسرفت ها بر پیشرفت ها که در شأن و اندازه و قامت بخش تولید و امنیت غذایی جامعه در زمانه تحریم های ظالمانه دشمنان این کشور نیست.
تبیین و تعیین ساختارهای حکمرانی که باید مقدم بر هر اقدامی باشد با آمدن لشگری از افراد محله برو و بیا تاثیری ندارد و گاهی یک کهنه سرباز پاکدست کاراندیش از پس این لشگر پرچمدار دبش بی کفایتی ها برخواهد آمد.
بخش کشاورزی در یک تقدیر و تقریر تاریخی نفس کشیده، زمین می خورد و دوباره بر می خیزد تا رویاهای نیمه شب خود را برای احیای رهایی از رنج ناامیدانه و آموزه‌های آموزگار زمانه تحقق بخشد.
خُرده مالکی بیش از ۹۰ درصد این بخش، انجام 99 درصد فعالیت ها توسط بخش غیردولتی، ناکافی بودن اعتبارات جاری و عمرانی، کمبود نیروی کافی متخصص ، تشکیلات موازی، تشریف فرمایی مسؤولان خارج از این بخش و نابودی تخصص به بهای تامین منافع گروهی بر پاسداست منابع اقتصادی جامعه و گعده بازی ها و باندبازی ها گره بر گره های گُرده تولیدکنندگان دشت ناسور را افزوده است.
نگرانی ها بیشتر بر حفظ، ارتقا و از دست دادن های پُست های اجرایی و عدم دریافت مزایا و حقوق هنگفت در سایبان دمیدن، لمیدن و نه دویدن و خوابیدن در زیر هوای سرد چیلرهای بی رحم ناترازی های برق و انرژی و بی سرانجامی ناکجا آباد ویران شده کهنه زحم های ناشی از کلنگ های زده شده بر خاک زده ساخت و تامین مَسکن کارکنان و بازنشستگان در صف انتظار است که چهل سال گذشت و پیک خوش خبر سامان یافتن ها از راه نرسید و هنوز در راهست.
«تلاش برای احیای رهایی از رنج ناامیدانه و آموزه های آموزگار زمانه؛ باید های آتی مبتنی بر بازآفرینی و استحکام ساختار حکمرانی بخش کشاورزی شاید بتواند اندکی از این درد کهنه مزمن و حاد زیربخش زراعت، دام و طیور و آبزیان، باغبانی، اراضی، آب، خاک، جنگل، مرتع، آبخیزداری، منابع طبیعی و اتحادیه ها و تعاونی ها، بانک های عامل پرداخت کننده تسهیلات منصفانه، انرژی، حمل و نقل، سوخت، پشتیبانی ها ، الزامات منتج به امکانات، برنامه، بودجه،تشکیلات نوین، اعتبارات و حفظ جایگاه و حرمت بخش کشاورزی در مراودات بین المللی و...را درمان نماید.
به یاد داشته باشیم "اشتباه راه رفتن" با "راه را اشتباه رفتن" بسیار متفاوت است هر چند در ۷۰ سالگی، سرگرم آزمون و خطای پیش بینی نشده تکرار تاریخ باشیم!.»/ ۴۷۰
علیرضا کیهان پور
