مهر مادر ، روشنگر و یاریگر دهخدا تا خدا

فاخته- نقل است "زنده یاد ● علّامه علی اکبر دهخدا" مادری داشت بسیار عصبی و پرخاشگر؛ طوری که دهخدا به خاطر مادرش ازدواج نکرده بود و پیر پسرِ مجردی بود و در کنار مادرش زندگی می‌کرد.

نصف شبی مادرش او را از خواب شیرین بیدار کرد و آب خواست. دهخدا رفت و لیوانی آب آورد مادرش لیوان را بر سَرِ دهخدا کوبید و گفت آب گرم بود. سَرِ دهخدا شکست و خونی شد. به گوشه‌ای از اتاق رفت و زار زار گریست.

گفت: «خدایا من چه گناهی کرده‌ام به خاطر مادرم بر نفسم پشت‌ پا زده‌ام. من با تصمیم شخصی، خود را از پدر شدن و ادامه نسل محروم کردم، این هم مزد من که مادرم به من داد. خدایا صبرم را تمام نکن و شکیبایی‌ام را از من نگیر.»

گریست و خوابید شب در عالم رؤیا دید نوری سبز از سَرِ او وارد شد و در کل بدن او پیچید و روشنش ساخت. صدایی به او گفت: «برخیز در پاداش تحمل مادرت، ما به تو عِلم دادیم.» 

«از فردای آن روز روانشاد "مینو روان استاد علامه علی اکبر دهخدا" شاهکار تاریخ ادبیات ایران را که جامع‌ترین لغت‌نامه و اَمثال و حِکم بود را با امکانات بسیار نازل آن سالیان مشهور به دوران "فقر و بیماری و توسعه نیافتگی"  گردآوری کرد و نامش برای همیشه بدون نسل، در "تاریخ ایران زمین و جهان" جاودانه شد.» /438

                  علیرضا کیهان پور

سردیس علامه در دانشگاه تهران

● علّامه علی‌اکبر دهخدا ‏(۱۲۵۷ – هفتم اسفند ۱۳۳۴)

 ادیب، لغت‌شناس، سیاستمدار و شاعر مشهور و سرشناس ایرانی بود.

او مؤلف و بنیان‌گذار لغت‌نامه دهخدا است.

دهخدا از مهم‌ترین چهره‌های فرهنگ و ادب فارسی معاصر است و ‌‌او را پدر واژه‌نامه معاصر ایران می‌دانند.

علّامه علی‌اکبر دهخدا زاده ۱۲۵۷ خورشیدی (۱۲۹۷ قمری)
تهران /درگذشت هفتم اسفند۱۳۳۴ (حدودا ۷۷ سال) در تهران

محل دفن: آرامستان ابن‌بابویه  شهرری

 اقامت: تهران، چهارمحال و بختیاری ، وین اتریش، سوییس، استانبول. ملیت: ایرانی

پیشه: نویسندگی/ آثار: لغت‌نامه دهخدا؛ امثال و حکم.

حتی برخی واژه ها در حرفه دامپزشکی نیز مدیون و مرهون پژوهش علامه است.

سبک:گردآوری دوره: معاصر
نام و یادشان همواره جاودان باد