ویژه نامه ها و سالنامه های نوروزی ۱۴۰۳ روزنامه ها دیگر نازکِش ندارند...!

بخش کشاورزی با توجه به اهمیت آن در اقتصاد کشور تا چند سال پیش گزارش های متنوعی در زمینه آب، غذا، دام و طیور، زراعت، منابع طبیعی، جنگل و مرتع، باغبانی و جلوه های متنوع توسعه پایدار زیربخش‌های کشاورزی ایران، جاذبه های گردشگری روستاها‌، بوم گردی و مصاحبه با نوآوران جوان و با برخی چهره های ماندگار وابسته به امنیت غذایی و تغذیه ای این بخش، کارآفرینان، بهره وران، کشاورزان، دامداران، مرغداران نمونه کشوری و... را در ویژه نامه ها و سالنامه نوروزی روزنامه ها ولو در مقیاس کوچک و در حاشیه و بیشتر رپرتاژ آگهی شرکت های سرمایه دار به عنوان تبلیغات به ویژه کارخانجات و مراکز فرآوری محصول زعفران در استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی را در حد نیمه قابل قبول به چاپ می رساندند و در سال‌های اخیر تقریبا این موضوعات به محاق فراموشی رفته و فقط به ازای دریافت هزینه های سرسام آور برای تبلیغات صفحات رنگی تعدادی از فعالان کشاورزی که دارای تَمَکُنِ مالی مناسب مانند مراکز و برندهای خاص  بسته بندی زعفران ، عسل، ژله رویال، خاویار پرورشی و.... بازار داخل و صادرات خارج از کشور بوده و می باشند که شاید به چشم دیده شوند که بار عِلمی و فرهنگی مرتبط نداشته و صرفا تبلیغات محصولات منحصربه فرد تولیدات محدود این بخش است که شاید به دلیل مصرف و نیاز همیشگی سفره مردم و رستوران ها و مراکز پخت و عرضه غذا حتی به تبلیغات هزینه زا هم نباید ورود کنند،  زیرا مشتری خاص خود و در مورد زعفران مصرف کننده عام خود را از دیرباز تاکنون داشته و دارند هرچند به طور چشمگیری قیمت های افزایشی را در حیطه گرانی به خود اختصاص داده اند که حتی  به نظر می رسد نیمی از مشتریان داخلی  و وابسته به طبقه متوسط جامعه هدف خود را هم از دست داده باشند!.
«هفته گذشته نخستین سالنامه ویژه نوروزی یکی از روزنامه های بخش غیردولتی(با سرمایه گذاری بخش خصوصی) برای سال ۱۴۰۳ به قیمت ۱۷۰ هزارتومان منتشر شد و در ادامه نیز با ارائه یک پکیج ویژه دیگر و با تخفیف ۳۰ درصدی به قیمت ۱/۱ میلیون تومان برای فروش اطلاع رسانی شد که بعید است با این قیمت ها و کاغذ نازل کاهی کم کیفیت متون داخلی و فُونت بسیار ریز صفحات و نوشته ها که چشمان را آزار می دهد و صحافی چسب سرد که پس از مدتی جلد یا کاور ویژه نامه فوق از حالت روکِش سالنامه جدا می شود آن طور که انتظار می رود مشتری و مخاطب کثیر المراجعه داشته باشد و به قول معروف شاید دیگر به دلیل بالا بودن قیمت ها،این ویژه نامه ها و سالنامه های ضمیمه پایان سال برخی روزنامه ها دیگر نازکِشی ندارند و پس از چند ماه متاسفانه یا کیلویی به فروش می رسند یا روانه خمیر شدن می شوند زیرا برای دکه داران مطبوعات ۳۰ درصد سود فروش و نگهداری و تلنبار برگشتی های ویژه نامه ها اصلا مقرون به صرفه اقتصادی و انبارداري نیست.»/ ۳۵۵

علیرضا کیهان پور