فاخته-نام زنده یاد استاد کریم ساعی* با سرسبزی و کاشت درخت و جنگل ایران عجین است که سال ۱۲۸۹ در شهر مقدس مشهد دیده به جهان گشود و در غروب غم بار پنج شنبه چهارم دی سال ۱۳۳۱ با "تهیه بلیط مرگ از استاد تاریخ" در حادثه هولناک سقوط هواپیما از مبداء فرودگاه شیراز در حوالی فرودگاه مهرآباد تهران به دلیل مه غلیظ، جان به جان آفرین تسلیم نمود و در ۴۲ سالگی و در اوج شکوفایی علمی و تخصصی آسمانی شد.
وی از پیشگامان عرصه منابع طبیعی** و سازنده پارک ساعی تهران بود و کسی که درختان خیابان ولیعصر را کاشت تا از زیباترین خیابان های دنیا باشد.
جنگل و جنگل نشینان، دام سبک و سنگین جلوه ای مانا از زادبوم و زیست سرسبزی است که هنوز هم با حضور محافظان و ساکنین جنگل و پرورش دام سبک، سنگین، انواع طیور و ماکیان بومی اهلی، کندوهای زنبور عسل و...توسط آنان، عطر و بوی تازگی و نشاط می دهد.
ماجرای درگذشت استاد "کریم ساعی" را از قول محمد ابراهیمی بشنوید که بعدا شد "دکتر محمدابراهیم باستانی‌پاریزی"(متوفی به سال 1394):
در دوران نوجوانی، از آنجا که خواهرم و همسرش در شیراز زندگی می‌کردند، زیاد به شیراز می‌رفتم... یکی از این بارها در بازگشت از شیراز چند دقیقه‌ای به پرواز مانده بود که مردی با کت و شلوار اتوکشیده و شیک بالا آمد و رو به مسافران گفت: «مسافران عزیز! من مسئولیتی در سرجنگل‌داری کشور دارم و چند ساعت پیش به من خبر دادند یک هیئت خارجی مهم و مرتبط با کارم به تهران آمده‌اند و قصد مذاکره و انعقاد قرارداد دارند و حضور من در این مذاکرات و بازدیدها ضروری است. از طرفی هواپیما هم جای اضافه ندارد. هر‌کس که بلیت خودش را به من بدهد، من همین الان هزینه بلیت برگشت و یک هفته اقامت و تفریح در بهترین هتل شیراز را به او می‌دهم.»
من کُت ام را روی دستم انداختم، بلند شدم و گفتم: «من بلیتم را به شما می‌دهم، از لطف شما هم ممنونم؛ من خواهرم اینجاست و به هتل و هزینه‌های دیگر احتیاجی ندارم؛ شما به کارتان برسید.» خلاصه هر‌چه آن مرد اصرار کرد، من چیزی قبول نکردم و به منزل خواهرم برگشتم.
چند ساعتی که گذشت، رادیو با قطع برنامه‌های خود اعلام کرد: «هواپیمای حامل تعداد زیادی از هم‌وطنان که از شیراز به تهران در حرکت بود، سقوط کرده و تمام مسافران از جمله "مهندس کریم ساعی رئیس سازمان سرجنگل‌داری کشور و بنیان‌گذار بسیاری از بوستان ها،پردیس ها پارک‌ها، باغ‌ها و جنگل‌های کشور" کشته شده‌اند.» حالا من برای همیشه تأسف می‌خورم که چرا با دادن بلیت خودم به آن مرد که بعد از مرگش فهمیدم چه خدمات بزرگی به سرسبزی و آبادانی کشور کرده است، باعث شدم کشورم از خدمات او محروم شود.
نام و یاد این دو دانشمند و از اساتید مشهور کشور در آستانه هفته گرامیداشت منابع طبیعی و ایام درختکاری این روش، مَنش و سُنت زیبای دیرپا گرامی باد زیرا درختان در سراسر کره مسکون به عنوان منابع گرانمایه تنوع زیستی و تنفس ریه های کلانشهرها، شهرها، روستاها و...عمل کرده و باید سرود که:
«ای درخت : هر جایِ جهان ، جانِ توجاریست ... همیشه جاودان مانی که انسان امروزی سخت محتاج وجود توست.»/ ۳۵۱
علیرضا کیهان پور
* زنده یاد کریم ساعی فقط ۱۵ سال به کار مشغول بود و در ۴۲ سالگی پروازش هیچ فرودی به زمین نداشت و بنابر وصیت خودش آرامگاه وی در محوطه پردیس کشاورزی دانشگاه تهران با قدمت ۱۳۲ ساله در کرج و فضای سرسبز دانشکده منابع طبیعی این دانشگاه برپا و در همین مکان به خاک سپرده شد.
** زنده یاد استاد کریم ساعی نخستین فرد کوشا و متخصصی بود که با اهتمام ویژه ۱۸ میلیون هکتار وسعت جنگل های ایران را برآورد و تخمین زد که بنابر آمارها متاسفانه بر اثر تخریب محیط زیست و بازار مکاره سودجویان و کاسبکارانه تجارت غیرقانونی(قاچاق) درختان جنگلی این وسعت قبلی کاهش اسفناکی داشته است.
