صورت حساب "بدهکاری ما" به "روستائیان و عشایر" کشورمان

فاخته- مقوله "شناختی روستا و روستاییان" در زمان کنونی و بهره برداری از ظرفیت ها و قابلیت های پیدا و پنهان روستا ها با اولویت بندی نیازها و الزامات و امکانات موجود در نهایت به الگوی یک "مدل توسعه پایدار" که از دل آن اقتصاد روستا پویا و تکمیل کننده زنجیره ارزش گذاری پدیدار و به سرانجام  خواهد انجامید.
ظرفیت استفاده از گروه های داوطلب جهادی، اتحادیه ها و تعاونی های ذیربط‌، امور دانش بنیان، زیست بوم گردشگری و جاذبه های بکر و طبیعی روستایی و پیگیری برخی امور مغفول مانده می تواند بیشتر از گذشته موجب شتاب ارزش گذاری "اقتصاد روستا محور" در راستای تولید، اشتغال، مهاجرت معکوس، رفع محرومیت و درآمد زایی مبتنی بر فقرزدایی باشد.
برگزاری انواع همایش ها، گردهمایی ها، نشست ها و گفتمان های تخصصی اجرایی و دانشگاهی برای  روستاییان و عشایر و ایلات "کوچرو و نیمه کوچرو" ، متاسفانه هنوز به تعریف و تدوین واحد و یکسانی از یک الگو و مدل توسعه ای جامع در این راستا نرسیده است که شاید یکی از عوامل این زنجیره به هم ناپیوسته وجود بیش از ده ها متولی و مسوول در باب توسعه و ترجمان بهترین راهکار در مقوله اقتصاد روستا و جامعه شناختی ارگانیک و به هم پیوسته در کالبد زنده بافت روستا ، روستا نشینان و عشایر باشد که حق بزرگی به گردن جامعه از نکته نظر تولید انواع محصولات بخش کشاورزی مانند  زراعت، امور باغبانی، دام و طیور ‌و...داشته و دارند.

در امور تامین بیشتر زیرساخت ها‌، راه مناسب‌ ارتباطی، حمل و نقل،  آب و برق و گازرسانی، سوخت‌ ، آموزش، ترویج، انتقال داشته ها و یافته های فناوری های روز، امکانات بهره گیری بیشتر از فضای آنلاين، اطلاع رسانی مسئولانه، رشد کمی و کیفی بازار عرضه بی واسطه و مستقیم محصولات تولیدی آنان، خرید تضمینی، بهره وری و صرفه جویی از منابع آب و خاک و مراتع ،  گسترش الگوی کشت مناسب، تامین نهاده ها، بهداشت و محیط زیست،  تمرکز بر تحقق بیشتر اهداف مدارس و مراکز حرفه ای تخصصی، تخصیص اعتبارات عمرانی و جاری و تسهیلات کم بهره،هوشمندسازی، توجه به فرهنگ خاص و مولد بومی و... صورت حساب بدهی ما را نسبت به روستاییان و عشایر علیرغم تلاش ها و دستاوردهای ارزنده  ۴۴ سال گذشته، هر روز بیش از گذشته ها  سنگین تر نموده  و باید هر یک از ما به سهم خود از این بار صورت حساب بدهی کاسته و امیدوارانه به آینده بهتر بیاندیشیم.
ایثار، فداکاری و جهاد شبانه روزی تحقق توسعه جامع و متمرکز "جامعه  روستایی و عشایری" به عنوان گنج و ذخیره ارزنده نیاکان ما ،بر همگان واجب و "تقدیری الهی و مانا و زیباست" که مجوعه این "سپهر خدمتگزاری" بی منت  با "اعتقاداتمان تفسیر" می شود و موجب رضای "خداوند منان و بندگان اش"  در این راستا به طور قطع و یقین خواهد شد./319

علیرضا کیهان پور