توسعه فرهنگ "مربیگری در مدیریت"، یک راهبرد جامع است.‌‌..

فاخته- نه هر "ردایی" بر "قامت" هر فردی نشان از مدیریت" است! و نه هر "سخنرانی" در "جمعی" که شاید بهره ای از "عِلم و عَمل" مدیریت نبرده باشند مورد پذیرش همگان است که "بیراهه" و اتلاف منابع انسانی و اعتباری  از همین جا شروع می شود که شاید به "ناطور دشت ها" کشیده شود اما مجموعه مدیریتی آن هنگام بزرگ و پویاست که در نمودار تشکیلاتی خود آموزش  و پایش "مربیگری مدیریتی" از داشته ها و تجارب ارزنده پیشکسوتان خود داشته باشد تا در بزنگاه های "بحران و آزمون و خطاها" و از گذرگاه "تربیت تدریجی این مربیان داخلی" به خوبی و "سرافرازانه گذار" نمایند. 

ویژگی های فرهنگ مربیگری مدیریتی:

مدیران رده عالی دارای الگوهای مثبت و تاثیر گذار هستند.

مربیگری در تمام جهات و جوانب عمودی  و افقی صورت می گیرد.

هر فردی از مجموعه مدیریتی به بازخورد های بیرونی توجه دارد.

کارگروه های زیرمجموعه انرژی و قدرت ابتکار و نوآوری دارند.

سامانه های (سیستم ها)منابع انسانی به طور کامل با این مربیگری هماهنگ و سازگار هستند.

مجموعه مدیریتی دارای یک زبان و عمل مشترک بوده و متمرکز بر اهداف کمّی و کیفی برنامه ها را دنبال می کنند.

این چکیده ای از برداشت مطالعه  کتاب ارزشمند "مربیگری در مدیریت (Coaching Skills for Managers) تالیف استاد "منوچهر سلطانی" توسط نگارنده  این یادداشت است که توسط انتشارات وزین "یادواره کتاب" به مدیریت مهندس "مسعود اسدی" در تهران به زیور طبع و انتشار مزین گشته که خوانش و توجه به نکات کلیدی پی آیند مدیریتی آن برای اجرا و عملیاتی نمودن به مخاطبان علم مدیریت صرفا پیشنهاد می شود.