فرصت بازدید از بزرگترین"موزه سرپوشیده کشاورزی ایران در ایام سَبُک دُوشی نوروز" در سال «۱۴۰۳»؛ اگر درب های بسته اش گشوده باشد!

فاخته- استان قزوین در مرکزیت خود در بهترین مکان مرکزی شهر و در باغستان معروف به سپهدار در ساختمان کوشک این پردیس حدود یک هزار ادوات و اقلام قدیمی کشاورزی ایران از دوران صفویه، قاجار و پهلوی اول را در خود به عنوان بزرگ ترین موزه کشاورزی ایران از سراسر کشور به «همت و سختکوشی یک روستایی و کشاورز بومی و از علاقمندان عاشق متعهد به صنعت کلکسیون داری غیردولتی بدون وظیفه رسمی و امور محوله جای داده است» که علیرغم مراسم بهره برداری از این "موزه مردُمی" در سال ۱۳۸۹ و سپس چهارسال تعطیلی بی وقفه به دلیل اختلاف سلیقه سازمان جهاد کشاورزی، اداره کل میراث فرهنگی و شهرداری استان در مورد نحوه چگونگی مدیریت و ایفای نقش بهره بردار آن توسط بخش خصوصی و علیرغم ثبت میراث فرهنگی آن به شماره ۲۲۲۷ در سوم اسفند سال ۱۳۷۷ متاسفانه گردشگران و علاقمندان داخلی و خارجی بازدید از این موزه در خیابان فلسطین شمالی شهر تاریخی قزوین با درب بسته مواجه می شوند و این در حالی است که در سال ۱۳۹۶ کارشناسان و مهندسین کشاورزی ۱۷ کشور جهان و نیز نماینده سازمان فائو(FAO) در ایران و هیات همراه از این موزه بازدید و با ابراز خوشحالی و اظهار شگفتی از این گنجینه نفیس تاریخی و هویت بخشی کشاورزی ایران در بیش از ۱۰۰ سال گذشته مُهر تاییدی بر این شگفتانه معاصری که در دسترس بازدید کنندگان به ویژه گردشگران داخل و خارج کشور است را ثبت نموده اند که به نظر می‌رسد همه ما از این میراث گرانبها به مانند  موزه های غلات زنجان، موزه های کشاورزی ایلام، دانشکده کشاورزی کرج، کرمانشاه و لوکیشین و  روستای فیلمبرداری بهترین فیلم ایران از دیدگاه منتقدین داخلی و خارجی یعنی فیلم «گاو» در سال ۱۳۴۸ با هزینه و سرمایه گذاری ۳ هزارتومانی تهیه و تدوین آن در دهه ۱۳۴۰  و جایزه بگیر بیش از دَه ها مراسم بین المللی از جشنواره های معتبر فیلم جهان که زمانی که از قزوین به سمت آقابابا رفته یعنی "روستایی تاریخی به نام بویینک" نیز غافلیم!

«فرصت بازدید از "بزرگترین  موزه سرپوشیده کشاورزی ایران" واقع در باغستان سپهدار شهر تاریخی قزوین یعنی خیابان فلسطین شمالی در تعطیلات و ایام سبک دوشی نوروزدر سال جدید ۱۴۰۳ بهترین فرصت زنده شدن این حس زیبای نوستالژیک به ویژه برای کودکان، نوجوانان و آینده سازان و علاقمندان تاریخ کشاورزی ایران با مشاهده  حدود یک هزار ادوات و اقلام کهن و قدیمی مورد نیاز کشاورزان مانند "قناره یا همان چنگک فلزی" آویزان کردن گوشت دام سبک و سنگین ذبح شده، تراکتور دوگانه سوز نفتی و بنزینی، نهرکن، انواع خیش، گاوآهن، دارهای قالی، وسایل رنگرزی،آسیاب دستی کوچک، انواع چَتایی و الیاف،مَشک آب و دوغ،  محصولات تاکسیدرمی و فیکس شده، بذر پاش و دانه کار، بوجاری، سفالین ها، خُمره ها، تاپو یا همان سیلوی گندم و آرد، جلوه های زیبای پرورش انواع دام و طیور و محصولات گیاهی منطقه که از سراسر کشور جمع آوری شده است در ساختمان دوطبقه کوشک سپهدار برای همه پژوهشگران، مسافران ، اصحاب فرهنگ، گردشگران نوروزی فراهم است البته اگر با درب های بسته روبرو نشوند که هرگز چنین مباد!.»/ ۳۶۶

علیرضا کیهان پور