غرق شدن در "رودخانه آب اَسک" و نرسیدن به "مسابقات کُشتی المپیک سئول"

فاخته-  افتخار آشنایی با ایشان را در نیمه دوم سال ۱۳۶۵ داشتم.باورم نمی شود که از آن گرد باد حادثه شوم ۳۵ سال گذشته است.  انسانی با وقار، خوش اخلاق، متخصصی توانا و پهلوانی نام آور در عرصه کُشتی آزاد ایران بود.
چپ دستی زیبا خط ، طراح و نقاشی ورزیده بود که همه را به وجد می آورد ومترجم ورزیده متون تخصصی بخش کشاورزی که یاور همه بود و تقدیر آن  گونه رقم خورد که مدتی در "اداره آموزش و ترویج  کشاورزی و طرح سنابل ۱ و ۲ جهاد سازندگی پیشین و همزمان با انجام خدمت مقدس سربازی در منطقه محروم درجه یک آن زمان به انتخاب و پذیرش هر دو نفرامان و نه اجباری! ، با هم در یک تقدیری شگرف و به مدت ۱۲ ماه همکار باشیم" و گویی دو گمشده و تشنه خدمت به روستایی و روستانشینان محروم سرحدات شمال کشور یکدیگر را پیدا و هم مسیر شدند.  
دهستان ها و روستاهایی مانند دوزین، گُلیداغ، اینچه برون، داشلی برون، مراوه تپه، مرز آبی اترک، مینودشت، گالیکش، توران فارس، توران تُرک، کلاله، رامیان، فارسیان، خوش ییلاق، آزاد شهر، نوده خاندوز، گنبدکاووس، علی آباد، خان ببین، وطن و....را در تمام فصول گرم، معتدل و سرما با هم طی نموده و با روستاییان، دامداران، مرغداران و عشایر منطقه به ویژه در نقاط مرزی شمال این استان همگام و همسو به پیشرفت و تعالی آنان فکر کرده و در راه رضای خداوند و خشنودی بندگانش به ویژه روستاییان مولد و عشایر شریف سلحشور شبانه روز در تلاش و تکاپو بودیم. 
استان و منطقه ای با بارش باران بالاتر از متوسط نزولات آسمانی کشور، خاک سرشار از حاصلخیزی و برکت، تولیدات ارزشمند گندم، دام، طیور، آبزیان، پرورش اسب، دامپروری، مزارع پنبه، جنگل و مرتع، شالیزار و برنج و شالیکوبی‌، کشتارگاه های استاندارد دام و طیور، پرورش دام سبک و سنگین، شتر، فرش، صنایع دستی روستایی، زیلو، گبِه، انواع لبنیات، محصولات باغی، صیفی جات، روغن های حیوانی و گیاهی اصیل بومی برای مصارف انسانی، حبوبات، کلزا،جُو، آتریپلکس، جاذبه های گردشگری و زیست بوم روستایی و عشایری و....مینیاتوری از برکات آب و خاک و هوا و اقلیم موصوف بود که از سحرگاهان تا شامگاهان مزارع تولیدی عرصه تلاش و سخت کوشی روستاییان بود که همه ما خدمتگزاران را به وجد می آورد.
در وزن ۱۳۰ کیلوگرم عضو باشگاه کُشتی راه آهن پایتخت طی دوران تحصیل در دانشگاه تهران  بود که در زمان مسابقات کُشتی باشگاه های کشور با مربیگری "سید محمدرضا طالقانی" علاوه بر فتح سکوهای قهرمانی باشگاه ها ،  چندین دوره قهرمان و فرد نخست و بلامنازع  مسابقات کُشتی آزاد دانشجویان کشور در وزن فوق سنگین بود و پشتکار و انجام تمرینات سخت نشان از ظهور پدیده ای شایسته و جویای نام در کُشتی آزاد در عرصه های ملی و بین المللی می داد.
در مسابقات انتخابی کشتی آزاد برای اعزام به  بیست و چهارمین  دوره بازی های المپیک واقع در شهر سئول کره جنوبی(۲۰ دسامبر۱۹۸۸) برابربا ۲۶ شهریور ۱۳۶۷ به خوبی درخشید و همه ما در انتظار هنرنمایی ایشان در مسابقات کُشتی آزاد المپیک در وزن فوق سنگین بودیم. آری 
دانش آموختگی وی با رتبه ممتاز از دانشگاه تهران در سال ۱۳۶۶ و قهرمانی در مسابقات کُشتی دانشجویان کشور و عرصه باشگاه های ایران از افتاده گی، تواضع، فروتنی، خاکساری و روش و منش پهلوانی و عیّاری " مرحوم مهندس حسین خسروجردی" هرگز نکاست و برعکس به مرام و مهربانی زاید الوصف  وی هر چه بیشتر افزود و بر دل های دوستان، ورزشکاران و همکاران جهادی ایشان حکمرانی انسانی و اخلاقی داشت.
تند باد حادثه ای در ۳۵ سال پیش با سقوط مینی بوس حامل ایشان و جمعی از همکاران همسفر عازم  تهران و طی انجام ماموریت اداری  به درون رودخانه خروشان " آب اَسک "  جاده هراز که از شدت بارش ها و سیل ناشی از آن بسیار دلهره آور شده بود که متاسفانه در آن نیمه شب بارانی(حوالی سه بامداد) و پس از خروج از آخرین تونل و اشتباه راننده در گم کردن مسیر تاریک با انحراف به چپ جاده پس از تونل به دلیل بارش شدید باران تابستانی جاده هراز ؛ متاسفانه موجب غرق شدن سرنشینان شد که داغ این مصیبت پس از گذشت سه دهه و اندی برای خانواده ها، فرزندان،ورزشکاران، همکاران ، روستاییان و کشاورزان این خِطّه دوست داشتنی هنوز فراموش نشده و نخواهد شد.یکی از خاطرات زیبا و مانای ایشان نهادن هر روز یک شاخه گُل رُز در ساعت شروع کار روزانه بر روی میز برخی از همکاران بود که هرگز از اذهان فراموش نخواهد شد که مدیر عالی آن زمان و  بازنشسته کنونی جهاد سازندگی سابق در حوزه کاری منطقه یعنی "مهندس داوود غفاری کارشناس ارشد ترویج کشاورزی و کشاورز نمونه روستایی امروز" همواره از آن به نیکی یاد کرده و با سرکشی به بازماندگان این حادثه ناگوار تاکنون حریم دوستی و بذل محبت را زنده نگاه داشته که جای تقدیر دارد.

در مسابقات کُشتی المپیک سئول  در وزن ۱۳۰ کیلوگرم بنا به تقدیر نماینده ای از کشورمان حضور نداشت و جای خالی مرحوم مهندس "حسین خسروجردی" پهلوان با اخلاق و مرام در این مسابقات همراه با همزمانی  مراسم سوگواری چهلم ایشان  دل ها را فشرد و اشک ها را در فقدان این همکار جوان ۲۴ ساله از چشمان ما جاری ساخت که نام و یادشان همواره بر جریده عالم ثبت باد.

«آری  آن تک شاخه گُل رُز برجای مانده زمانه،هنوز بوی عطرِ مهربانی و فتّوت تو را می دهد و پیام آور این نکته است که جهان با محبت و ابراز عشق و مهربانی بسیار زیباتر و خاطره انگیز تر است  وَلّو فقط با هدیه نمودن یک شاخه گُل رُز روزانه بر سر میز کار همکاران که عطر دل انگیز آن همچنان در فضای پیرامونی  سرشار از زیبایی ها و یادگارهای دیر پای برجای مانده از تو و  پیچیده در نسیم خوشبوی خاطرات است ، پس تلاش کنیم در راه خدمتگزاری به کشاورزان و روستاییان و همکاران همراه که شرح آن رفت "لبخند؛ مهربانی و عشق" را تکثیر کنیم شاید فردا خیلی دیر باشد...»

علیرضا کیهان پور