یادداشت؛ علیرضا کیهان پور:
روز بین المللی زنان روستایی، "بانو هیله" در آرزوی تهیه یکدستگاه"چرخ خیاطی و ماشین لباسشویی" !...
فاخته- روز جهانی زنان روستایی یک روز قبل از روز جهانی غذا در ۱۶ اکتبر تعیین شده است تا به این ترتیب بر جایگاه مهم زنان روستایی در تأمین غذای جمعیت کثیری از مردم کره زمین تأکید کند. طبق اعلام سازمان ملل، هدف از این روز پرداختن به «نقش و تأثیر زنان روستایی، خصوصاً زنان بومی، در بهبود وضع کشاورزی و توسعه روستایی، افزایش امنیت غذایی، و مبارزه با فقر روستاها» است.
زنان روستایی در کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه نقش و جایگاه مهمی دارند که در شکل تولید محصولات، مراقبت از دام، تأمین غذا، آب و سوخت برای خانواده، و همکاری در فعالیتهای بیرون از زمین و زراعت به منظور تنوع بخشیدن به فعالیتهای اقتصادی خانواده نمود مییابد. به علاوه، زنان روستایی بخش عمده مسئولیت مراقبت از کودکان، سالمندان و اعضای بیمار خانواده را نیز به عهده دارند.
زنان روستایی یکچهارم جمعیت جهان را تشکیل میدهند. در کشورهای در حال توسعه، زنان ۴۲ درصد نیروی کار کشاورزی را به خود اختصاص داده و تولید بخش اعظم غذای مصرفی جامعه خود را بر عهده دارند که از این نظر، سهم مهمی در تعیین امنیت غذایی ایفا میکنند. زنان روستایی برای فعالیت خود نیازمند دسترسی به منابع طبیعی و مالی هستند و توجه به این واقعیت که ۷۶ درصد فقر مطلق جوامع مربوط به محیطهای روستایی است، اطمینان از این دسترسی را به یکی از دغدغههای مسئولین و فعالان در این روز بدل میکند.
زنان و دختران روستایی به طرق مختلف نقشی فعال در اقتصاد ملی و محلی دارند؛ به عنوان مثال بوسیله حمل غذا، آب و سوخت خانواده، مراقبت از بیماران، مدیریت دام و کار در مزرعه نقش آفرینی دارند.
با این وجود، زنان، در زمان بحران های غذایی و اقتصادی همانند بحران سال های ۲۰۰۸ - ۲۰۰۶ و نیز قیمت بالای مواد غذایی در عصر حاضر که انتظار می رود در کل دنیا ده سال دیگر نیز ادامه داشته باشد، گروهی آسیب پذیر به شمار میروند. این آسیب پذیری، به دلیل نقش جدی که زنان در مقیاس روزانه به عهده دارند، دو برابر می شود.
از سوی دیگر، افزایش قیمت غذا بیشتر از همه به افراد فقیر در نواحی روستایی لطمه می زند؛ زیرا آنها کمتر از سایرین به منابعی همچون اعتبار بانکی، وام، پس انداز، تکنولوژی و تأسیسات زیربنایی دسترسی دارند. در چنین شرایطی، زنان بیشتر مستعد از دست دادن دارایی های خود هستند؛ زیرا انتظار می رود فروش جواهرات یا دام های کوچک، آسان تر از دارایی های معمول مردانه همچون زمین یا دام های کلانِ قابل جایگزین باشد.
سایر روش های متداولی که زنان برای مقابله با قیمت های بالا اتخاذ می کنند، از نوعی هستند که زنان و کودکان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می دهد؛ آنها سعی می کنند کمتر بخورند تا مردان و کودکان بتوانند تغذیه بهتری داشته باشند؛ آنها مسئولیت مراقبت از بیماران در خانه را برعهده می گیرند؛ هزینه های مربوط به موارد غیرغذایی همچون تحصیلات و مراقبت های بهداشتی را کاهش می دهند؛ برای غذای کمتر با ارزش تغذیه ای پایین تر، پول خرج می کنند؛ برای تغذیه خانواده بر قرض گرفتن تکیه می کنند و برای به دست آوردن پول بیشتر، کار طاقت فرسایی و خارج از توان نحیف خود انجام می دهند.
بر همین اساس لازم است حتی به مناسبت چنین روزهایی، به زنان روستایی بیشتر توجه شود، تا هم هر روز شاهد کاهش تعداد آنان و ترک بدون بازگشت روستا توسط دختران جوان به بهانه کار و تحصیل نباشیم و هم سهم عظیم و مؤثر این زنان در گردش چرخ اقتصاد کشور و تولیدات بومی نادیده گرفته نشده و کاهش نیابد.
علیرضا کیهان پور
دسترسی سریع
بخش های مفید
راه های ارتباطی
