نقش برخی "رسانه های زرد" در مورد خاویار ایرانی گونه غالب پرورشی فیلماهی(بلوگا)؛ به نام نامی"خدا"؛ فقط انتقاد.../بخش هفتم و پایانی

فاخته- هشتمین همایش و نمایشگاه خاویار ایرانی تیرماه سال جاری (۱۴۰۲) در تهران با حضور اکثریت دست اندر کاران ذیربط با محوریت دستاورد پرورش ماهی خاویاری بلوگا در مزارع اکثریت استان های کشور به ویژه مناطق ساحلی آب های شمال برگزار و نگارنده قبل و پس از برگزاری با نوشتار شش قسمت بخشی از ادای دین خود را در عرصه رسانه و اطلاع رسانی در این راستا در زمینه فرهنگ و مستند سازی، وضعیت آمار کنونی، ادای احترام به اساتید قدیمی این عرصه آقایان شادروانان: "فرهاد فریدپاک، امین کیوان، حسین یوسفپور"، خواص خاویار تاسماهیان ایران، اطلاع رسانی لازم و فراخور همایش و فرار از تله آفساید رسانه های منتقد بحث ماهیان خاویاری و اینک آخرین بخش سلسله نوشتار در هفتمین نوشتار به رشته تحریر در آورده که امید است در جمع بندی نهایی( بخش هفتم) مورد بهره برداری مخاطبان خاص خود قرار گیرد. نگارنده در مورد پرورش ماهیان خاویاری به عنوان یک " برند جهانی " که نشانه حجم وسیع سرمایه گذاری پرورش دهندگان، ابعاد صادراتی و ارز آوری و طرح اعتبار و اعتماد خاویار ایرانی در عرصه جهانی نگاه تعصبی داشته و دارم و اهدافی غیر از این مدّ نظر نیست که نام کشور عزیزمان در عرصه های جهانی مطرح و افزونتر از قبل درخشان تر؛ "بولد" شود.
«البته به یاد داشته باشیم که برخی رسانه زرد(فیک) که به دلیل شتابزده گی و عدم توجه به چارچوب و تفکیک بحث ماهیان خاویاری تیپ وحشی(Wild Type) دریای خزر که تحت نظر کنوانسیون جهانی سایتس و منابع زنده  آبزیان این دریاچه هستند  اقدام به خبرسازی و اطلاع رسانی کرده در برخی مواقع همطراز " فشنگ مشقی "  عمل کرده که فقط "صدا" دارد! و فاقد تاثیر گذاری است زیرا مبیّن این نکته ظریف است که همواره راهبرد آنان بر این محور است که به نام نامی خدا؛ فقط انتقاد و متاسفانه شاید ندانند که فقط بخش اجرایی دولتی و خصوصی در این راستا مسوول پاسخگویی نیستند و دپارتمان های پژوهشی، شرکت خدمات حمایتی ذیربط، گمرک، دامپزشکی، بیمه مرتبط ، سیستم بانکی، وزارتخانه های نیرو(آب و برق)، نفت (سوخت مایع و گاز)، صمت، مسکن و شهرسازی( حمل و نقل دریایی، هوایی، زمینی، محیط زیست، سایتس و....هم در مواقع لزوم باید به زمین مسابقه وارد شده و به سهم خویش در دفاع و حمله علمی و عملی مشارکت داشته باشند و همه آوار پاسخگویی را بر سر بخش اجراء و سرمایه گذاران وابسته به خواستگاه خصوصی خراب نکنند و ضمن سر شِکن کردن هزینه های پاسخگویی به انتقادات رسانه ها به رسالت خویش عمل نموده و در بزنگاه های موفقیت دستاورد ها را مصادره به مطلوب نکنند و ضمن همگرایی با بخش اجراء تمامی استرس ها، آمار غلط، تحلیل های ضعیف و در زمان برخی ناداوری ها ی عجولانه ،   مشکلات  را فقط بر دوش بخش دولتی ننهند که از دیدگاه منشور اخلاقی و رسالت رسانه ای کار پسندیده ای محسوب نخواهد شد.»