تکثیر و پرورش "مروارید" از ظرفیت های مهم و درآمدزای آبزیان در جهان

فاخته- در حال حاضر صدف ها از  نکته نظر تولید خود مروارید ارزش بیشتری دارند تا از منظر پوسته و گوشت داخل صدف تا به عرضه و بازار برسد. 

این انقلاب (هسته گذاری) در صنعت مروارید، بر کشت مروارید بیشتر از جمع آوری صدف ها تاکید دارد.
 پرورش صدف می تواند منبع درآمد مناسبی برای خانواده های صیادان در سواحل باشد.

برای کشت صدف احتیاج به سرمایه گذاری مناسب ، متخصص علمی و تجربی شیلاتی باسابقه و آشنایی با فناوری روز آن بوسیله کادر فنی کافی است.

شروع و ادامه موفق اداره یک مزرعه یکپارچه صدف به طور کلی تعهد و وقت زیادی نیاز دارد.

۲ تا ۴ سال برای بدست آوردن نخستین نتیجه تولید مروارید لازم است و پرورش دهندگان باید از سرمایه کافی برخوردار باشند تا بتوانند مزرعه تولیدی را در این مدت در وضعیت مناسبی برخوردار نمایند.

انتخاب محل مناسب برای راه اندازی مزرعه تعیین کننده است و انتخاب سایت های ضعیف ممکن است باعث رشد آهسته، مرگ و میر یا بیماری در صدف ها شود و یا مرواریدهایی با کیفیت پائین تولید کند.

رهنمودهای ذیل در زمینه مشخصات یک سایت خوب به شما در انتخاب یک مزرعه خوب کمک می کنند.

کیفیت آب:
برای پرورش صدف مروارید ساز ، آب بدون آلودگی دریا مورد احتیاج است، بهتر است سایتی را انتخاب کنید که از منابع آلاینده شیمیایی یا انبارهای نفت و مناطق پُر جمعیت دور باشد و نزدیک منابع آب شیرین مثل رودخانه ها باشد.

۱- عمق : بهترین عمق از ۲۵ تا ۳۵ متر می باشد.

۲ - جریان آب : باید یک ورودی باریک آب در نظر گرفته شود که آب تمیز و غذای جدید برای صدف آورده شود.
 اگر جریان آب زیاد باشد یا حرکت موجی داشته باشد کار در مزرعه سخت می شود وممکن است باعث رشد ضعیف صدف ها شود.

۳ - امنیت : صدف ها ارزش فوق العاده ای دارند. پرورش دهندگان باید محلی را انتخاب کنند که خود آن ها یا کسی که به وی اطمینان زیادی دارند از مزرعه شان به خوبی محافظت کند.

۴ - سکوت و آرامش :

پرورش دهندگان با برآورد رفت و آمد قایق های سنگین یا فعالیت ماهیگیری درسایت باید برخورد کنند زیرا آسیب و زیان به وسیله پروانه های قایق ها و نخِ قلاب های ماهیگیری مزارع تولیدی را تهدید می کند.
 پس باید مزارع تا سرحد امکان به دور از رفت و آمد باشند.

استحصال مروارید:
صدف ها برای مزرعه از یکی از این سه راه به دست می آیند: جمع آوری تیپ وحشی و بزرگسال ، جمع آوری به وسیله موج و هچری جانور.

اغلب جمع آوری جانور تیپ وحشی زمانی آغاز می شود که مزرعه دار برای نخستین بار یک منبع آماده از حیوان برای عمل هسته گذاری را بدست آورد.

به هر حال جمع آوری  زاده های نوجوان تیپ وحشی ناپایدار است زیرا خارج کردن آنها به سرعت از محل، کاری خسته کننده است.
 صدف های وحشی همچنین مرواریدهای کم ارزش تری در مقایسه با سنین پائین تولید می کنند  و نسبت به آنهایی که در مزرعه نگهداری می شوند باید از مراقبت ویژه تری برخوردار شوند.

جمع آوری اسپات در مرحله لاروی از آب های آزاد و مقیم کردن آنها در یک لایه اولیه و آویزان کردن اشان در آب یکی از روش های معمول برای بدست آوردن مروارید از صدف می باشد که یک روش متداول و ارزان می باشد.

مواد مختلفی می توانند برای جمع آوری اسپات صدف استفاده شوند اما پلی اتیلن سیاه ماده ای است که به نظر می رسد بهترین کارائی را دارد. این کار برای این است که نوزادان بتوانند از دست دشمنانشان پنهان شوند و  کارگران جمع آور باید آن ها را روی طناب های طولانی ۲ ۱ متری در زیر سطح آب بیاویزند.

طناب ها باید در عمق ۲۰ تا ۳۰ متر در آب و کمتر از ۳۰ متر از کنار تپه های دریایی باشند به این دلیل که  توسط ماهیگیران شکار نشوند.

صدف مروارید ساز عموماً هر دو سال یکبار در محل اسکانشان تخم ریزی می کنند.

 اگر پرورش دهندگان از زمان تخم ریزی آگاه باشند ، می توانند دستگاه های جمع آوری کننده را با زمان تخم ریزی منطبق نمایند.
محل تخم ریزی صدف به خوبی مشاهده می شود اما به طور عادی از این روش، بسیار کمتر برای بدست آوردن حیوان استفاده می شود./ ۶۰۲

          علیرضا کیهان پور