یادداشت؛ علیرضا کیهان پور:

پیشگیری از بیماری قارچی "آبشش ماهی کپور" در قفس های پرورش ماهی/ بخش نخست

رودخانه‌های  پُرآب "دجله و فرات" در کشور عراق از نکته نظر دمای آب مناسب برای ماهیان گرم آبی  محل ایده آلی برای پرورش ماهی کپور(کارپ ماهیان) بوده و سالیان سال  است...
کد خبر  11973
note

فاخته- رودخانه‌های  پُرآب "دجله و فرات" در کشور عراق از نکته نظر دمای آب مناسب برای ماهیان گرم آبی  محل ایده آلی برای پرورش ماهی کپور(کارپ ماهیان) بوده و سالیان سال  است که صاحبان مزارع پرورشی مبادرت به تکثیر و تولید  این نوع ماهی نموده اما به دلیل وجود آلودگی و پسماندهای های فیزیکی و شیمیایی از بالا دست های این دو رودخانه در سال ۱۳۹۵ و در آبان همین سال که از شدت دمای آب و هوای سواحل این دو رود کاسته شده بود متاسفانه هزاران تُن ماهی کپور آماده به بازار مصرف به دلیل بیماری قارچی آبشش ها که موجب خفگی ماهی ها شدند تلف شده و خسارت بسیار هنگفتی به پرورش دهندگان ماهی در طول مسیر خروش دجله و فرات شد که وزیر کشاورزی عراق، استاندار شهرهای بغداد، کربلا، بابِل و نیز دامپزشکان منطقه حِلِه ضمن بازدید از تلفات وارده، دستور معدوم سازی ، نمونه برداری و بررسی نوع بیماری را صادر نمودند که هنوز این معضل خسارت آور به خوبی تحلیل، پیشگیری و درمان نشده است و شاید اگر پیشگیری لازم به عمل نیاید از پاییز سال جاری این اپیدمی نفس کشیدن ماهی ها را سخت و پوسیدگی، خون ریزی و تخریب آبشش های ماهی  با خفگی سریع دار و ندار پرورش دهندگان و سرمایه گذاران را نابود کند.

بیماری برانکیومایکوزیس  (Branchiomycosis)

اسامی دیگر بیماری: برانشیومایکوزیس ، پوسیدگی قارچی آبشش

عامل بیماری: این بیماری توسط دو قارچ Branchiomyces demigrans و B.sanguinis ایجاد می شود.
هر دو قارچ عامل این بیماری در ماهیانی که دچار استرس های محیطی مانند PH پایین ،  کمبوداکسیژن محلول در آب و شکوفایی جلبکی زیاد بوده اند یافت شده است.

گونه های عامل بیماری "برانکیومایکوزیس" در درجه حرارت های ۱۳ تا ۳۵ درجه سانتی گراد رشد می کنند اما دمای بهینه برای رشد آنها ۲۵ تا ۳۲ درجه  سانتی گراد است. از جمله مهمترین منابع مسبب این بیماری قارچی می توان به اسپورهای موجود در آب و باقیمانده های گیاهی کف استخر اشاره کرد. "برانکیومیسس سانگینیس" در عروق خونی "آبشش و برانکیومیسس دمیگرانس در بافت آبشش" جای می گیرند. به نظر می رسد که دلیل جای گیری قارچ اول در عروق خونی نیاز اکسیژن بالای آن و دلیل قرار گرفتن قارچ دوم در بافت نیاز آن به اکسیژن کمتر باشد.

برانکیومایکوزیس (برانکیومیسس سانگینیس) در آبشش ماهی کپور و مقطع بافتی آبشش سایر ماهی ها

علایم بیماری: قارچ های Branchiomyces sanguinis و B.demigrans بافت آبشش ماهی را آلوده می کنند. ممکن است که ماهی ها سست و بی حال و همچنین در حال بلعیدن هوا در سطح آب استخر و یا ایجاد حباب مشاهده شوند. در بیماری ناشی از بیماری "برانشیومایکوزیس" ، بافت های بیمار و  در حال مرگ آبشش به صورت مخطط و شیار دار همراه با نواحی کمرنگ دیده می شوند. یرای شناسایی بیماری بایستی آبشش ها در زیر میکروسکوپ توسط متخصصین تشخیص مورد معاینه قرار گیرند. هرگاه که بافت مرده و از بدن ماهی جدا می شود، اسپورهای قارچ در آب آزاد می شوند و موجب ابتلای ماهیان دیگر به این بیماری می شوند. اغلب این بیماری با تلفات زیاد همراه است.

 کنترل و مدیریت بیماری: برای کنترل این بیماری هیچ راهی بهتر از پیشگیری نیست. با اعمال مدیریت صحیح در مزارع پرورش ماهی شرایط برای رشد و گسترش قارچ ها نامناسب می شود.

در صورت مواجهه با این بیماری از نقل و انتقال ماهی ها به استخر های مختلف خودداری نمایید زیرا این کار موجب انتشار بیماری در استخرهای مختلف می شود. باید برای جلوگیری از آلودگی استخر هایی که هنوز به بیماری برانکیومایکوزیس یا فساد قارچی آبشش مبتلا نشده اند مراقبت به عمل آورد. جهت جلوگیری از تلفات ماهی ها می توان از فرمالین و یا سولفات مس استفاده کرد. همه کانال های آب ، مخازن و آکواریوم ها باید ضد عفونی و خشک شوند. استخر ها باید خشک شوند و با آهک خام (کلسیم اکساید) آهک پاشی شوند./482

علیرضا کیهان پور

خبرهای مرتبط
تصاویر خبر
برچسب ها
نظرات
ورودی نامعتبر
ورودی نامعتبر
ورودی نامعتبر
ورودی نامعتبر

این پایگاه خبری بر اساس مجوز معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول فعالیت است. این پایگاه خبری تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران بوده و هر گونه برداشت از مطالب آن تنها با ذکر منبع مجاز می باشد.

تمامی حقوق برای پایگاه خبری تحلیلی فاخته محفوظ است.