اجرای کامل ضوابط و آیین نامه های بهداشتی در صنایع فراورده های خام دامی تنها از طریق استقلال مالی و کاری مسئولین و دستیاران فنی و بهداشتی میسر خواهد شد

1. لطفا خودتان را معرفی کنید. چند سال سابقه کار دارید؟
«سارا گنجلو» هستم دانش آموخته دکترای حرفه ای دامپزشکی ، سال ۸۹ از دانشگاه تهران فارغ ااتحصیل شدم و بعد از حدودا دو سال انتظار جهت اشتغال در شهرستان مشهد از سال ۹۱ تا کنون به مدت ۱۳ سال به عنوان مسئول فنی و ناظر بهداشتی فعالیت داشته ام. 

2. در بخش مسئولین فنی، چند سال سابقه خدمت داشته و در چه رسته ای فعالیت دارید؟

از سال ۹۱ تا سال ۹۴ عنوان مسئول فنی شرکت پخش استانی دارو و واکسن های دام و طیور ۴ سال به عنوان ناظر بهداشتی در کارخانه خوراک دام و طیور فعالیت داشتم واز سال  ۹۹ تا کنون هم به عنوان ناظر بهداشتی مرکز بسته بندی و مسئول فنی بهداشتی سردخانه فعالیت دارم. بواسطه اشتغال در حیطه های مختلف از نزدیک با مسایل و مشکلات بسیاری از حوزه ها اشنا هستم. 

3. به عنوان یک دامپزشک، از دریافتی خود رضایت دارید؟آیا مواد 18 و 19 برای قرارداد شما اجرا می شود؟

فاکتورهای متعددی در این رضایت تاثیر گذار است اگر از منظر صنفی به این مطلب نگاهی بیندازیم. 
بلاتکلیفی مسئولین فنی و بهداشتی در دریافت ماهانه حق مسئولیت فنی و بهداشتی و عدم سامان دهی ماده ۱۸ و ۱۹ تا به امروز، که شاخص ترین آن عدم تعیین تکلیف نحوه محاسبه حقوق ناظرین فنی و بهداشتی ، قطع ارتباط مالی با کارفرما و سلب حق انتخاب ناظر بهداشتی از کارفرما هستش‌، و همچنین حق بیمه هیچ یک از همکارانم رضایت ندارند. 

ورای این مطلب معضلات موجود و تضاد منافع در اجرای صریح و قاطع قوانین بهداشتی سازمان دامپزشکی کشور که در واقع ضامن سلامت فراورده های خام دام و طیور از مزرعه تا سفره و سلامت و بهداشت عمومی مردم عزیز کشورمان است، بواسطه عدم استقلال مالی و کاری ناظر بهداشتی که در برخی مواقع تهدیدات جانی ، مالی و روحی رو هم برای شاغلین این صنف رقم زده است میتوانم بگویم هیچ گونه تناسبی مابین این مسئولیت خطیر و دریافتی ها وجود ندارد. شخصا هم از این مقوله مجزا نیستم و صراحتا عرض می کنم موضوع ماده ۱۸ و ۱۹ آيين‌نامه اجرايی نظارت بهداشتی دامپزشكی در معنای واقعی در خصوص قرارداد کاری من و تعداد کثیری از همکارانم نه در حال حاضر نه سنوات گذشته اجرا نگردیده است!

4. به عنوان یک مسئول فنی با سابقه بالا؛ مهم ترین مشکلات مسئولین فنی بهداشتی در رسته خود را کدام موارد می دانید؟
اجرای کامل ضوابط و ایین نامه های بهداشتی در صنایع فراورده های خام دامی تنها از طریق استقلال مالی و کاری مسئولین و دستیاران فنی و بهداشتی میسر خواهد شد. 

ناگفته نماند که تا کنون به همت مظلومانه همکاران بخش خصوصی در خط مقدم آن دستیاران دامپزشک با حداقل الزامات و اختیارات اجرایی و عدم امنیت شغلی با همکاری بخش دولتی در استان خراسان رضوی علی الخصوص در سنوات اخیر توانسته اند به دستاوردهای مثبتی در صیانت و حفاظت از سلامت و بهداشت مواد غذایی دست یابند. اما همچنان تا رسیدن به شرایط ایده ال در این حیطه راه طولانی در پیش داریم.  
پس به اختصار عدم استقلالی مالی و تناسب حقوق دریافتی با وظایف محوله که شرح اضطرار آن در ماده ۳۴ برنامه پنج ساله دوره ششم توسعه امده است و همچنین عدم امنیت شغلی به علت اعطای حق انتخاب ناظر بهداشتی توسط کارفرما بزرگترین معضلات پیش روی همکارانم می باشد. 

5. برای قطع ارتباط مالی مسئول فنی با کارفرما چه پیشنهادهایی دارید؟

راه حل اصلی در حل این معضل بازنگری ماده ۱۸ و تعیین تکلیف نحوه محاسبه حقوق مسئولین فنی و بهداشتی به منظور ایجاد تناسب در میزان حقوق دریافتی با وظایف مشروحه هست تا همکاران ما بتوانند با انگیزه بیشتری نسبت به اجرای تمام و کمال قوانین اقدام نمایند. 
متاسفانه امروز سازمان دامپزشکی کشور تنها مخالف سرسخت اجرای جمع ضرایب در نحوه محاسبه حقوق ناظرین بهداشتی می باشد پس از این فرصت استفاده می کنم و از رسانه های صنفی درخواست دارم از مسئولین ذی ربط پیگیر باشید که مستندات مربوطه بر موازین قانونی جمهوری اسلامی ایران نه براساس سلایق و اعمال نفوذ در جهت ردّ شیوه نامه محاسبه حقوق با روش جمع ضرایب را ارایه دهند. شاید این اتفاق نقطه پایان و راهگشای این معضل باشد‌. 

در اجرای موضوع ماده ۱۹ باید عرض کنم زیرساخت ها در اجرای شیوه های قطع ارتباط مالی موجود ذکر شده در قانون فعلی در 2 روش از 3 روش قانونی در ایین نامه اجرایی ماده ۱۹ فراهم نمی باشد. مهمتر از ان، شیوه پرداخت به صندوق نظام سازمان دامپزشکی و طرح فراقانونی نظام سبز سلامت هم نه تنها مشکلی را در این خصوص حل نخواهد کرد که معضلات دیگری را نیز مسبوق به سابقه برای ما ایجاد می نمایند. متاسفانه نامه های سازمانی اخیر در خصوص واریز حقوق به صندوق نظام دامپزشکی و یا اجرای نظام سبز سلامت نگرانی زیادی را برای همکاران شاغل در حیطه فراهم نموده است. 

چنانچه از عدم شفافیت مالی سازمان های مرتبط برای کسر 2 درصد کارمزد از اندک حقوق ناظرین فنی و بهداشتی که بگذریم بی مسئولیتی سازمان های مربوطه در پیگیری استیفای حق و حقوقات قانونی مسئولین فنی و بهداشتی مطابق ماده ۱۸ که مستقیما به بهداشت و سلامت عموم لطمه وارد می نماید قابل گذشت و اغماض نیست‌. پس، بازنگری اساسی این قانون و پیش بینی پشتوانه حاکمیتی را راه حل این مشکل می دانم. 
 لازم به ذکر است شیوه نامه جدید نظام سبز سلامت منتشر شده در سال ۱۴۰۳ نیز نه تنها ضامن اجرای ماده ۱۹ نبوده بلکه ابهامات حقوقی و اجرایی زیادی دارد که متاسفانه اجرا و عدم حصول نتیجه ضربه جبران ناپذیری را به این صنف وارد می نماید‌ و اساسا فهم این تضاد در قانون برایم امکان پذیر نیست در حالیکه ارگان مجری در اجرای ماده ۱۸ و ۱۹ سازمان دامپزشکی و ادارات استانی هستند چرا باید کارمزدی به صندوق نظام کشوری پرداخت شود که تا بحال حتی نتواسته حقوق های واریزی به محل این صندوق را به موقع و یا به طور سیستماتیک واریز نماید و یا نظام سبز سلامت که مطابق قوانین اداره کار جمهوری اسلامی نمی تواند اقدام قانونی در استیفای حق و حقوقات مسئول فنی طرف قرارداد را انجام دهد. علاوه بر اینکه در شیوه نامه مذکور نیز تمامی مراحل شکایت را نیز به خود مسئول فنی و بهداشتی محوّل نموده است به گونه ای با روح ماده ۱۹ که ایجاد امنیت شغلی برای ناظرین بهداشتی است تضاد دارد. همچنین عدم اعطای اختیارات به شعب استانی هم از جانب نظام سبز سلامت، بیم بهره برداری از رانت مالی را تقویت می نماید.
قطعا مسیر قطع ارتباط مالی و اجرای ماده ۱۹ از طریق صندوق نظام و نظام سبز سلامت با ایین نامه های اجرایی فعلی محقق نخواهد شد و امیدوارم این پیش بینی به تجربه مجدد محقق نگردد.

‌6. به عنوان یک دامپزشک مسئول فنی از سازمان های دامپرشکی و نظام چه انتطاراتی دارید؟
در سطح کلان، لازم به ذکر است بیش از دو سال است سازمان نظام به عنوان یک رکن ماده ۱۸ حمایت و اظهار نظری در خصوص تعرفه های مسئولین و دستیاران فنی و بهداشتی انجام نداده است که این امر نیز علاوه بر ایجاد معضلات فراوان بیش از بیش موجبات ناامیدی همکاران ما را سبب شده است و شبهه عدم حمایت از نهادی که می بایست در معنای واقعی کلمه مدافع حق و حقوقات اعضای خود باشد را تقویت نموده است که این خود چشم انداز بدی را برای این سازمان متصور می نماید‌‌. لذا شایسته است مسئولین مربوطه با پذیرش مسئولیت های قانونی خود در جهت استیفای حقوق اعضای خود براساس انچه اصل شکل گیری این نهاد بوده است اقدام نمایند.
اما اگر از بعد استانی به معضلات موجود نگاه کنم به عنوان فرد کوچکی از جامعه بزرگ دامپزشکی بخصوص از مسئولین استانی حفظ وحدت رویه را درخواست میکنم. متاسفانه با تغییرات مدیریتی بعضا دستاوردهای گذشته نیز از بین می رود‌. بعنوان مثال در سنوات گذشته طبق توافقات فی مابین حق انتخاب مسئول فنی و بهداشتی از کارفرما سلب شده بود اما از سال گذشته، این امر در بدنه دامپزشکی از جانب نهادی که سال های گذشته متولی توافق بود به فراموشی سپرده شد. و همچنین انتظار دارم نتایج حاصله از امتیاز سنجی متقاضیان صدور و تمدید پروانه بررسی و پاسخگویی به اعتراضات همکاران سامان دهی گردد

خبرهای حوزه دامپزشکی و صنایع دام و طیور را در کانال تلگرامی فاخته دنبال کنید. (کلیک کنید)

دیدگاه خود را در خصوص این گزارش، از قسمت نظرات، به اشتراک بگذارید. 

7. مشکلاتی که برای یک خانم دامپزشک مسئول فنی وجود دارد کدام موارد است؟
قطعا هر شغلی مشکلات مخصوص به خود را دارد اما جنسیت در این خصوص تاثیر گذار نیست‌‌. همکاران خانم زیادی به را میشناسم که قاطعانه و مدبرانه کار خود را انجام میدهند. چه بسا عدم درامد کافی برای همکاران مرد شاغل در این حوزه بیش از همکاران خانم مشکل افرین است‌. در دنیای امروز جنیست مرز نیست توانمندی شخصی تعیین کننده است. 

8. اگر حرف ناگفته ای باقی مانده بفرمائید.
حرف ناگفته از عدم استیفای حق و حقوقات دستیاران دامپزشک مشغول در این حوزه بیشمار است که متاسفانه نه فرصت شغلی کافی دارند نه امنیت شغلی و میتوانم بگویم بازوی اصلی در اجرای قوانین بهداشتی و حفظ سلامت عمومی این رده از همکاران عزیز ما هستند که کمترین سهم را از حمایت و احقاق حق و حقوقشان را از جانب سازمان های ذیربط دارند و حتی متاسفانه کمترین فضا و امکان در رساندن صدایشان به مسئولین محترم.