الحاق رشته دامپزشکی به وزارت بهداشت

 فاخته- لذا مجددا  بحث الحاق رشته دامپزشکی به وزارت بهداشت و درمان در ایران را انتخاب کردم، موضوعی که در سال‌های اخیر بارها مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
این تصمیم به دلیل اهمیت بهداشت عمومی، ایمنی غذایی و کنترل بیماری‌های مشترک بین انسان و دام مطرح شده است. تجربه موفق دهها سال فعالیت سازمان دامپزشکی زیر نظر مستقیم شخص وزیر بهداشت در کشور ایتالیا که اتفاقا چه به لحاظ سابقه درخشان تمدن روم باستان، پزشکی و خلقیات فرهنگی و اجتماعی شباهت های جالب توجهی با ایران بزرگ دارد، یک مثال عینی و عملی دیرپا از امکان موفقیت این انتقال است.
در رابطه با ایتالیا شایان توجه است که مقر سازمان فائو (سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد) در رم می باشد و این کشور بر خلاف انگلستان -که سازمان دامپزشکی آن زیر نظر وزارت کشاورزی بود- به خوبی توانست از پس جلوگیری و گسترش بسیار خطرناک بحران جنون گاوی در دهه ۱۹۹۰ در کشور خود بر آید.
و اینکه نامه تعداد ۸۳ نفر از اساتید دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران  که در سالهای نه چندان دور که خطاب به رئیس مجلس شورای اسلامی خواستار انتزاع سازمان دامپزشکی کشور و مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی از وزارت جهاد کشاورزی و الحاق آن به وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی شده اند همگی گواه برا این اجماع و تفکر جمعی نسبت به این حرکت منطقی  می‌باشد .
در ادامه به برخی از جوانب این الحاق اشاره می‌شود:

مزایای الحاق دامپزشکی به وزارت بهداشت:

حفظ جایگاه و‌شان شاغلین و دانشجویان این رشته به عنوان یک طبیب: متاسفانه هنوز در ایران جایگاه دانشجویان و شاغلین این رشته طاقت فرسا و به مراتب سخت‌تر از رشته های پزشکی در جایگاه واقعی خود قرار نگرفته اند و شناخته نشده اند در صورتی با این تصمیم دولت و نویسندگان قانون شاید درد مرهمی باشد بر این سفید پوشان گمنام عرصه سلامت که اهمیت بر این رشته پر چالش می‌باشد.

یکپارچگی در بهداشت عمومی: الحاق دامپزشکی به وزارت بهداشت می‌تواند به یکپارچگی بیشتر در نظام بهداشتی کشور کمک کند و به پیشگیری از بیماری‌های مشترک بین انسان و دام (زئونوزها) کمک کند.علی الخصوص با پیداش بیماری نوپدید درچند سال اخیر از قبیل کرونا....

بهبود نظارت و کنترل: با تحت پوشش قرار دادن دامپزشکی در وزارت بهداشت، نظارت بر بهداشت و ایمنی محصولات دامی و همچنین واکسیناسیون و درمان دام‌ها می‌تواند بهبود یابد.

توسعه پژوهش‌های بین‌رشته‌ای: با یکپارچگی دامپزشکی و بهداشت، امکان پژوهش‌های بین‌رشته‌ای بیشتر فراهم می‌شود که می‌تواند به نوآوری‌ها و بهبود روش‌های درمان و پیشگیری منجر شود.

آموزش مشترک: دانشجویان دامپزشکی و پزشکی می‌توانند در دوره‌های آموزشی مشترک شرکت کنند که به درک بهتر از بیماری‌های مشترک و نحوه پیشگیری از آن‌ها کمک می‌کند.

چالش‌های پیش‌رو:

تعارضات حرفه‌ای: ممکن است بین دامپزشکان و پزشکان در مورد حیطه‌های کاری و مسئولیت‌ها تعارضاتی به وجود آید که نیاز به مدیریت دقیق دارد.

تغییرات در نظام آموزشی: الحاق دامپزشکی به وزارت بهداشت ممکن است نیازمند تغییرات در نظام آموزشی و برنامه‌های درسی باشد که می‌تواند زمان‌بر و هزینه‌بر باشد.

ملاحظات اجتماعی و فرهنگی: ممکن است برخی از افراد با این تغییرات به دلیل نگرش‌های فرهنگی و اجتماعی مخالف باشند که نیاز به آموزش و اطلاع‌رسانی دارد.

منابع مالی و انسانی: این الحاق نیازمند تأمین منابع مالی و انسانی کافی برای اجرای برنامه‌های جدید آموزشی و پژوهشی است.

و در پایان باید گفت: الحاق رشته دامپزشکی به وزارت بهداشت و درمان ایران می‌تواند مزایای بسیاری در بهبود بهداشت عمومی و ایمنی غذایی داشته باشد، اما نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، مدیریت تغییرات و توجه به چالش‌های موجود است. تصمیم‌گیری در این زمینه باید با توجه به نیازهای جامعه، سلامت عمومی و رفاه دام‌ها صورت گیرد.
به نظر نگارنده، با توجه به سبقه علمی بسیار خوب رئیس جمهور و فهم جایگاه دامپزشکی در این دوران بخصوص بعد از مرحله پساکرونا، بهترین زمان برای الحاق این رشته پرچالش به جایگاه اصلی خود به وزارت بهداشت می‌باشد.

دکتر مجتبی سالی

دامپزشک بخش دولتی استان آذربایجان غربی