هیس!! دامپزشکان فریاد نمیزنند!!!!؟؟

فاخته- در ایران پایین بودن حقوق این سربازان گمنام  دلایل متعددی دارد که می‌توان به برخی از آن‌ها اشاره کرد:

 تعرفه خدمات: تعرفه‌های خدمات دامپزشکی،چه در بخش دولتی و چه‌ خصوصی ، معمولاً پایین است. این موضوع باعث می‌شود که درآمد کلینیک‌های دامپزشکی و در نهایت حقوق دامپزشکان محدود شود. تعرفه‌ها باید به گونه‌ای تنظیم شوند که هزینه‌های کلینیک‌ها را پوشش داده و سود معقولی برای دامپزشکان ایجاد کنند که همانطور که مستحضر هستید تعرفه بخش دولتی نیز که در سازمان دریافت میشود برای دوره اصحاب کهف می‌باشد در نتیجه مانور سازمان  برای جبران این تورم سر سام آور بسیار کوتاه  و اندک و در بخش خصوصی نیز متاسفانه  هر ساله نظام دامپزشکی و وزارت جهاد برای اعلام تعرفه سالانه بخش خصوصی سنگ تمام میگذارند !!!

نبود حمایت کافی از سوی دولت: بخش دامپزشکی در ایران، به نسبت بخش پزشکی انسانی، از حمایت‌های دولتی کمتری برخوردار است. این کمبود حمایت، در تخصیص بودجه‌های دولتی، ایجاد فرصت‌های شغلی و حمایت از بیمه‌ها، خود را نشان می‌دهد.

 تعداد زیاد فارغ‌التحصیلان: متأسفانه تعداد فارغ‌التحصیلان رشته دامپزشکی در ایران همزمان با افزایش سرسام آور دانشکده های آزاد  و دولتی بدون نیاز و اعتبار سنجی  منطقه ها و قطب های کشور صورت گرفته که، بیشتر از نیاز بازار کار است. این موضوع باعث شده تا رقابت برای جذب شدن در بازار کار بیشتر شود و در نتیجه حقوق و مزایا کاهش یابد.

 عدم آگاهی عمومی: متاسفانه هنوز در ایران، آگاهی عمومی نسبت به نقش و اهمیت دامپزشکان در سلامت جامعه پایین است. به همین دلیل، بسیاری از افراد تصور می‌کنند که خدمات دامپزشکی، ارزش و اهمیت کمتری نسبت به خدمات پزشکی انسانی دارد و این باعث می‌شود که جامعه آمادگی پرداخت هزینه مناسب برای خدمات دامپزشکی را نداشته باشد.

 توزیع نامناسب امکانات و نیروی انسانی: دامپزشکان در مناطق محروم و روستایی که نیاز بیشتری به خدمات آنها وجود دارد، معمولاً از حقوق و مزایای کمتری برخوردارند. این موضوع باعث می‌شود که انگیزه برای فعالیت در این مناطق کمتر شود.

عدم وجود اتحادیه یا سازمان صنفی قوی: دامپزشکان در ایران یک سازمان صنفی قوی و منسجم ندارند که بتواند از حقوق و منافع آنها دفاع کند و برای بهبود وضعیت شغلی و درآمدی آنها تلاش کند.

 مشکلات اقتصادی عمومی: وضعیت کلی اقتصادی کشور و تورم نیز بر سطح حقوق‌ها تأثیرگذار است و این موضوع بر حقوق دامپزشکان هم تأثیر گذاشته است.

برای بهبود وضعیت حقوق دامپزشکان در ایران، نیاز به یک رویکرد چند جانبه و هماهنگ است که شامل موارد زیر باشد:

 تعدیل تعرفه‌ها: تجدید نظر در تعرفه‌های خدمات دامپزشکی و تعیین قیمت‌های مناسب و عادلانه هم در بخش دولتی که همت و تلاش ریس سازمان دامپزشکی که باید این  طلسم وتابوی مقاومت در وزارت جهاد شکسته شود و هم در بخش خصوصی ....تا انگیزه باشد برای همکاران در سراسر کشور ...
 افزایش حمایت‌های دولتی: افزایش سرمایه‌گذاری دولت در بخش دامپزشکی و ایجاد فرصت‌های شغلی بیشتر
 کنترل ظرفیت پذیرش دانشجو: کنترل تعداد دانشجویان رشته دامپزشکی برای ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا در بازار کار
افزایش آگاهی عمومی: افزایش آگاهی مردم نسبت به اهمیت دامپزشکان در سلامت جامعه و اقتصاد را می توان  با همت نظام دامپزشکی و سازمان دامپزشکی کشور با ساخت مستند های کوتاه  و در خور به طور متوالی و مداوم   تا حدی ارتقا داد.
ایجاد تشکل‌های صنفی قوی:تشکیل اتحادیه یا سازمان‌های صنفی قدرتمند برای حمایت از حقوق دامپزشکان
همانطور که مستحضرید چندی پیش چندی از دوستان به عنوان نماینده صنفی کارکنان دولت !!انتخاب شده اند که متاسفانه هنوز....
 بهبود وضعیت اقتصادی: تلاش برای بهبود شرایط اقتصادی کشور و کنترل تورم

با توجه به این موارد، به نظر می‌رسد که بهبود وضعیت حقوق دامپزشکان نیازمند تلاش و همکاری همه‌جانبه از سوی دولت، نهادهای صنفی و جامعه است. لذا از ریاست محترم سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی  کشور تقاضا میشود از تمام  توان خود جهت بازخورد و انعکاس این وضعیت حقوقی کارکنان خط مقدم پیشگیری  بیماریهای دامی و انسانی  علی الخصوص بیماریهای نوپدید  به نمایندگان دولت را  به کار گیرند که شاید ذره ای در تسکین آلام این سربازان گمنام موثر واقع شود.

دکتر مجتبی سالی

دامپزشک