یادداشت؛ علیرضا کیهان پور:

در آرزوی جهانی "عادلانه تر و مهربانتر" برای "حیوانات" چشم به "عاطفه انسانی" دوخته ایم.../بخش نخست از سوم

صادرات زنده و تجارت حیوانات زنده برای کشتار یا پرواربندی بیشتر، موضوعی بحث برانگیز است که بحث هایی را در سطح جهانی برانگیخته است. در حالی که طرفداران استدلال می کنند که این امر خواسته های بازار را برآورده می کند و اقتصاد را تقویت می کند، مخالفان نگرانی های اخلاقی و سفرهای دلخراشی که حیوانات تحمل می کنند را برجسته می کنند. از جمله حیوانات مزرعه ای که بیشترین آسیب را متضرر می کنند، در معرض سفرهای خطرناک در دریاها و قاره ها قرار می گیرند و اغلب با شرایط کابوس وار مواجه می شوند. این مقاله به واقعیت‌های تاریک صادرات زنده می‌پردازد و رنجی را که این موجودات ذی‌شعور در طول سفر متحمل شده‌اند را روشن می‌کند.
کد خبر  12519
note

فاخته- صادرات زنده و تجارت حیوانات زنده برای کشتار یا پرواربندی بیشتر، موضوعی بحث برانگیز است که بحث هایی را در سطح جهانی برانگیخته است. در حالی که طرفداران استدلال می کنند که این امر خواسته های بازار را برآورده می کند و اقتصاد را تقویت می کند، مخالفان نگرانی های اخلاقی و سفرهای دلخراشی که حیوانات تحمل می کنند را برجسته می کنند. از جمله حیوانات مزرعه ای که بیشترین آسیب را متضرر می کنند، در معرض سفرهای خطرناک در دریاها و قاره ها قرار می گیرند و اغلب با شرایط کابوس وار مواجه می شوند. این مقاله به واقعیت‌های تاریک صادرات زنده می‌پردازد و رنجی را که این موجودات ذی‌شعور در طول سفر متحمل شده‌اند را روشن می‌کند.

ظلم حمل و نقل

مرحله حمل و نقل در فرآیند صادرات زنده شاید یکی از ناراحت کننده ترین جنبه ها برای حیوانات مزرعه باشد. از لحظه‌ای که آن‌ها در کامیون‌ها یا کشتی‌ها بارگیری می‌شوند، مصیبت آن‌ها آغاز می‌شود که با شرایط تنگ، دمای شدید و محرومیت طولانی‌مدت مشخص می‌شود. این بخش به ظلم ذاتی حمل و نقل حیوانات مزرعه برای صادرات زنده می پردازد.

شرایط استرس زا

 حیوانات مزرعه‌ای که برای صادرات زنده قرار می‌گیرند، اغلب در وسایل نقلیه یا جعبه‌ها بسته می‌شوند و فضای کمی برای حرکت یا حتی دراز کشیدن راحت وجود دارد.

این ازدحام بیش از حد نه تنها باعث ناراحتی جسمی می شود، بلکه سطح استرس را نیز افزایش می دهد، زیرا حیوانات قادر به نشان دادن رفتارهای طبیعی مانند چرا کردن یا معاشرت نیستند. در شرایط شلوغ، صدمات و لگدمال شدن امری رایج است که درد و رنج این موجودات ذی شعور را تشدید می کند.

 دماهای شدید

 حیوانات مزرعه چه از طریق خشکی یا دریا حمل و نقل شوند، در معرض شرایط محیطی سختی هستند که می تواند از گرمای سوزان تا سرمای انجماد متغیر باشد.

تهویه ناکافی و کنترل آب و هوا در کامیون ها و کشتی ها حیوانات را در معرض دمای شدید قرار می دهد که منجر به استرس گرمایی، هیپوترمی یا حتی مرگ می شود. علاوه بر این، در طول سفرهای طولانی، حیوانات ممکن است از سایه یا سرپناه ضروری محروم شوند و ناراحتی و آسیب پذیری آنها را تشدید کند. 

 محرومیت طولانی مدت

یکی از ناراحت کننده ترین جنبه های حمل و نقل برای حیوانات مزرعه، محرومیت طولانی مدت از غذا، آب و استراحت است.

بسیاری از سفرهای صادراتی زنده شامل ساعت‌ها یا حتی روزها سفر مداوم است، که در طی آن حیوانات ممکن است بدون رزق و روزی ضروری زندگی کنند. کم آبی و گرسنگی خطرات مهمی هستند که با استرس و اضطراب ناشی از حبس شدن ترکیب می شوند. عدم دسترسی به آب نیز احتمال ابتلا به بیماری های مرتبط با گرما را افزایش می دهد و رفاه این حیوانات را بیشتر به خطر می اندازد.
 
حمل و نقل خشن و استرس زا

 بارگیری و تخلیه حیوانات مزرعه بر روی کامیون ها یا کشتی ها اغلب شامل حمل و نقل خشن و اجبار شدید است که باعث تروما و ناراحتی اضافی می شود.

مناظر ناآشنا، صداها و حرکات وسایل نقلیه حمل و نقل می تواند باعث ایجاد وحشت و اضطراب در حیوانات شود و رفاه آنها را تشدید کند. استرس حمل و نقل که با افزایش ضربان قلب، دیسترس تنفسی و تغییرات هورمونی مشخص می شود، سلامت و رفاه این حیوانات را بیشتر به خطر می اندازد و آنها را مستعد بیماری و آسیب می کند. 

مراقبت های دامپزشکی ناکافی

 با وجود خطرات و چالش های ذاتی حمل و نقل، بسیاری از سفرهای صادراتی زنده فاقد مراقبت و نظارت دامپزشکی کافی هستند. حیوانات بیمار یا آسیب دیده ممکن است مراقبت های دامپزشکی و بهداشتی را به موقع دریافت نکنند که منجر به رنج غیرضروری و حتی مرگ شود. علاوه بر این، استرس ناشی از حمل و نقل می تواند شرایط بهداشتی از قبل موجود را تشدید کند یا سیستم ایمنی را به خطر بیندازد و حیوانات را در برابر بیماری های عفونی و سایر بیماری ها آسیب پذیر کند.

سفرهای دریایی

سفرهای دریایی برای حیوانات مزرعه نشان دهنده فصلی تاریک و ناراحت کننده در سفر آنهاست که با انبوهی از وحشت و رنج مشخص می شود.

اولاً، حبس حیوانات در طول حمل و نقل دریایی به طرز غیرقابل تصوری ظالمانه است. این کشتی‌ها که در عرشه‌های چند طبقه کشتی‌های باری بسته‌بندی شده‌اند، از آزادی حرکت و فضای ضروری برای رفاه خود محروم هستند. شرایط تنگ منجر به ناراحتی جسمی و ناراحتی روانی می شود، زیرا حیوانات قادر به انجام رفتارهای طبیعی یا فرار از محیط ظالمانه نیستند.


علاوه بر این، فقدان تهویه کافی وضعیت وخیم را تشدید می کند. کشتی‌های باری اغلب فاقد سیستم‌های تهویه مناسب هستند که در نتیجه کیفیت هوای پایین و دمای خفه‌کننده در انبارها به وجود می‌آید. در چنین شرایطی، حیوانات برای تنظیم دمای بدن خود تلاش می کنند که منجر به استرس گرمایی، کم آبی بدن و مشکلات تنفسی می شود. درجه حرارت شدید تجربه شده در طول سفر و جابجایی آن ها 

و به طور خاص سفرهای دریایی، به ویژه در آب و هوای گرمسیری، درد و رنج این موجودات آسیب پذیر را بیشتر می کند.
شرایط غیربهداشتی در کشتی‌های باری تهدیدهای بیشتری برای رفاه حیوانات است. زباله های انباشته شده، از جمله مدفوع و ادرار، زمینه مناسبی برای بیماری ها ایجاد می کند و خطر بیماری و عفونت را در میان حیوانات افزایش می دهد. بدون دسترسی به اقدامات بهداشتی مناسب یا مراقبت‌های دامپزشکی، حیوانات بیمار و آسیب‌دیده در سکوت رنج می‌برند و وضعیت اسفناک آنها با بی‌تفاوتی مسئولان مراقبت از آنها تشدید می‌شود.
علاوه بر این، مدت سفرهای دریایی تنها به مصیبت های متحمل شده توسط حیوانات مزرعه می افزاید. بسیاری از سفرها روزها یا حتی هفته ها طول می کشد که در طی آن حیوانات تحت فشار مداوم، ناراحتی و محرومیت قرار می گیرند. یکنواختی بی امان حبس، همراه با حرکت بی امان دریا، بر سلامت جسمی و روحی آنها تأثیر می گذارد و آنها را در برابر خستگی، آسیب و ناامیدی آسیب پذیر می کند.

خلأهای قانونی و عدم نظارت

صنعت صادرات زنده در یک چشم‌انداز نظارتی پیچیده عمل می‌کند، جایی که خلأهای قانونی و نظارت ناکافی به رنج مداوم حیوانات مزرعه کمک می‌کند. علیرغم وجود برخی مقررات حاکم بر حمل و نقل حیوانات، این اقدامات اغلب در رسیدگی به چالش های منحصر به فرد ناشی از صادرات زنده کوتاهی می کنند.

یکی از مسائل اولیه، ناکافی بودن مقررات موجود است. در حالی که برخی از کشورها قوانینی در مورد حمل و نقل حیوانات دارند، این مقررات ممکن است بیشتر بر ایمنی وسایل نقلیه حمل و نقل و رانندگان تمرکز کند تا رفاه خود حیوانات. در نتیجه، حیوانات مزرعه در معرض سفرهای طولانی در شرایط تنگنا قرار می گیرند و بدون توجه به رفاه جسمی و روانی آنها تجارت حرف نخست را می زند.
علاوه بر این، ماهیت بین المللی صادرات زنده ،تلاش ها برای ایجاد و اجرای استانداردهای یکسان برای رفاه حیوانات را پیچیده می کند. کشورهای مختلف ممکن است مقررات و مکانیسم‌های اجرایی متفاوتی داشته باشند که منجر به ناهماهنگی‌ها و شکاف‌هایی در نظارت می‌شود. اختلافات قضایی و ابهامات قانونی بیشتر مانع از تلاش برای پاسخگویی به مسئولین تخلفات رفاهی در طول سفرهای صادراتی زنده می شود.
شفافیت موضوع مهم دیگری است. بسیاری از شرکت‌های صادراتی زنده با کمترین نظارت عمومی کار می‌کنند و از اعمال خود در برابر نظارت و پاسخگویی محافظت می‌کنند. در نتیجه، مواردی از ظلم و آزار ممکن است گزارش نشده یا بدون سند باقی بمانند و مداخله و اجرای مقررات موجود را برای مقامات چالش برانگیز می کند.

نفوذ سهامداران صنعت، از جمله لابی های قدرتمند کشاورزی و شرکت های چند ملیتی نیز این مشکل را تشدید می کند. این نهادها اغلب با دولت‌ها لابی می‌کنند تا در برابر تلاش‌ها برای اعمال مقررات سخت‌گیرانه‌تر یا اقدامات نظارتی مقاومت کنند و سود را بر رفاه حیوانات ترجیح دهند. این نفوذ می‌تواند ابتکارات قانونی را خفه کند و سازمان‌های نظارتی را که وظیفه نظارت بر فعالیت‌های صادرات زنده را دارند، تضعیف کند.
حتی زمانی که مقررات وجود دارد، اجرای آن می تواند پراکنده و بی اثر باشد. کارکنان ناکافی، محدودیت های بودجه ای و اولویت های رقابتی ممکن است توانایی سازمان های نظارتی را برای انجام بازرسی ها و تحقیقات کامل مختل کند. در نتیجه، موارد ظلم و تخلفات رفاهی در حین صادرات زنده ممکن است شناسایی نشده یا به اندازه کافی مورد توجه قرار نگیرد.


در نتیجه، خلأهای قانونی و عدم نظارت، چالش های مهمی را برای رفاه حیوانات مزرعه در طول صادرات زنده ایجاد می کند. پرداختن به این مسائل سیستمی مستلزم تلاش های هماهنگ در سطوح ملی و بین المللی برای تقویت مقررات، افزایش شفافیت و پاسخگویی مسئولین تخلفات رفاهی است. تنها از طریق نظارت قوی و مکانیسم‌های اجرایی می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که حقوق و رفاه حیوانات در طول فرآیند صادرات زنده حفظ می‌شود.
اعتراض عمومی و درخواست برای تغییر
اعتراض فزاینده علیه صادرات زنده به عنوان یک نیروی قدرتمند برای تغییر ظاهر شده است که توسط ترکیبی از عوامل از افزایش آگاهی گرفته تا فعالیت های مردمی هدایت می شود. احساسات عمومی با آگاهی بیشتر افراد در مورد نگرانی های اخلاقی و رفاهی مرتبط با صنعت تغییر کرده است.
یکی از محرک های مهم تغییر، افزایش آگاهی در میان عموم مردم است. مستندها، گزارش‌های تحقیقی و کمپین‌های رسانه‌های اجتماعی، واقعیت‌های سختی را که حیوانات در حین حمل‌ونقل برای صادرات زنده با آن مواجه می‌شوند، روشن کرده‌اند. تصاویر و ویدئوهای گرافیکی که مصائب این حیوانات را به تصویر می‌کشد، همدلی و خشم اخلاقی را در بین بینندگان برانگیخته است.

جنبش های مردمی و سازمان های حمایت از حیوانات نقش اساسی در بسیج احساسات عمومی علیه صادرات زنده داشته اند.
 این گروه‌ها از طریق اعتراض‌ها، طومارها و طرح‌های اطلاع‌رسانی جامعه، آگاهی و حمایت را از اصلاحات قانونی و مقررات در راستای رفاه و دفاع از حقوق حیوانات در حال انتقال زنده افزایش داده اند که جای بسی امیدواری و بروز احساسات و عاطفه پاک خدادادی انسان هاست./ ۵۳۷

             علیرضا کیهان پور

منبع : Nature

خبرهای مرتبط
برچسب ها
نظرات
ورودی نامعتبر
ورودی نامعتبر
ورودی نامعتبر
ورودی نامعتبر

این پایگاه خبری بر اساس مجوز معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول فعالیت است. این پایگاه خبری تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران بوده و هر گونه برداشت از مطالب آن تنها با ذکر منبع مجاز می باشد.

تمامی حقوق برای پایگاه خبری تحلیلی فاخته محفوظ است.