فاخته- چه تقدیر شگرف و مانایی است که خداوند هستی آفرین برای همه بندگان درگاه مقدس اش رقم می زند و چه زیباست که انسان در این مسیری که به تقدیراش بی تکلف سرتعظیم فرود می آورد و گویی که حکمت و مصلحت آفریدگار است نَفَس می کشد.
«شمایل افتخار از آنِ توست» که:
نویسندگی را شغل و کاسبی نمی دانی بلکه برایت فقط عشق ناب و اصیل است.
همیشه با امید و دلدادگی زندگی کرده ای که ستون خیمه مهربانی است.
تلاش میکنی که آنچه به آن عشق می ورزی ، مسؤولانه به سرانجام برسانی.
هر روز شُکرانه سلامتی و عاقبت به خیری را به جای می آوری.
هرگز لحظات هولناک و استرس زای شیوع کرونا را فراموش نمیکنی.
هرگز خوشحالی پساکرونا را از پسِ زنده بودن جمع و محفل یاران به غفلت نمی گذرانی.
بشارت است که پایان نِسبی خشکسالی با آغاز دوران تَر سالی رحمت و برکت جاری و ساری است.
هیچ سالی به اندازه فروردین ۱۴۰۳ نیاز مبرم به چتر نیست که باید در چمدان سفر باشد.
بارش زیبا و دلدادگی سِپهر خدا بر روی زمین نوید بخش بهاری عطرآگین از بوی رویش گیاهست.
احترام، سعه صدر و گستره مهرورزی با همگان، کلید گشودن همه قفل هاست.
کمک و یاری رسان به جاماندگان از سَرخوشی ، رَوش و مَنش پهلوانان و عیّاران است.
به دنیا آمدن و تولد هر انسانی معجزه الهی است که نباید فراموش شود زیرا آنقدر تِکرار می شود متاسفانه شاید به چِشم ما نیاید.
هجرت و ترک دیار باقی حسرتی است که در نهانخانه یاد ایام، تن های تنهایان را میلرزاند.
و چقدر زود دیر می شود اگر قدرت درک و قدر با هم بودن را ندانیم.
کسانی با هر جایگاهی که در طول و عرض یک سال گِرمی بر تولید مواد غذایی افزودند.
کاسبان امین که طلایه داران درک وضعیت و اهل مدارا و غمگُسار ناتوانان بودند.
روستایی، کشاورز،عشایر، دامدار، مرغدار، باغدار و بهره بردارانی که همچنان به عرصه امنیت غذایی وفادار ماندند.
اصحاب اهل قلم که دوات جوهر را بر سپیدی کاغذ با امید و توکل ثبت جریده عالم نمودند.
همراهان و مخاطبان گرانقدر این پایگاه اطلاع رسانی بخش دام،طیور، دامپزشکی و صنایع وابسته که سرمایه تمام نشدنی ادوار هستند.
و در ادامه باید بیان نمود که با پایان روزهای آخر اسفند ۱۴۰۲ با هر عملکردی در حیطه بخش کشاورزی و بیلانِ رسانه های مرتبط تخصصی بَرخط و غیربَرخط که به پایان آمد این دفتر ؛ حکایت همچنان باقیست.
مهربان پروردگارا! در لحظات "تحویل سال" ما را تحویل بگیر، سال جدید ۱۴۰۳ و در سایه سار تلاقی دو بهار دلدادگی و طبیعت و فرارسیدن نوروز ، "همه ما را تحویل آینده خوب و نکو بده و به تقدیری نو از از سال و روز نو ، رئوفانه و رحیمانه پیوندی در سایه انوار "خالق" و اطاعت محض مخلوق ، راهمان را روشن و در طلب خیر و برکت روز افزون پیوند عاشقانه را به همه ما ارزانی دار.عشق بندگی و خدمت به جامعه و الزام به منشور اخلاقی را ره توشه این مسیر دلدادگی قرار ده.
«بهاری به زیبایی شقایق، عطر گُل یاسمن، شکوفایی زنبق را به بندگان خود هدیه فرما و با یادآوری نام و یاد همه عزیزان و کسانی که در سال گذشته در قید زندگی بودند اما بنابر تقدیر الهی دیگر در کنارمان نیستند در این ماه مبارک، رحمت و آمرزش مختص ذات مقدس و یگانه خودت را همراه با دعا و نیایش عارفانه سحرگاهان " رمضان الکبیر " بر خُفتگان خاموش عطا فرما، زنده گان را عاقبت بخیری و بَر تَنِ بیماران و رنجوران لباس عافیت و تندرستی بپوشان.آمین یا رَبّ العالمین.»/ ۳۶۱
علیرضا کیهان پور
این پایگاه خبری بر اساس مجوز معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول فعالیت است. این پایگاه خبری تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران بوده و هر گونه برداشت از مطالب آن تنها با ذکر منبع مجاز می باشد.