دغدغه‌های مسئولین فنی بهداشتی یکی دو تا نیست و اجرایی شدن آیین‌نامه نظارت بهداشتی در حال تبدیل به یک رویاست

 فاخته- در این باره و نیز سایر دغدغه های این قشر، گفتگویی انجام دادیم با دکتر «میرجلال سیدرسولی» مسئول فنی بهداشتی کشتارگاه صنعتی دام شهرداری تبریز

او مهم‌ترین اولویت‌های کاری و عملیاتی رئیس سازمان نظام دامپزشکی را در وضعیت فعلی اینگونه عنوان می کند؛ آنچنانکه از برآیند پیامها و درد دل های همکاران در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی برمی‌آید، متاسفانه عملکرد کلی سازمان نظام در دوره‌های قبل مورد تایید اکثر اعضا نیست! در کنار تمام تلاشهای صورت گرفته که محل امتنان است، گاهی موارد غیرقابل توجیهی دیده می‌شود که با امعان نظر به تجربيات مسئولین و هشدارهای دلسوزان و فعالان صنفی، وقوع آن محل بسی تاسف است! بعنوان مثال مسئولین سابق سازمان نظام مدعی هستند که در دوره قبل تمام بدهی‌های سازمان نظام و بصورت اخص بدهی‌های صندوق تعاون و رفاه تسویه شده است و از طرف دیگر به این نکته اذعان می‌کنند که چون سازمان نظام یک نهاد غیردولتی‌ست، درآمد عمده‌اش از جیب اعضاست. حال وقتی افزایش تصاعدی حق عضویت و هزینه کلاسهای بازآموزی و افزایش تعداد امتیازات بازآموزی لازم جهت تمدید پروانه و مسائلی از این دست  را در این پازل می‌چینیم، یک عضو عادی صرفا می‌تواند چنین نتیجه بگیرد که افزایش فشار مالی بر اعضا به دلیل پرکردن چاله‌های مالی سازمان نظام بوده است! 
با عنایت به پاک‌دستی و خوش‌نامی آقای دکتر مطلبی و با توجه به مطالب مذکور، به نظر بنده اولین قدم برای وی می‌تواند مبارزه با فساد، کاهش هزینه‌های جاری سازمان و تعدیل هزینه‌های تحمیلی بر اعضا باشد.

سیدرسولی معتقد است؛ دغدغه‌های مسئولین فنی بهداشتی یکی دو تا نیست و اجرایی شدن آیین‌نامه نظارت بهداشتی در حال تبدیل به یک رویاست. اما مخلص کلام اینکه اگر جایگاه مسئولین فنی بهداشتی تعریف شده و جا بیفتد، اکثر مشکلات آنها حل خواهد شد. متاسفانه اکثر کافرماها یا بهتر بگویم کارفرمانماها به مسئول فنی بهداشتی بعنوان یک هزینه اضافی نگاه می‌کنند که ناشی از همین عدم تعریف و توجیه جایگاه مسئول فنی بهداشتی‌ست. ضمن اینکه یک مسئول فنی بهداشتی به سبب دادن تعهد محضری، علی‌الظاهر بعنوان نماینده ادارات دامپزشکی می‌باشد ولی در عین حال ملزم به بستن قرارداد مستقیم با کارفرماست. پس از منظر حقوقی و از دید اداره کار عملا کارگر کارفرما محسوب می‌شود. فلذا تا وقتی یک مسئول فنی بهداشتی حقوق خود را از کارفرما می‌گیرد، بواسطه پرداخت مستقیم دستمزد ناظر توسط منظور عملا اصل نظارت به محاق می‌رود و مسئول فنی بهداشتی قادر به انجام دقیق و قاطعانه شرح وظایف نبوده فلذا قطع رابطه مالی ناظر و منظور بایستی در اولویت باشد. برای اینکار هم راهکارهایی ارائه شده است. از جمله اینکه همانند آنچه در مورد ناظران شرعی انجام می‌شود، برای مسئولین فنی بهداشتی نیز اجرایی شود و با اخذ حق نظارت فنی بهداشتی از کارفرما و همچنین تخصیص درصدی ناچیز بر روی قیمت نهایی محصول، حق و حقوق مسئولین فنی بهداشتی پرداخت شود.

خبرهای حوزه دامپزشکی و صنایع دام و طیور را در کانال تلگرامی فاخته دنبال کنید. (کلیک کنید)

دیدگاه خود را در خصوص این گزارش، از قسمت نظرات، به اشتراک بگذارید.

این مسئول فنی بهداشتی ار انتظارات خود برای بهبود وضعیت اعضای صنف و تشکل متبوع خود می گوید: همانطور که عرض کردم قطع ارتباط مالی مسئولین فنی بهداشتی و کارفرمایان با اجرایی شدن آیین‌نامه نظارت بهداشتی و بویژه ماده ۱۸ و ۱۹ آن پس از گذشت شانزده سال از تصویب آن یکی از مطالبات اصلی‌ست. ضمن اینکه قرارگیری لااقل تعدادی از رده‌های شغلی دامپزشکی بویژه مسئولین فنی بهداشتی کشتارگاههای دام و طیور در زمره مشاغل سخت و زیان‌آور از مطالبات مغفول اعضاست. هر چند اخیرا شاهد بازنشستگی یکی دو تن از همکاران کشتارگاههای طیور با 20 سال خدمت بوده‌ایم، لیکن این امر بواسطه برخی تبصره‌ها و بصورت استثنا بوده است. امید است با تدابیر دکتر مطلبی و رایزنی با نمایندگان مجلس و ادارات کار و اجرایی شدن آن، این امر در زمره باقیات الصالحات از سوی ایشان به یادگار بماند.