لزوم حمایت بیشتر "دولت" از پرورش دهندگان " دام سبک " کشور

فاخته- بنابر برخی گزارش ها ۹۰ درصد عشایر، ۷۰ درصد از روستانشینان و ۱۰ درصد برخی مناطق شهری در زمینه امور دام به ویژه پرورش دام سبک مشغول به فعالیت هستند.
دامداران، قشر شریف و گمنامی هستند که با توجه به ماهیت جامعه روستایی و عشایری از سر ناچاری از فعالیت به ارث رسیده نیاکان خود، علاقه به این شغل خداپسندانه و علیرغم کمبود نقدینگی، خشکسالی، احتکار و گرانی علوفه و نهاده ها، جولان دادن واسطه های از خدا بی خبر و عدم یک چشم انداز روشن فراسوی فعالیت خویش از"ریل اقتصاد غذا و تولید و مصرف کننده "به دور افتاده اند.   
علیرغم توجهات دولت به ویژه در بحث پیشگیری و درمان دام های سبک در گرما، سرما و زمان بروز بحران های طبیعی و غیر طبیعی مانند سیل، زلزله، رانش زمین، آتش سوزی، بروز بیماری های دامی و...به نظر می رسد طبق آمار سال ۱۳۹۱ که ۴۰ درصد این فعالیت ها به تعطیلی کشیده شده است امروز این آمار به یقین فراتر از ۴۰ درصد است که موجب تزلزل بازار عرضه و افزایش قیمت ها و بیکاری این قشر مولد جامعه در راستای تامین بخشی از امنیت غذایی باشد."گرسنگی دام و شرمندگی دامدار و راهی کردن دام خود در ترافیک کشتارگاه ها، تیغ تیزی است که بر گلوی دام تشنه و گرسنه زودتر از موعد و ناجوانمردانه توسط واسطه ها و دلالان کشیده می شود " که باید با خرید تضمینی به صورت لاشه  گرم یک تکه و نه چند تکه هزینه زا و روان نمودن شرایط تسهیلات کم بهره، نگاهی راهبردی به صادرات با توجه به سیاست های ستاد تنظیم بازار، توجه بیشتر به تشکل ها و اتحادیه های ذیربط و سپردن صفر تا صد امور به آنان،افزایش نظارت وهدایت بخش حاکمیتی به ویژه در راستای حمایت های امور تغذیه وتامین نهاده ها با نقش آفرینی معاونت تولیدات امور دامی، تعاونی روستایی، شرکت پشتیبانی امور دام، سازمان امور عشایر،بازارگاه وابسته به جهاد کشاورزی و... این بخش از تولید را از ورشکستگی و نابودی نجات داد.
«به یاد داشته باشیم با توجه به آمارهای ۹۰، ۷۰ و ده درصدی فوق الاشاره در ابتدای این یادداشت،تکیه گاه اصلی دامپرور سبک کشور به شیوه سُنتی بوده و دارای مشخصات اقتصاد روستامحور بود و لذا این قشر نیازمند توجه بیشتر دولت است و "صیانت و حفاظت پایه" از این سرمایه های کشور در راستای گلوگاه راهبردی " اقتصاد غذا و مصرف کننده " و حفظ داشته ها و جلوگیری از هدر رفت هزینه ها و سرمایه های سنگین و ارزشمند کشور بر عهده "سازمان دامپزشکی" کشور بوده  که در صف مقدم واکسیناسیون، بهداشت، سلامتی، پیشگیری، درمان، نظارت و...به نقش آفرینی خود در این عرصه علیرغم مشکلات خاص خود ادامه داده و با تسری بخشیدن فوق فعال فعالیت های خود در این راستا از دورترین مناطق کشور، نقاط محروم و کمتر توسعه یافته  تا سرحدات مرزی کشور، یار و یاور جامعه دامدار روستایی و عشایری کشور است که عبادتی بس زیبا و ارزشمند همراه و همگام با سفره غذای سلامتی آحاد جامعه از کودکی تا پیری است و هشدارهای کارشناسی و دلسوزانه اخیر مدیرکل دامپزشکی  استان خراسان رضوی در این راستا را جدی گرفته و به نکات ارزشمند مطرح شده آن ، باشد که توجه کنیم.»

علیرضا کیهان پور