تحلیلی بر آموزش مهارت دامپزشکی به نوجوانان

شاید فردا کودکی از ایران راه‌حلی بیافریند که فاتح جهان علم باشد

تحلیلی بر آموزش مهارت دامپزشکی به نوجوانان؛ نقطه آغاز نوآوری و جهش ملی با ذهن هایی تحلیل گر و ایده پرداز

هر بحران خلق یک قهرمان دارد... کدام نسل را برای مواجهه آماده کرده‌ایم؟

فاخته- آیا تا به حال اندیشیده‌اید چرا برخی کشورها حتی مقابل پیچیده‌ترین بحران‌های دامپزشکی عقب نمی‌مانند، ولی ما هنوز گاهی برای یک بیماری بومی، گرفتار چرخه تکراری واردات و "انتظار معجزه نوآوری از دیگران" هستیم؟

واقعیت این است که مساله دامپزشکی در ایران دیگر فقط مراقبت و درمان نیست؛ به حوزه‌ای رسیده‌ایم که هر آموزش، یک سرمایه‌گذاری راهبردی است برای تربیت مغزی تحلیل‌گر، حل‌کننده و نوآور؛ نه فقط کسی که کد و شماره دارو را حفظ کند.

اگر نوجوان ایرانی با هوش مصنوعی و دانش روز آشنا شود، چه تحولی رخ خواهد داد؟

در کلاس‌های مهارت‌محور ما، دانش پژوه 7-18 ساله؛ به جای نوشتن محفوظات، می‌آموزد چگونه از هوش مصنوعی (AI) و جست‌وجوهای آکادمیک، داده بگیرد، تحلیل کند و حتی نقد ISI بنویسد. 

مثلا نوجوان خلاقی که با یک سوال ساده : چرا در فلان روستای مرزی بدن بزهای محلی دچار ضایعه پوستی می‌شود؟ شروع می کند و با کمک AI، داده‌ها را جمع‌آوری و ایده یک حسگر تشخیص سریع بیماری را طراحی و ثبت می نماید.

وقتی یک نوجوان الهام از طبیعت را به نوآوری بدل می‌کند!

بیونیک و الهام از طبیعت دیگر فقط شعار محیط زیستی نیست؛ 

اینجا گروهی از دانش پژوهان نوجوان با ترکیب کپسول باکتریایی و پودر دندان کیتون، یک اسپری درمانی جهت بهبود التهاب ناشی از این بیماری طراحی می کنند که مورد توجه متخصصان دانشگاهی قرار می گیرد.

این پروژه، هم توانست مشکلات ماستیت پستان گاو را حل کند و هم مدال نقره‌ی مسابقات جهانی اختراعات کره جنوبی را نصیب ایران کند.

اختراع و چاپ کتاب؛ از رویا تا عمل

آیا ثبت اختراع، امتیاز یک طبقه خاص شهری است یا همه می‌توانند وارد فرآیند واقعی نوآوری بشوند؟ 

در این طرح، بچه‌هایی که حتی نام ISI را تا دیروز نشنیده بودند، طی یک سال، ایده را پیدا کردند، با سیستم ثبت ملی اختراع آشنا شدند و حاصل کارشان تبدیل به کتاب شد؛ سندی که نه تنها در مدرسه، بلکه در کنفرانس‌های ملی و بین‌المللی ارائه شد و عضویت در فدراسیون جهانی مخترعین را ثبت کردند.

آموزش دامپزشکی، فقط دانستن دارو نیست—درک مسئله است

اکثر بحران‌ها در زیست‌بوم ما یا از کمبود اطلاعات بومی است یا بی‌توجهی به ریشه‌ی مشکل. 

ما به فرزندان خود می‌آموزیم هر معضلی؛ از بیماری دامی در یک روستا تا تغییرات رفتاری پرندگان مهاجر، یک هشدار هوشمند است: 

آیا آماده‌ای مسئله را تحلیل کنی یا می خواهی فقط دنبال یک نسخه آماده باشی؟

تربیت یک نسل مخترع یا نسل پیرو؟

اگر آموزش دامپزشکی به نوجوانان فقط یادآوری لیست بیماری‌ها شود، ما دچار همان خطای رایج خواهیم شد: تربیت نیروی آماده به کار برای کشورهای دیگر! 

اما وقتی مهارت حل مسئله، ترکیب داده و خلاقیت علمی، و باور به اختراع بر بستر نیاز بومی با هم عجین می‌شود، 

آینده از آنِ نسلی خواهد بود که شاید همین فردا، راه‌حلی ابداع کند که الگویی برای سایر کشورها باشد.

شما اگر جای یکی از این نوجوان‌ها بودید، 

کدام معضل زیست‌محیطی یا دامی ایران را انتخاب می‌کردید که با کمک هوش مصنوعی و الهام از طبیعت حل کنید؟

پاسخ این سوال، شاید تعیین‌کننده مسیر نوآوری آینده کشور باشد.

نازیلا فرهنگی

دکتری تخصصی میکروبیولوژی

مدرس حوزه نوآوری و اختراع، عضو دائم فدراسیون جهانی مخترعین