یادداشت؛ دکتر مجتبی سالی:
غیر فعال شدن بیمارستان‌ها و داروخانه‌های اداره‌های دامپزشکی دولتی کاری صواب یا ناصواب؟؟
فاخته- به قول یکی از آنها دکتری که طبابت نکند نمی‌تواند طبیب باشد...
حتی از یکی از دوستانی که در آمریکا و کانادا در حال فعالیت دامپزشکی در بخش سرطان شناسی میباشد جویا شدیم عنوان کردند که بخش طبابت و درمان اداره دولتی دامپزشکی در اداره فعال و پویا میباشد و دارای بخش بسیار مجزا و مجهزی میباشد ولی در اینجا....
متاسفانه سازمان دامپزشکی در چند سال اخیر تا حدودی زیر سایه نظام خصوصی دامپزشکی قرار گرفته و تا حدی نقش حاکمیتی آن در زیر سایه این نظام خصوصی قرار گرفته و در بعضی بخشها زور نظام دامپزشکی می‌چربد؟؟!..
به خصوص در زمینه صدور مجوزهای مطب و داروخانه ها...که متاسفانه تا حدی موجب بی نظمی و تحت الشعاع قرار دادن وظایف سازمان دامپزشکی شده است حتی به حدی که دوستان خصوصی تخلفی میکنند و همکاران بخش دولتی متوجه قضایا می‌شوند اعتراض میکنند و می‌گویند که مهم نیست؟!!!؟ چون ما پروانه خود را از نظام میگیریم...
دکتر دامپزشک باید طبابت خود را انجام دهد درست است سازمان دامپزشکی برای به غیر از روسا ادارات مجوز مطب نیمه وقت میدهد اما بسیاری از دوستان بدلیل مشغله زیاد در اداره در شیفت عصر ...دست از تاسیس مطب نیمه وقت کشیده اند آن هم در رقابت این نظام دامپزشکی که اکثرا از دوستان بخش خصوصی حمایت میکنند و در این حین کارمند نیمه وقت بخش دولتی نای رقابت با بخش خصوصی تمام وقت را ندارند لذا این موجب دور شدن از بخش طبابت و کارهای اصلی دکتر دامپزشک و دست و پنجه نرم کردن با کاغذ بازی اداری روزانه شده است ... و موجب بی انگیزگی و دور شدن فضای علمی این رشته پر چالش میشود
روند غیر فعال شدن این واحد ها و این سیاست می‌تواند به چندین عامل بستگی داشته باشد. در زیر به برخی از این عوامل اشاره می‌کنم:
کمبود بودجه و منابع مالی: یکی از اصلی‌ترین دلایل غیر فعال بودن این مراکز، کمبود بودجه و منابع مالی است. اگر دولت یا نهادهای مربوطه نتوانند به اندازه کافی بودجه تخصیص دهند، این مراکز نمی‌توانند به درستی عمل کنند.
کمبود نیروی انسانی: کمبود دامپزشکان و پرسنل متخصص می‌تواند باعث کاهش کیفیت خدمات و در نتیجه غیر فعال شدن مراکز شود. اگر نیروی انسانی کافی وجود نداشته باشد، ارائه خدمات به دام‌ها و حیوانات خانگی دچار مشکل میشود.
عدم توجه به زیرساخت‌ها: برخی از بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها ممکن است به زیرساخت‌های مناسب و تجهیزات دامپزشکی دسترسی نداشته باشند. این مسئله می‌تواند به کاهش کارایی و کیفیت خدمات منجر شود.
مشکلات مدیریتی: ضعف در مدیریت و برنامه‌ریزی می‌تواند به عدم کارایی مراکز منجر شود. اگر برنامه‌ریزی مناسبی برای ارائه خدمات وجود نداشته باشد، این مراکز ممکن است به درستی فعالیت نکنند.
عدم نیاز یا تقاضا: در برخی مناطق، ممکن است به دلیل کمبود تقاضا یا نیاز به خدمات دامپزشکی، این مراکز غیر فعال شوند. اگر جمعیت دام‌ها یا حیوانات خانگی در یک منطقه کم باشد، ممکن است فعالیت این مراکز توجیه‌پذیر نباشد.
تغییرات قانونی و سیاست‌های دولتی: تغییرات در سیاست‌های دولتی یا قوانین مرتبط با دامپزشکی می‌تواند تأثیرات منفی بر فعالیت این مراکز داشته باشد.
برای حل این مشکلات، نیاز به یک رویکرد جامع و همکاری بین دولت، نهادهای خصوصی و جامعه دامپزشکی است تا بتوان به بهبود وضعیت بیمارستان‌ها و داروخانه‌های دامپزشکی دولتی کمک کرد.
متاسفانه سازمان دامپزشکی با توجه به مدیریت های سلیقه ای و به بهانه خصوصی سازی بخش درمان دامپزشکی را به طور کامل حذف نموده. در صورتی که فعال شدن این بخش می‌تواند موجب پویایی رشته دامپزشکی و کسب هزینه جاری در کنار بخش های چون قرنطینه و بهداشت و درمان و هم‌چنین موجب قدرتمند شدن بخش طبابت دولتی شود...
امید است مدیریت انقلابی و صحیح در راس کار موجب فعال شدن بخش های نهفته دامپزشکی این رشته محجور در کشور عزیزمان شود.
دکتر مجتبی سالی
همکار بخش دولتی استان آذربایجان غربی
-
شما که در بخش دولتی فعال و حداقل حقوق ثابتی دارید لطفا اول سری به کلینیکها و مراکز مایه کوبی بخش خصوصی نه استثناها بزنید و ببینید به عنوان یک بنگاه اقتصادی چطور در هزینه و درآمد خود مانده اند و درآمد خالصشان در حد کارگری هم نیست بعد یک رقیب دیگر برای همین آب باریکه با این مدل توجیهات بتراشید.
-
لازم است به عرض برسانم اگر بخش دولتی فعال شود ظلم مضاعفی در حق بخش خصوصی است در شرایط ایران بخش درمان دولتی جای از اعراب ندارد.
دسترسی سریع
بخش های مفید
راه های ارتباطی
