چه شد؟ که این طور شد؟ کلنگ ساخت دانشکده دامپزشکی استان گلستان در سال ۱۳۶۷ در رامیان به زمین زده شد‌...!

فاخته- هفته پیش ضرورت احداث دانشکده دامپزشکی استان گلستان در رسانه ها مطرح شده بود (اینجا) که دلیل آن ظرفیت ها و مزیت های تکثیر و پرورش دام، طیور و آبزیان استان و بررسی حلقه مفقوده موضوع از دلایل مهم این پیشنهاد بوده که البته فهم درستی از این دیدگاه توسط نگارنده محسوب و تلقی می شود.

در سال ۱۳۶۷ استان گلستان هنوز تاسیس نشده بود و بخشی از استان مازندران محسوب می شد.

در جاده گرگان به طرف شهر گنبدکاووس نرسیده به آزاد شهر پس از پاسگاه پلیس راه در جوار جنگل دلند در یک مسیر دوراهی به طرف شهرزیبای رامیان رسیده که در بدو ورود به طرف این شهر در سمت راست جاده در یک زمین یک هکتاری در پاییز ۱۳۶۷ تابلوی احداث آموزشکده دامپزشکی رامیان با لوگوی وابسته به "دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران" نصب و در بهترین اراضی شهر رامیان فضای پیرامونی این زمین اهدایی توسط مردم خیّر و شریف رامیان کاملا مرزبندی و فَنس کِشی شده بود.

در موضوع تصویب احداث این آموزشکده دامپزشکی رامیان وابسته به دانشگاه تهران سه نفر در راه اندازی و سپس انحلال و بی توجهی به آن دخیل بودند که نگارنده در این باب آماده پاسخگویی و مناظره است که در ادامه به آن اشاره خواهد شد.

در تشکیلات مصوب جهاد سازندگی پیشین ، کمیته امور دام و آبزیان عهده دار انجام وظایف مربوط به دام سبک، سنگین،طیور و آبزیان در بُعد حداقلی در دفتر مرکزی، استان ها ، شهرستان ها و مناطق بود که جهاد سازندگی  پیشین  و "مستقل گنبدکاووس" از این امر مستثنی نبود و از تشکیلات مالی و اداری کاملا استانی عمل می نمود.

در دهه نخست تاسیس نهاد پیشین جهادسازندگی بنابه ضرورت ظرفیت های بخش کشاورزی، دام،طیور و نیز رسالت خطیر محرومیت زدایی لذا  جهادهای گنبد، قزوین، گرگان و قم مانند فرمانداری های ویژه کنونی از نکته نظر تشکیلاتی کاملا مستقل بوده و همین موضوع احداث آموزشکده دامپزشکی شهرستان رامیان از توابع جهاد سازندگی آن زمان را بیشتر تسهیل نمود.

آقایان  س.ح.ح دامپزشک و سرپرست فعلی دانشگاه تهران در دولت چهاردهم، ع.ع.م رئیس آن زمان دامپزشکی کشور که هر دو عضو هیات علمی و شورای گسترش و تاسیس دانشگاه ها پس از انقلاب فرهنگی بودند که طبق مصاحبه های آن زمان در بحث کلنگ زنی آموزشکده دامپزشکی و پذیرش دانشجویان مقطع کاردانی و حتی تدریس خود آنان در کلاس های درس آموزشکده در محل امکانات جهادسازندگی سابق دارای سوابق مستند در این راستا هستند.

از سوی دیگر بخاطر استقلال جهاد سازندگی ویژه گنبدکاووس از جهادهای مراکز گرگان و ساری مسؤولیت راه اندازی این آموزشکده به ح.ع.خ.ر دامپزشک که با سهمیه جهاد سازندگی دوران خدمت سربازی را با عنوان مسوول کمیته امور دام و آبزیان جهاد گنبد می گذراند حلقه واسط پیگیری این پروژه بودند.

فصل مشترک این سه نفر که از همکاران سابق نگارنده در مقطعی بودند صرفا حضور فعال ، هیات علمی، دانش آموختگی و دو نفر آنان یک استانی بودن با هم در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران بود و هم اینک نیز هست که از کنار آن خواهیم گذشت.  

«نتیجه گیری این که تاریخچه ، مستندات و سوابق این پروسه به نظر می رسد باید بررسی و از کم و کیف تاسیس این آموزشکده و متاسفانه رها کردن و به فراموشی سپردن آن توسط  این سه نفر دامپزشکِ مسوول و شاهد در آن مقطع تاریخی پرسمان مجدد به عمل آید شاید برای پیشنهاد جدید راه اندازی دانشکده و رشته تحصیلی دامپزشکی در دانشگاه علوم کشاورزی(پردیس) مستقر در شهر گرگان مثمر ثمر و موجب جلوگیری از خطا و آزمون های احتمالی باشد البته در این راستا حق طرح این سوال محفوظ است که چه شد؟ که این چنین شد؟ . خوشبختانه هر سه نفر فوق در این تاریخ نگری در قید حیات و در دسترس هستند که شاید موجب تسریع در امور راه اندازی دانشکده  دامپزشکی در استان گلستان شود.» / ۵۵۵

          علیرضا کیهان پور