یادداشت؛ دکتر جواد شایان خواه:
سازمان نظام دامپزشکی؛ نقد قانون یا تخریب شخصیت‌ها؟
فاخته- به تازگی خبرگزاری تابناک گزارشی منتشر کرده (اینجا) با عنوان «نظامی که دامپزشکان انتخاب نمی‌کنند!»؛ گزارشی که با نگاهی انتقادی، ساختار سازمان نظام دامپزشکی و نقش پررنگ وزارت جهاد کشاورزی در فرآیند انتخاب رئیس سازمان را زیر سؤال می‌برد.
بی‌تردید بخش مهمی از نکات این گزارش، به‌ویژه درباره ترکیب اعضای انتصابی و محدودیت نقش منتخبان استانی، ریشه در واقعیت‌های قانونی دارد. ماده ۵ و ۷ قانون تأسیس سازمان نظام دامپزشکی، از همان ابتدا زمینه‌ای را فراهم کرده‌اند که استقلال صنفی در سایه حضور نمایندگان انتصابی کمرنگ شود. این موضوعی است که بارها فعالان صنفی بر آن انگشت گذاشته‌اند.
اما در میان بازتاب‌ها و واکنش‌ها به این گزارش، یک نکته نگران‌کننده وجود دارد: جابه‌جایی آدرس مسئله. به جای آنکه نقدها بر ضرورت اصلاح قانون متمرکز شود، برخی تلاش می‌کنند ناکارآمدی‌ها را مستقیماً به ریاست فعلی سازمان، دکتر عباسعلی مطلبی مغانجوقی، نسبت دهند.
سرمایه‌ای به نام تجربه
دکتر مطلبی مغانجوقی از چهره‌های علمی برجسته دامپزشکی کشور است؛ بسیاری از دامپزشکان، مستقیم یا غیرمستقیم شاگرد او بوده‌اند. او از بنیان‌گذاران سازمان نظام دامپزشکی است و شناختی عمیق از ساختارها، نقاط قوت و ضعف آن دارد.
شخصیت‌هایی از این دست، سرمایه‌های صنفی‌اند. نقد منصفانه به تصمیمات مدیریتی یک ضرورت است، اما زیر سؤال بردن کلیت شخصیت و جایگاه چنین فردی، در واقع تضعیف سرمایه اجتماعی دامپزشکی محسوب می‌شود.
بازی در زمین بی‌اعتمادی
دامپزشکی ایران سال‌هاست با چالش‌هایی مانند جایگاه کمرنگ در نظام سلامت، مشکلات اقتصادی حرفه، و انبوه فارغ‌التحصیلان مواجه است. در چنین شرایطی، دامن زدن به اختلافات و شخصی‌سازی نقدها، عملاً سازمان را از مسیر اصلی منحرف می‌کند.
این رویکرد نه تنها اعتماد بدنه صنف به نهاد نظام دامپزشکی را کاهش می‌دهد، بلکه دست نهادهای بیرونی را برای کم‌اهمیت جلوه دادن جایگاه این سازمان باز می‌گذارد.
نقد بله، تخریب نه
هیچ مدیری خالی از خطا نیست. نقد باید ادامه داشته باشد، اما نقدی که مستند، منصفانه و اصلاح‌گرانه باشد؛ نه اینکه به تخریب و بی‌اعتمادسازی تبدیل شود.
تجربه نشان داده است که شخصی‌سازی مشکلات، صورت مسئله اصلی یعنی ساختار معیوب قانون را پنهان می‌کند. اگر امروز به جای اصلاح سهم اعضای انتصابی یا تغییر شیوه انتخاب رئیس سازمان، صرفاً بر فرد متمرکز شویم، فردا هم همین چرخه ادامه خواهد داشت.
راه درست کدام است؟
برای عبور از این بن‌بست، چند مطالبه باید در اولویت قرار گیرد:
- اصلاح قانون نظام دامپزشکی و بازنگری در ترکیب شورای مرکزی.
- افزایش نقش شوراهای استانی در تصمیم‌گیری‌های کلان.
- کاهش نقش وزارتخانه‌ها در فرآیند انتخاب رئیس سازمان.
این مسیر، تنها با همگرایی بدنه دامپزشکی و بهره‌گیری از تجربه مدیرانی چون دکتر مطلبی امکان‌پذیر است.
در پایان بایستی گفت؛انتشار گزارش‌هایی همچون گزارش اخیر رسانه خبری تابناک می‌تواند تلنگری جدی برای توجه به کاستی‌های قانونی باشد. اما اگر این تلنگر بهانه‌ای شود برای تخریب اشخاص و ایجاد فضای بدبینی در صنف، نتیجه آن چیزی جز تضعیف سازمان و از بین رفتن اعتماد اعضا نخواهد بود.
سازمان نظام دامپزشکی خانه مشترک همه دامپزشکان کشور است. امروز بیش از هر زمان دیگری، این خانه به همدلی و هم‌افزایی نیاز دارد. تخریب و اختلاف‌افکنی علیه ریاست فعلی سازمان، در حقیقت تیر زدن به پیکر صنف دامپزشکی است.
اگر قرار است دامپزشکی ایران جایگاهی درخور در نظام سلامت کشور داشته باشد، باید به جای تضعیف چهره‌های علمی و مدیریتی، به حمایت از آنان و تمرکز بر اصلاح ساختارها پرداخت.امروز بیش از هر زمان دیگری، جامعه دامپزشکی به همدلی، اصلاح ساختار و حمایت از سرمایه‌های علمی خود نیاز دارد؛ نه دامن زدن به حاشیه‌ها.
دکتر جواد شایان خواه
-
دقیقا گزارش تابناک توسط توطئه عوامل ..... اون مجموعه نظام علیه رئیس سازمان نظام بوده که اونو بی کفایت نشون بدن و عامل همه مشکلات
دسترسی سریع
بخش های مفید
راه های ارتباطی
