پل اعتماد، وقتی وعده ارتباط مستقیم به واقعیت تبدیل می‌شود

فاخته- این وعده‌ها در همان ابتدا موجی از امید و اعتماد ایجاد می‌کند زیرا مردم و فعالان صنفی احساس می‌کنند صدایشان شنیده خواهد شد و در مشکلاتشان تنها نخواهند ماند.
اما تجربه تلخ ما این است که این شور و هیجان اولیه در بسیاری از موارد دوام چندانی ندارد. با گذشت زمان، پاسخگویی کمتر می‌شود پیام‌ها بی‌پاسخ می‌ماند تماس‌ها بی‌نتیجه می‌شود و در نهایت همان دیوار فاصله‌ای که قرار بود فرو بریزد دوباره سر جایش برپا می‌شود.
این وضعیت نه‌تنها باعث دلسردی مردم می‌شود بلکه آسیب‌هایی جدی هم به ساختار اعتماد عمومی وارد می‌کند. وقتی وعده‌ای که رنگ و بوی صداقت و همراهی داشته عملی نشود مردم به مرور به این نتیجه می‌رسند که (این هم فقط یک شعار بود) و دیگر حتی اگر مسئول بعدی وعده‌ای مشابه بدهد گوش شنوایی برای آن پیدا نمی‌شود. این بی‌اعتمادی، مهم‌ترین و خطرناک‌ترین ضرر قطع ارتباط مستقیم است زیرا اعتماد  سرمایه‌ای است که اگر یک‌بار از بین برود، بازگرداندنش کاری بسیار دشوار است.
در چنین فضایی  تجربه «دکتر مطلبی»، رئیس سازمان نظام دامپزشکی کشور نقطه‌ای روشن و متفاوت بود. او از همان روز نخست انتصاب شماره تماس و راه‌های ارتباطی خود در شبکه‌های مجازی را به‌طور آشکار و بی‌پرده در اختیار همه قرار دادند.
طبیعی بود که بسیاری  به‌خصوص دامپزشکان بخش خصوصی  این حرکت را با دیده تردید نگاه کنند. سابقه وعده‌های محقق‌نشده باعث شده بود که کمتر کسی باور کند این ارتباط مستقیم دوام خواهد داشت. اما گذر زمان نشان داد که این بار ماجرا فرق می‌کند.
«دکتر مطلبی» نه‌تنها پیام‌ها و تماس‌ها را بی‌پاسخ نگذاشتند  بلکه در گروه‌های مجازی مسئولان فنی بهداشتی حضور فعال داشتند  مشکلات را شنیدند به پرسش‌ها با صبر و احترام پاسخ دادند و حتی شخصاً پیگیری‌هایی برای حل برخی مسائل انجام دادند. این رفتار معنای واقعی (مسئولیت‌پذیری) و (خدمت )را در عمل نشان داد  نه در شعار  وقتی یک مقام عالی‌رتبه در سازمان خود را در دسترس قرار می‌دهد و بی‌واسطه با بدنه صنف گفت‌وگو می‌کند، چندین مزیت مهم ایجاد می‌شود:

مشکلات و موانع بسیار سریع‌تر شناسایی می‌شوند زیرا افراد بدون ترس و تعارف، موضوع را مطرح می‌کنند.

تصمیم‌گیری‌ها واقع‌بینانه‌تر می‌شود،چون اطلاعات از خط مقدم کار می‌آید نه فقط از گزارش‌های اداری.

حس ارزشمندی و احترام در میان کارکنان و فعالان صنف تقویت می‌شود زیرا می‌بینند که صدای آن‌ها شنیده می‌شود.

اعتماد عمومی به سازمان افزایش پیدا می‌کند چون فاصله میان مدیر و مجموعه‌اش کم می‌شود.

انگیزه همکاری و مشارکت بالا می‌رود،چون همه خود را بخشی از فرآیند حل مشکل می‌دانند.

در مقابل، اگر این ارتباط وجود نداشته باشد یا فقط در حد یک وعده باقی بماند آسیب‌های زیادی شکل می‌گیرد. مردم یا اعضای صنف احساس بی‌توجهی می‌کنند مشکلات کوچک تبدیل به بحران‌های بزرگ می‌شوند شایعات و سوءبرداشت‌ها گسترش می‌یابد،و مهم‌تر از همه حس بی‌اعتمادی نهادینه می‌شود. این بی‌اعتمادی می‌تواند سال‌ها بر یک مجموعه سایه بیندازد و کارآمدی آن را کاهش دهد.

امروز تجربه موفق «دکتر مطلبی» یک پیام روشن دارد: در دنیای پر از فاصله و بی‌اعتمادی، گاهی یک پاسخ ساده یک تماس کوتاه یا حتی یک پیام محترمانه می‌تواند پلی بسازد که فاصله‌ها را از بین ببرد و راه را برای پیشرفت و همکاری هموار کند. اگر این الگو در سطح نظام دامپزشکی  استان‌ها  بدون تردید بسیاری از مشکلات پیش از آنکه به بحران برسند حل خواهند شد و فضای اعتماد و همدلی دوباره بر جامعه حاکم می‌شود.

دکتر رضا افشاریان

دامپزشک