یادداشت؛ دکتر ملیسا پوردنیا
پرورش مدیر در دامپزشکی، نقدی بر مدیریت منابع انسانی
فاخته- نگاهی گذرا به وضعیت اسفناک سالیان اخیر دامپزشکی نشان می دهد که در کنار برخی فاکتورهای موجود، عامل اساسی که بتوان به بهبود شرایط چشم امید داشت، وجود سیستم مدیریتی خوب و در راس آن یک مدیر مقتدر است؛ مدیری که مسئولیت پذیر باشد، از تغییر هراس نداشته باشد، توانایی درک مشکلات را داشته باشد و برای حل آنها توانایی اقدام داشته باشد!
همه ی ما می دانیم تغییر مسئولیت می آورد و مسئولیت اقدام می آورد؛ مدیر موفق مدیری است که از اقدام نترسد!
وضعیت این روزهای دامپزشکی و همکاران مان در بخش خصوصی و اداری بر همه ی ما آشکار است!
دامپزشک جوانی که با مشقت و سختی دوران تحصیل را سپری کرده و با پیشوند “دکتر” پشت اسمش وارد جامعه و بازار کار می شود، بازار اما کشش این همه فارغ التحصیل را ندارد!
دامپزشکی که دوندگی و تلاش می کند ولی یک صدم تلاشش بهره بردای نمی کند!
شرایط نامناسب تولید، کاهش جمعیت دامی، مشکلات صنعت مرغداری و دامداری و .... که اثرات منفی تمامی اینها نهایتا گریبانگیر همکاران دامپزشک ماست!
ریشه ی این مشکلات از کجاست؟!
مگر نه این است که عدم مدیریت مناسب شرایط به اوضاع نابسامان دامپزشکی دامن زده است؟! مگر نه این است که جای خالی مدیران مدبر و مقتدر در جای جای این رشته حس می شود! مدیری که با تکیه بر صلاحیت و توانایی انتخاب شده و بر مسند قدرت بنشیند! مدیری که وقتی دردی فریاد زده می شود آن را درک و حل کند! مدیری که
براساس شایستگی انتخاب شده ، مدیری که سخت کوش است، مدیری که مشکلات را دیده و لمس کرده و برای حل آنها ایده دارد، ایده هایش روی کاغذ نیست، برای عملی شدن ایده هایش تلاش می کند، از نیروهای ماهر و کار درست استفاده می کند و تلاش می کند و تلاش می کند و تلاش می کند!
و ما سال هاست همه ی اینها را می گوییم، می نویسیم، نقد می کنیم، پیشنهاد می دهیم ، انتقاد می کنیم ولی متاسفانه هیچکس پاسخگو نیست!
آقای مدیر، آقای رئیس و آقای مسئولی که پشت میز ریاست یک سازمان نشسته اید همکار شما، هم نوع شما دارد برای حداقل‌ترین نیازهایش دست و پا می‌زند و تقلا می‌کند! سالها تلاش کرده و می‌کند متاسفانه اما همه بی نتیجه می ماند!
اوضاع سالهای اخیر دامپزشکی یک سیستم مدیریتی خوب و در راس آن یک مدیر مقتدر می خواهد.... .
دکتر ملیسا پوردنیا
دسترسی سریع
بخش های مفید
راه های ارتباطی
