ماده 19 آئین نامه نظارت بهداشتی دامپزشکی؛ از پیچیدگی و ابهام تا لزوم بروزرسانی و شفاف سازی!

فاخته- در گذشته، این ماده موضوع بحث و نقدهای مختلفی قرار گرفته است. برخی از ایرادهای مطرح شده شامل موارد زیر است:

1. عدم هماهنگی با نیازهای روز: بسیاری از متخصصان معتقدند که ماده ۱۹ به‌روزرسانی‌های لازم را برای هماهنگی با پیشرفت‌های جدید در علم دامپزشکی و نیازهای فعلی بهداشتی دریافت نکرده است.

2. پیچیدگی و ابهام در قوانین: برخی منتقدان بر این باورند که ماده ۱۹ دارای ابهاماتی است که باعث پیچیدگی در اجرا می‌شود. این ابهامات می‌تواند منجر به تفسیرهای مختلف و اجرای ناهماهنگ شود.

3. کمبود منابع و امکانات: اجرای کامل و مؤثر ماده ۱۹ نیاز به منابع و امکانات مناسب دارد که در برخی مناطق ممکن است به دلیل کمبود منابع، اجرا به‌درستی انجام نشود.

4. نظارت ناکافی: انتقاداتی نیز به نظارت ناکافی بر اجرای این ماده وجود دارد. بدون نظارت مؤثر، تضمین اجرای صحیح مقررات دشوار است.

5. مقاومت در برابر تغییر: برخی اوقات تغییرات و اصلاحات پیشنهادی با مقاومت‌های سازمانی و فردی روبه‌رو می‌شود که روند اصلاحات را کند می‌کند.

این موارد از جمله ایراداتی هستند که توسط کارشناسان و متخصصان در حوزه دامپزشکی مطرح شده‌اند و نیازمند بررسی و اصلاحات مداوم برای بهبود کیفیت خدمات بهداشتی دامپزشکی است.

پیشنهادهایی برای رفع نقایص:

برای بهبود ماده ۱۹ آیین‌نامه اجرایی نظارت بهداشتی دامپزشکی و رفع ایرادهای آن، می‌توان به پیشنهادات زیر توجه کرد:

1. به‌روزرسانی قوانین: با توجه به پیشرفت‌های علمی و فناوری در حوزه دامپزشکی، به‌روزرسانی منظم قوانین و مقررات ضروری است. این کار می‌تواند با تشکیل کمیته‌های تخصصی و استفاده از نظرات کارشناسان انجام شود.

2. شفاف‌سازی مقررات: اصلاح و شفاف‌سازی ماده ۱۹ به گونه‌ای که ابهام‌ها و پیچیدگی‌های موجود برطرف شود، می‌تواند به اجرای صحیح و هماهنگ آن کمک کند. می‌توان با تدوین دستورالعمل‌های دقیق و واضح، از تفسیرهای نادرست جلوگیری کرد.

3. افزایش منابع و امکانات: تأمین منابع مالی و تجهیزاتی مناسب برای اجرای بهینه مقررات بهداشتی دامپزشکی بسیار اهمیت دارد. دولت و سازمان‌های مسئول باید در این زمینه سرمایه‌گذاری کنند.

4. آموزش و توانمندسازی: برگزاری دوره‌های آموزشی و کارگاه‌های تخصصی برای دامپزشکان و مسئولین نظارت بهداشتی، می‌تواند به افزایش آگاهی و توانمندی آنها در اجرای صحیح مقررات کمک کند.

5. نظارت مؤثر و پیگیری: تقویت سیستم‌های نظارتی و بازرسی و اطمینان از اجرای کامل مقررات ضروری است. این کار می‌تواند از طریق افزایش تعداد بازرسان و به‌کارگیری فناوری‌های نوین برای نظارت و پیگیری انجام شود.

6. تعامل با ذی‌نفعان: ایجاد فضای گفت‌وگو و تعامل میان دامپزشکان، مزارع، تولیدکنندگان و سایر ذی‌نفعان می‌تواند به شناسایی مشکلات و ارائه راه‌حل‌های عملی کمک کند. این تعامل می‌تواند از طریق تشکیل کارگروه‌های مشترک و برگزاری نشست‌های دوره‌ای انجام شود.

7. پذیرش تغییرات: فرهنگ‌سازی و پذیرش تغییرات در سازمان‌ها و بین افراد مسئول بسیار مهم است. باید با برگزاری جلسات توجیهی و ارائه مستندات علمی، مقاومت‌ها را کاهش داده و تغییرات مثبت را ترویج داد.

خبرهای حوزه دامپزشکی و صنایع دام و طیور را در کانال تلگرامی فاخته دنبال کنید. (کلیک کنید)

دیدگاه خود را در خصوص این گزارش، از قسمت نظرات، به اشتراک بگذارید.

با اجرای این پیشنهادات، می‌توان به بهبود ماده ۱۹ آیین‌نامه اجرایی نظارت بهداشتی دامپزشکی کمک کرد و از سلامت و بهداشت دام‌ها و محصولات دامی بهتر محافظت نمود.