بی ریاترین، خاص ترین و زیباترین هدیه دانش آموزی جهان به معلم عشایری/ از سیاه چادر به چادر سفید آموزش علم و آگاهی

فاخته- اما نکته آن که معلمان آموزش فرزندان جامعه عشایری و روستایی و متحرک اوج ایثار، از خودگذشتگی و سرفصل دُروس عشق و محبت و یگانگی بوده و هستند.

با گرامیداشت نام و یاد بنیانگذار مدارس و پدر آموزش عشایر ایران "زنده یاد دکتر محمد بهمن بیگی" و با توجه به وجود حدود ۱۷۰ هزار دانش آموز عشایری و تقریبا ۷ هزار مدارس ثابت، چادری و کانکسی فرزندان عشایر در کشور که پس از سال ۱۳۵۷ احداث، گسترش، تجهیز، نوسازی، بازسازی و بهینه سازی در مدار توجه بیشتر، سرعت کمّی و کیفی در مقایسه با قبل از پیروزی انقلاب اسلامی داشته و هنوز هم جای کار داردو به طوری  که جهادسازندگی سابق،نهضت سواد آموزی، آموزش و پرورش، سازمان امور عشایر، بسیج سازندگی، گروه های جهادی و...از قبل تاکنون پای کار بوده و یک گوشه این مسیر زیبا و صعب العبور را بر عهده داشته و دارند  و امید را در دل پاک عشایر و روستاییان در راستای دانش و علم آموزی فرزندان خوددر تمام مقاطع تحصیلی  به سان چراغ روشن و فروزان کاشته و ترجمان این جمله بوده، هستند و خواهند بود که : «آنجا که "عشق" فرمان می دهد "محال" سرِ "تعظیم" فرود می آورد... .»

البته از تامین امکانات ایل راه ها، امنیت پایدار، ترابری و حمل و نقل ضروری، الزامات بهداشتی، آب سالم، سوخت رسانی، پدافند غیر عامل،  تالیف و تهیه کتاب ها، نوشت افزار، امکانات و تجهیزات کمک آموزشی، دارو، درمان، پیشگیری از بیماری های انسانی و همچنین تیمار، واکسیناسیون و چرخه بهداشتی و سالم بودن محصولات با منشای پروتئین حیوانی توسط دامپزشکان و پیرا دامپزشکان، به ویژه خیّرین کمک رسان و...همگام و همسو در راستای همجواری تکاملی پروسه دانش و سواد آموزی به راحتی نمی توان گذشت که جای تقدیر و تکریم از همه خدمتگزاران فوق الذکر داشته و دارد.
«این شما عزیزان و تصویر بی ریاترین، خاص ترین،  زیباترین و ارزشمندترین هدیه و کادوی  دانش آموزان ایلیاتی یک مدرسه از سیاه چادر زندگی به سفید چادر* دانشی به معلم ایثارگر و بامحبت مدارس عشایری در هفته گرامیداشت مقام معلم در استان فارس که خود عکس ها سخن می گویند و نیاز به شرح و تفسیر بیشتری نخواهد بود.» / ۳۹۹

           علیرضا کیهان پور

* لازم به یادآوری است که عشایر شریف و سلحشور کشورمان  زمان کوچ در سیاه چادرها زندگی کرده و محل و مکان موقت دانش آموختن یا همان مدرسه فرزندان دلبندشان چادرهای سفید است که در محل کوچ عشایر از یکدیگر قابل تمایز و جدا است که البته بسته به نوع امکانات موجود در بعضی مناطق استثناء پذیر هم می باشد.