گفتگوی «فاخته» با دکتر «امیرحسین مشرفی»؛ جوانی که دامپزشکی را با جسارت بازتعریف می‌کند!

فاخته- در دنیایی که دامپزشکی گاهی در سایه کلیشه‌ها گم می‌شود، دکتر امیرحسین مشرفی، متولد ۱۳۶۸، مانند مشعلی درخشان در آسمان علم و نوآوری می‌درخشد. او در ۲۶ سالگی آزمایشگاه تخصصی حیوانات خانگی را در مازندران تأسیس کرد، پژوهشگر برتر شد و به‌عنوان جوان‌ترین عضو شورای نظام دامپزشکی مازندران، آینده این حرفه را با ایده‌های جسورانه‌اش ترسیم می‌کند. از عشق به سلامت حیوانات تا رویارویی با چالش‌های صنفی، این گفت‌وگو روایتی است از یک نخبه جوان که نه تنها مرزهای دامپزشکی را جابه‌جا کرده، بلکه الهام‌بخش نسل جدید است.

 ورود به دنیای علم و جسارت: "از کلاس درس تا آزمایشگاه تخصصی!"

فاخته: دکتر مشرفی، شما در ۲۶ سالگی آزمایشگاه تخصصی حیوانات خانگی تأسیس کردید و پژوهشگر برتر شدید. چه چیزی شما را از رخوت حرفه‌ای دور نگه داشت؟ انگیزه اصلی‌تان چیست؟ 

دکتر مشرفی: از کودکی عاشق یادگیری بودم، اما دامپزشکی برایم فقط یک رشته نبود؛ یک مأموریت بود! همیشه خودم را به‌روز نگه داشتم و از هر فرصتی برای پیشرفت استفاده کردم. انگیزه‌ام؟ نقشی در سلامت حیوانات و جامعه داشته باشم. این عشق به علم و خدمت، مثل موتوری من را به جلو می‌راند!

فاخته: صریح بگویید: نهادهای دولتی از ایده‌های شما استقبال کردند یا فقط مدال و لوح تقدیر می‌دهند؟ 

دکتر مشرفی: بنیاد ملی نخبگان مازندران نقش ارزشمندی در حمایت از جوانان داشته؛ از معرفی به مراکز علمی تا حمایت از ایده‌ها. این حمایت‌ها فقط لوح تقدیر نیست، بلکه بستری برای عملی شدن ایده‌هاست. البته جا برای بهبود همیشه هست، اما این قدم‌ها انگیزه‌بخش بوده‌اند!

فاخته: آیا تا به حال احساس کردید به خاطر جوانی‌تان در محیط حرفه‌ای جدی گرفته نشده‌اید؟ چطور با این چالش روبه‌رو شدید؟ 

دکتر مشرفی: بله، گاهی نگاه‌های تردیدآمیز بود، خصوصاً وقتی آزمایشگاه را راه‌اندازی کردم. اما من با کارم حرف زدم! نتایج پژوهش‌ها و دقت در آزمایشگاهم نشان داد جوانی مانع نیست، بلکه نقطه قوت است. جسارت و انرژی‌ام را به میدان آوردم و ثابت کردم سن فقط یک عدد است!

 دوقطبی پت و دام سنگین: "تعادل یا تقابل؟"

فاخته: شما که در حوزه حیوانات خانگی فعالید، فکر می‌کنید تمرکز روی پت‌ها، دامپزشکی را از مأموریت اصلی‌اش یعنی امنیت غذایی دور کرده؟ 

دکتر مشرفی: دامپزشکی مثل یک پازل چندتکه است. حیوانات خانگی به فرهنگ و بهداشت عمومی کمک می‌کنند و دام سنگین مستقیماً امنیت غذایی را تضمین می‌کند. این‌ها تضاد ندارند، بلکه مکمل‌اند. با سیاست‌گذاری درست، هر دو حوزه می‌توانند جامعه را قوی‌تر کنند!

فاخته: چطور می‌توان بین رشد بازار پت و نیازهای دام سنگین تعادل ایجاد کرد؟ یک راهکار عملی بدهید. 

دکتر مشرفی: سرمایه‌گذاری روی آموزش و فرهنگ‌سازی در هر دو حوزه کلید کار است. مثلاً برنامه‌های آموزشی مشترک که هم صاحبان پت و هم دامداران را هدف قرار دهد. این کار نیازهای اجتماعی را پاسخ می‌دهد و امنیت غذایی را تقویت می‌کند. یک نمونه عملی؟ کارگاه‌های مشترک برای دامپزشکان و دامداران در مناطق روستایی!

 فناوری و آینده: "هوش مصنوعی در خدمت دامپزشکی!"

فاخته: هوش مصنوعی در دنیا دامپزشکی را متحول کرده. اگر بخواهید یک ابزار AI در آزمایشگاه‌تان راه‌اندازی کنید، چه ابزاری است؟ 

دکتر مشرفی: یک سیستم هوشمند تحلیل داده‌های آزمایشگاهی! این ابزار نتایج آزمایش‌ها را خودکار تحلیل می‌کند، الگوهای بیماری را قبل از بروز علائم شناسایی می‌کند و به دامپزشکان پیش‌آگهی می‌دهد. نتیجه؟ تشخیص سریع‌تر، دقت بالاتر و کاهش هزینه‌ها برای سلامت جامعه!

فاخته: آیا فناوری‌های فعلی در آزمایشگاه‌های ایران با استانداردهای جهانی همخوانی دارند؟ 

دکتر مشرفی: از نظر تئوری بله، اما در عمل گاهی عقب هستیم. مثلاً در دنیا از هوش مصنوعی و تست‌های مولکولی پیشرفته استفاده می‌شود، اما اینجا هنوز روش‌های سنتی غالب‌اند. باید سرمایه‌گذاری کنیم و بگوییم: "دامپزشکی ایران، وقت به‌روزرسانی است!"

فاخته: چطور بین سرعت آزمایش‌ها و دقت آن‌ها در آزمایشگاه تعادل برقرار می‌کنید؟ 

دکتر مشرفی: مثل راه رفتن روی طناب است! فشار برای نتیجه سریع زیاد است، اما من هر نمونه را با دقت بررسی می‌کنم. گاهی مجبورم روند را کند کنم و به تیمم می‌گویم: "دقت امروز، سلامت فرداست!" این جمله معمولاً همه را ساکت می‌کند!

 نقش جوانان در سیاست‌گذاری: "نسل جدید، موتور تغییر!"

فاخته: به‌عنوان جوان‌ترین عضو شورای نظام دامپزشکی مازندران، چه تدبیری برای ورود جوان‌ها به سیاست‌گذاری کلان دامپزشکی دارید؟ 

دکتر مشرفی: نسل جوان پر از دانش و انرژی است. باید بستر مشارکت‌شان را فراهم کنیم. توصیه‌ام به جوان‌ها؟ منتظر دعوت نمانید! با پژوهش، ایده‌های نو و حضور فعال در نشست‌ها، خودتان را نشان دهید. آینده دامپزشکی به جسارت شما بستگی دارد!

فاخته: مهم‌ترین مشکلات صنفی دامپزشکان مازندران چیست؟ راه‌حل شما چیست؟ 

دکتر مشرفی: نبود انجمن صنفی آزمایشگاهیان در مازندران یک خلأ بزرگ است. صدای بخش خصوصی شنیده نمی‌شود. راه‌حل؟ تشکیل انجمن مستقل و مشارکت جوانان در آن. این کار ایده‌های نو را به میدان می‌آورد و صنف را پویاتر می‌کند!

 چالش مهاجرت: "ماندن یا رفتن؟"

فاخته: مهاجرت دامپزشکان جوان یک بحران است. اگر امروز دانشجو بودید، ایران را ترک می‌کردید؟ صادقانه بگویید! 

دکتر مشرفی: صادقانه؟ می‌ماندم! ایران پر از فرصت است، اگر شرایط علمی و حرفه‌ای فراهم شود. من باور دارم توانمندی‌هایمان را می‌توانیم همین‌جا شکوفا کنیم. مهاجرت یک واقعیت است، اما ماندن و ساختن یک انتخاب جسورانه!

فاخته: نظام دامپزشکی برای جلوگیری از مهاجرت نسل دهه هفتادی و هشتادی چه باید بکند؟ یک اقدام عملی پیشنهاد دهید. 

دکتر مشرفی: حمایت از استارتاپ‌های دامپزشکی! اگر نظام دامپزشکی بستری برای اجرای ایده‌های جوانان فراهم کند، از پروژه‌های نوآورانه تا کلینیک‌های تخصصی، انگیزه ماندن چند برابر می‌شود. این کار هم مهاجرت را کم می‌کند و هم دامپزشکی را ارتقا می‌دهد!

 زئونوزها و سلامت عمومی: "نبرد با تهدیدهای پنهان!"

فاخته: کدام بیماری زئونوز در ایران جدی‌ترین تهدید است؟ یک راهکار عملی پیشنهاد دهید. 

دکتر مشرفی: هاری هنوز یک تهدید بزرگ است. راهکار؟ واکسیناسیون منظم سگ‌های صاحب‌دار، مدیریت سگ‌های بی‌صاحب و آموزش عمومی. این سه‌گانه اگر هماهنگ اجرا شود، هاری را به زانو درمی‌آورد!

فاخته: سخت‌ترین چالش در شناسایی بیماری‌های زئونوز در آزمایشگاه چیست؟ 

دکتر مشرفی: تشخیص زودهنگام بیماری‌های بدون علامت! مثل پیدا کردن سوزن در انبار کاه است. ما به ابزارهای پیشرفته و پروتکل‌های دقیق نیاز داریم تا قبل از شیوع، بیماری را مهار کنیم.

 خلاقیت و تعادل: "از آزمایشگاه تا زندگی شخصی!"

فاخته: شما یک نخبه علمی و پژوهشگرید. آیا خلاقیت علمی‌تان به زندگی شخصی‌تان هم سرایت کرده؟ مثلاً در آشپزخانه یا سرگرمی‌ها؟ 

دکتر مشرفی: (با خنده) بله! آزمایشگاهم مثل آشپزخانه‌ام است؛ پر از تجربه‌های جدید! عاشق امتحان کردن دستورپخت‌های جدیدم، درست مثل آزمایش‌های علمی. این خلاقیت به من انرژی می‌دهد و حتی گاهی ایده‌های علمی‌ام را از آشپزی الهام می‌گیرم!

فاخته: چطور بین فشار کاری آزمایشگاه و زندگی شخصی تعادل برقرار می‌کنید؟ 

دکتر مشرفی: برنامه‌ریزی و عشق! صبح‌ها آزمایشگاه، عصرها خانواده. گاهی فشار کار زیاد است، اما وقتی به خانه می‌رسم و لبخند عزیزانم را می‌بینم، انگار تمام خستگی‌ها ذوب می‌شود. زندگی مثل آزمایشگاه است؛ باید با دقت و عشق مدیریتش کرد!

 پیام جسورانه و آینده‌نگری: "از منطقه امن خارج شوید!"

فاخته: بزرگ‌ترین ریسک حرفه‌ای شما چه بود؟ یک پیام جسورانه به دامپزشکان ایرانی بدهید! 

دکتر مشرفی: بزرگ‌ترین ریسکم تأسیس آزمایشگاه تخصصی حیوانات خانگی در مازندران بود؛ مسیری ناشناخته با کلی چالش! پیامم به همکاران؟ از منطقه امن خارج شوید! جسارت کنید، نوآوری کنید و دامپزشکی را به قله ببرید. ماندن در تکرار، ما را به جایی نمی‌رساند!

فاخته: دامپزشکی ایران را در ۱۰ سال آینده چطور تصور می‌کنید؟ 

دکتر مشرفی: دامپزشکی ایران در ۱۰ سال آینده می‌تواند پیشرو و نوآور باشد؛ جایی که علم و تکنولوژی دست در دست هم می‌دهند. اگر نسل جوان حمایت شود و همکاری بین دانشگاه، صنعت و بخش خصوصی تقویت شود، نه تنها سلامت حیوانات، بلکه سلامت جامعه و جایگاه جهانی دامپزشکی ایران ارتقا خواهد یافت!

فاخته: اگر امروز روبه‌روی مسئولان دامپزشکی کشور باشید، مهم‌ترین درخواست یا توصیه شما چیست؟ 

دکتر مشرفی: تشکیل انجمن‌های صنفی قوی در هر استان، حمایت از استارتاپ‌های دامپزشکی و به‌روزرسانی تجهیزات آزمایشگاهی! دامپزشکی ما پتانسیل جهانی شدن دارد، اگر بسترش فراهم شود!

فاخته: سخن آخر برای دامپزشکان جوان و نسل آینده؟ 

دکتر مشرفی: ترس را کنار بگذارید و رویاهایتان را دنبال کنید! دامپزشکی فقط یک شغل نیست؛ فرصتی است برای تغییر جهان. شما آینده‌سازان این حرفه‌اید، پس جسور باشید و بدرخشید!

فاخته: سپاس از دکتر «امیرحسین مشرفی» و روحیه شکست‌ناپذیرش!

این گفت‌وگو دعوتی است به نسل جدید برای بازتعریف دامپزشکی با جسارت و نوآوری. دکتر مشرفی یادآور می‌شود که علم، عشق و جسارت می‌توانند آینده‌ای روشن برای دامپزشکی ایران بسازند.

مصاحبه‌گر: دکتر جواد شایان‌خواه