متاسفانه هیچ بیمه ای ندارم و تاکنون از واکسیناتورها علی الخصوص بخش خصوصی هیچ حمایتی نشده/ هیج کجا حرفی از قشر ما زده نمی شود

به گزارش پایگاه خبری فاخته، راحله زمانی پور واکسیناتور فعال در روستاهای اطراف مشهد در گفت و گو با ما، اظهار کرد:  این کار سختی خودش را دارد، اما به دلیل اینکه چندین سال مشغول به این فعالیت هستم، به نوعی عادت کرده ام.

وی ادامه داد: بنده مدرک کاردانی دامپزشکی و کارشناسی حرفه ای بهداشت با منشأ دامی را دارم و از سال ۹۴ آغاز به فعالیت کردم و در حال حاضر به حرفه واکسیناسیون و مایه کوبی در کلینیک شفا رشد مشهد مشغول به فعالیت هستم.

او در خصوص سختی فعالیت خود برای خانم ها، بیان کرد: این کار سختی خودش را دارد، اما به دلیل اینکه چندین سال مشغول به این فعالیت هستم، به نوعی عادت کرده ام. 

زمانی پور با بیان اینکه خوشبختانه تمامی دامداران منطقه من به من اعتماد دارند، تصریح کرد: در ابتدا شروع کار خود سختی های بسیاری کشیدم، در ابتدای امر، متقاضیان اصلا به من اعتماد نداشتند اما آنقدر تلاش کردم تا توانستم اعتماد را به سوی خود جلب کنم و حتی مدتی رایگان اقدام به امر مایه کوبی می کردم، تا بتوانم به موقعیت خوب و اعتماد دست پیدا کنم.

وی در خصوص حوادثی که در حین انجام کار رقم خورده، اضافه کرد: متاسفانه اتفاقات حین حادثه برای ما زیاد پیش می آید، یادم می آید که در یک روز برفی برای واکسن به یک روستا رفته بودم اما متاسفانه دیوار های طویله نم دار بود و به یکباره به بر سر ما خراب شد و من به مدت طولانی از ناحیه گردن دچار مشکل شدم.

زمانی پور ادامه داد: یکبار دیگر نیز در روستایی دیوار بر روی من خراب شد و سرم شکست. جدا از این موارد در گله نیز ما در معرض آسیب های فراوانی هستیم.

او در رابطه با اینکه آیا نظام دامپزشکی و یا بیمه در زمان حادثه به کمک آن ها آمده، اضافه کرد: متاسفانه بنده هیچ بیمه ای ندارم و تاکنون از واکسیناتورها علی الخصوص بخش خصوصی هیچ حمایتی نشده است.

این کارشناس دامپزشکی گفت: اگر بخواهیم بیمه داشته باشیم باید هزینه آن را خودمان پرداخت کنیم و این امر با حقوق های ما توجیه اقتصادی ندارد و توان انجام این کار را نداریم.

زمانی در خصوص انتظارات خود از نظام دامپزشکی، بیان کرد: در ابتدا نیاز به حمایت از قشر واکسیناتور به شدت احساس می شود. در هیج کجا حرفی از قشر ما زده نمی شود، باوجود آنکه کار‌ما یک امر ضروری و حیاتی است.

وی با اشاره به اینکه حتی سختی کار به ما تعلق نمی گیرد، خاطرنشان کرد: حتی در دوران شیوع ویروس کرونا بنده هر روز سرکار می رفتم و به مشتری های خودم احترام گذاشته و در شرایط سخت کنار آن ها بودم.
 
راحله زمانی پور با بیان اینکه روزانه بین ۵۰ تا ۱۵۰ کیلومتر مسیر را برای مایه کوبی طی می کنم، اظهار کرد: رقم مسافت بستگی به مکانی که می خواهم در روز بروم دارد.

او با با اشاره به اینکه این مسافت را با وسیله شخصی طی کرده، گفت: تعداد مایه کوبی دام های سبک و سنگین هم در هر روز متفاوت است.  یک روز ممکن است به علت طرح رایگان ۷۰۰ دام را واکسن بزنم اما روزی ممکن است حتی برای ۲۰ دام به روستاها بروم.

وی در خصوص هزینه های هر مایه کوبی، ادامه داد: اکثر مشتری ها از طرح های رایگان استفاده می کنند، مگر آنکه دامی دچار اسیدوز و پرخوری شود که «آنترو» تزریق کنند و این امر به ندرت پیش می آید، زیرا اکثر افراد توان مالی برای این اقدام را ندارند.

این کارشناس مایه کوبی با بیان اینکه میزان تعرفه های انجام واکسیناسیون بسیار پایین است، اضافه کرد: در کنار آن میزان دستمزد ما نیز بسیار اندک است. نیاز ما این است که ما یک شغل ثابت داشته باشیم. 

جدیدترین خبرهای حوزه دامپزشکی و صنایع دام و طیور را در کانال تلگرامی فاخته دنبال کنید. (کلیک کنید)

دیدگاه خود را در خصوص این گزارش، از قسمت نظرات، به اشتراک بگذارید.

زمانی پور اظهار کرد: اگر برای ما بیمه، یک شغل ثابت‌ و رفاهیاتی مانند وام در نظر بگیرند بسیار خوب است و تنها انتظار ما از نظام همین است.

گفتگو: غزاله شهیدی