تراکم گله در جوجه های گوشتی

جوجه های گوشتی برای به حداکثر رسیدن پتانسیل ژنتیکی خود، به شرایط مناسب پرورشی نیاز دارند.
کد خبر  10210
فاخته پلاس

فاخته- عدم توجه به شرایط بهینه پرورش می تواند ضریب تبدیل خوراک، عملکرد رشد و رفاه پرندگان را به خطر بیاندازد. تراکم گله یکی از عوامل مهم پرورشی است که پیامدهای جدی بر پایداری اقتصادی و اجتماعی صنعت طیور دارد. وقتی بحث تراکم گله به میان می آید به رفاه پرندگان و مسائل اقتصادی باید توامان توجه کرد و در نهایت، نقطه تعادل بین رفاه جوجه‌های گوشتی و رفاه تولیدکنندگان حفظ شود.
 در این مقاله در ابتدا در رابطه با تراکم جوجه های گوشتی می خوانیم، سپس نحوه محاسبه تراکم و عوارض تراکم بالا در گله را بررسی می کنیم و در نهایت پیشنهاداتی برای بهینه سازی تراکم در گله های جوجه گوشتی خواهیم داشت.
تعیین تراکم گله:
تراکم ایده آل گله جوجه های گوشتی، همیشه موضوعی بحث برانگیز بوده است و تقریبا هیچ پاسخ قطعی برای این سوال وجود ندارد. یکی از نگرانی های افزایش تراکم گله، رفاه جوجه های گوشتی است. طبیعی است که فکر کنیم وقتی فضای بیشتری به پرندگان داده شود عملکرد بهتری خواهند داشت. اما باید توجه داشت که فضای بیشتر مهم نیست، بلکه محیط بهبود‌یافته‌ای که این فضای اضافه شده ممکن است فراهم کند، اهمیت دارد. پرورش دهندگان در فارم های مدرن جوجه های گوشتی کنترل زیادی بر محیط فارم دارند و تا زمانی که محیط مناسب (دما، تهویه، رطوبت) فراهم باشد، می توان تراکم گله را بیشتر کرد.
افزایش تراکم در تولید جوجه های گوشتی، معمولاً برای به حداکثر رساندن بازده اقتصادی در یک واحد تولیدی انجام می شود، اما ممکن است این هدف همیشه محقق نشود. به طور کلی تراکم گله ی ایده آلی وجود دارد که بازده اقتصادی را به حداکثر می رساند، اما بسته به شرایط محیطی و مدیریت پرندگان، این میزان متفاوت است. پرندگانی که با تراکم گله بالاتر پرورش می یابند باید فضای کافی برای تغذیه و آبخوری داشته باشند. سیستم‌های تهویه و خنک‌کننده مناسب نیز باید ارائه شود چرا که برای کنترل دما،کاهش سطح CO2 و آمونیاک مورد نیاز هستند. در این حالت، تراکم گله را می توان افزایش داد، بنابراین ظرفیت کل فارم تا حدود 30٪ افزایش می یابد بدون اینکه اثرات مخربی بر عملکرد داشته باشد. از نقطه نظر اقتصادی، افزایش ظرفیت فارم با افزایش فضای تغذیه/آب، سیستم های تهویه و خنک کننده ، تنها به 40 درصد از هزینه احداث یک مرغداری جدید نیاز دارد
 
نحوه محاسبه تراکم گله:
تراکم گله معمولا به دو صورت بیان می شود:
•    تعداد پرندگان در واحد سطح :
گاهی اوقات تراکم گله با استفاده از تعداد پرندگان در واحد سطح یا مقدار سطح برای هر پرنده گزارش می شود. برای مثال در هر یک متر مربع می توان حدود 14 جوجه ی گوشتی را قرار داد.
اما در حال حاضر بیشتر اوقات تراکم گله را بر حسب وزن محاسبه می کنند. در این حالت به جای اینکه تعداد پرندگان در واحد سطح بیان شود، تراکم با وزن پرنده در واحد سطح محاسبه می شود
بیان تراکم گله بر حسب وزن به دلیل اینکه سن و پیشرفت ژنتیکی را در نظر می گیرد به جای تعداد پرندگان در متر مربع گزینه بهتری محسوب می شود. مزیت استفاده از وزن پرنده در واحد سطح این است که استانداردها ثابت هستند. به طور خلاصه، یک پرورش دهنده تعیین می کند که چند کیلوگرم وزن زنده در هر مترمربع از لحاظ رشد، ضریب تبدیل خوراک، زیست‌پذیری و عملکرد اقتصادی بهترین بازده را داراست و با افزایش وزن هدف در هر متر، تعداد پرندگان را کاهش می‌دهد
عوارض تراکم گله نامناسب:
گاهی اوقات، تولیدکنندگان جوجه های گوشتی برای افزایش حاشیه سود به تراکم های بالاتر متوسل می شوند و این تلقی وجود دارد که با جوجه ریزی بیشتر از ظرفیت سالن در آخر دوره سود بیشتری عاید مرغدار می شود که در واقع کاملا غلط است. پرندگان مازاد بر ظرفیت، در هوای موردنیاز، دمای مناسب،فضای تردد و دانخوری و آبخوری پرندگان دیگر اختلال ایجاد کرده و سبب بستر با کیفیت پایین، مشکلات پا، عدم یکنواختی و در نهایت ضریب تبدیل نامناسب در گله خواهند شد.
در ادامه برخی از مشکلاتی را که تراکم بالا ایجاد می کند بررسی خواهیم کرد:
•    نرخ رشد
با تراکم گله بالاتر، کاهش نرخ رشد نه تنها به دلیل کاهش مصرف خوراک در چنین شرایطی، بلکه به دلیل از دست دادن انرژی در نتیجه پاسخ های ایمنی و سایر تنظیمات بدن اتفاق می افتد. بعلاوه ممکن است به دلیل اختلال در میکروفلور روده که به هضم وجذب مواد مغذی کمک می کنند، کاهش سرعت رشد نیز اتفاق بیفتد.
پیشنهاد می کنیم برای داشتن اطلاعات بیشتر در رابطه با مصرف دان در جوجه ها، مقاله عوامل موثر بر میزان مصرف خوراک جوجه گوشتی را مطالعه نمایید.
•    کیفیت لاشه
 تراکم بالای گله بر روی مقدار گوشت سینه تأثیر منفی دارد به طوری که در هر پرنده جرم گوشت سینه حدود 12 گرم کاهش می یابد. همچنین بر طول استخوان‌ها، رشد و گردی سینه و رشد اندام‌های عقبی تأثیر می‌گذارد. این اثرات در هر دو جنس تأیید شد، اما در نرها نسبت به ماده ها بارزتر است. کیفیت لاشه جوجه های گوشتی، نیز به دلیل تغییر شکل و شکستگی پاها کاهش می یابد. کاهش فعالیت بدنی جوجه‌های گوشتی و آسیب‌های فیزیکی که در تراکم بالا اتفاق می افتد، از عوامل کلیدی در ایجاد این مشکل و همچنین رشد ناکافی و بلوغ ناقص اسکلت در نظر گرفته می‌شود.
•    کیفیت بستر
تراکم بالای گله بر روی مشخصات میکروبی بستر نیز تأثیر می گذارد، به ویژه در مواردی که تعداد زیاد پرندگان، منجر به مرطوب شدن بیش از اندازه بستر می شود. در این صورت استنشاق مقدار بیشتری از آمونیاک تولید شده در بستر، منجر به مشکلات سلامتی متعددی می شود.
•    پوشش پر و پوست
افزایش تراکم گله در بسیاری از موارد منجر به افزایش درماتیت، ضایعات پوستی و خراشیدگی می شود. میزان پوششِ پرِ پرندگان در تراکم بیش از 30 کیلوگرم بر متر مربع، شروع به کاهش می‌کنند، احتمالاً به این دلیل که نوک زدن و کندن پرها توسط پرندگان دیگر افزایش پیدا می کند و همچنین افزایش رطوبت و کیکی شدن بستر منجر به کاهش غلطیدن پرندگان در بستر می شود و آنها را از تمیز نگه داشتن پرهای خود و پاک کردن انگل‌ها باز می‌دارد. تراکم بالای گله می تواند به عنوان یکی از عوامل خطر بالقوه برای خراش های شکمی در جوجه های گوشتی در نظر گرفته شود. همچنین افزایش قابل توجهی در بروز تاول‌های سینه در پرندگانی که با تراکم گله‌های بیشتر پرورش یافته‌اند، اتفاق می افتد.
•    بیماری ها
افزایش تراکم گله ممکن است منجر به افزایش سطح گرد و غبار موجود در هوا و در نتیجه بیماری های تنفسی و همچنین بروز سایر بیماری ها مانند آسیت و درماتیت تماسی شود. یک روند ثابت نشان می دهد که پرندگانی که فضای کمتری داشتند بیشتر دچار مرگ های ناگهانی می شوند. در تایید این الگو، ایمونوگلوبولین جوجه‌های گوشتی در یک گله شلوغ، کاهش می‌یابد که بر سیستم ایمنی تأثیر منفی می‌گذارد و همچنین ممکن است، جوجه‌های گوشتی تحت تنش گرمایی، در گله های شلوغ‌ بیشتر تلف شوند.

چند نکته برای بهینه سازی تراکم گله جوجه های گوشتی
کاهش تعداد پرندگان در یک فضای معین بر جنبه اقتصادی پرورش طیور تأثیر میگذارد. نکته مهمی که باید در نظر گرفت درک نیازهای واقعی طیور است.
عموم مردم هنگام دیدن فارم جوجه‌های گوشتی تجاری، اغلب این تصور را دارند که پرندگان فضای کمی دارند، بنابراین رفاه آنها تحت تأثیر قرار گرفته است؛ اما درک عمومی لزوماً با واقعیت همخوانی ندارد.
در واقع پرندگان تمایل دارند کنار هم جمع شوند. این رفتار طبیعی می تواند این تصور را ایجاد کند که پرندگان تراکم بالایی دارند، در حالی که فقط از غرایز طبیعی خود پیروی می کنند. حتی زمانی که جوجه‌ها در ابتدا در سالن قرار می‌گیرند، تنها در بخشی از آن جمع می شوند تا اطمینان حاصل کنند که غذا و آب پیدا کرده و در کنار منابع گرمایی، گرم می‌مانند.
برای حفظ تعادل بین رفاه پرندگان و همچنین از دست ندادن سودِ حاصله، این دستورالعمل ها را دنبال کنید.
•    با دستورالعمل های عمومی شروع کنید:
پرورش خود را با دستورالعمل های عمومی ارائه شده آغاز کنید. برای مثال در ابتدا با تراکم بهینه بین 20 تا 22 کیلوگرم در هر متر مربع، دوره پرورشی خود را شروع نمایید.
•    مراقب مسائل بهداشتی و رفاهی باشید
با حفظ سلامت پرندگان، عملکرد به حداکثر می رسد. مسائل بهداشتی و رفاهی طیفی از موضوعات را شامل می شود، از جمله:
پارامترهای رشد/عملکرد: در جوجه های گوشتی، تراکم بالا با کاهش وزن بدن، مصرف خوراک و تبدیل، یکنواختی گله، سلامت پا و سایر ویژگی های فیزیکی همراه است. هنگام ارزیابی کاهش سلامت جسمانی، همیشه این احتمال را در نظر بگیرید که تراکم گله ممکن است خیلی زیاد باشد.
پارامترهای فیزیولوژیکی: اگرچه هیچ یک از مطالعاتی که به استرس فیزیولوژیکی پرداخته اند شواهد مستقیمی مبنی بر ارتباط آن با افزایش تراکم گله پیدا نکردند، اما آن را به عنوان بخشی از سلامت کلی پرندگان در نظر بگیرید.
پارامترهای رفتاری: طبق دستورالعمل‌های رفاه جوجه‌های گوشتی، پرندگان باید فضایی برای ابراز رفتارهای عادی مانند خوردن، نوشیدن، راه رفتن و غیره داشته باشند.تراکم بالا می‌تواند بر اعمالِ پرندگان تأثیر بگذارد و منجر به کاهش کیفیت لاشه شود.
•    نظارت بر پرندگان در سالن:
صرف نظر از اینکه مشکلات عملکرد ناشی از تراکم گله یا عوامل دیگر باشد، بهتر است که روزانه در سالن ها قدم بزنید و شرایط پرندگان را ارزیابی کنید. پرندگان مرده و ناسالم را حذف کنید تا شرایط را برای الباقی پرندگان بهینه کنید.
•    تحقیقات جدید را پیگیری کنید و تحقیق را متناسب با شرایط تأسیسات خود تفسیر کنید
تحقیقات جدید را پیگیری کنید، تحقیقات قابل توجهی برای ارزیابی تأثیر تراکم گله بر رفاه پرندگان وجود دارد. مطالعات اکثراً به این نتیجه رسیده اند که مدیریت و کنترل محیطی مهمتر از تراکم گله هستند. محدود کردن تراکم گله بدون کنترل کافی بر شرایط محیطی، منجر به بهبود مورد انتظار در رفاه پرندگان نخواهد شد.
•    شرایط محیطی را بررسی کنید
در تراکم های بالاتر، پرندگان به احتمال زیاد استرس گرمایی را تجربه می کنند. دما را در ارتفاع پرنده اندازه گیری کنید تا تفسیر دقیقی داشته باشید. در صورت لزوم دما را تنظیم کنید یا در صورتی که دمای هدف سالن به دست نیامد، تراکم گله را کاهش دهید.
کنترل خوب رطوبت نسبی باعث می شود که تراکم گله در عین حفظ رفاه پرندگان بیشتر باشد. کیفیت بستر و سطوح آمونیاک را به دقت کنترل کنید و تهویه را در صورت نیاز برای حفظ هوادهی مطلوب تنظیم کنید.
اطمینان از اینکه همه پرندگان می توانند به راحتی به آبخوری ها و دانخوری ها برسند مهم است. با این حال، افزودن دانخوری های اضافی بدون توجه به لزوم وجود آنها، از افزایش تراکم پشتیبانی نمی‌کند. به علاوه، ممکن است اثر معکوس داشته باشد، زیرا دانخوری های اضافی فضا را اشغال می کنند.
•    وزن نهایی پرندگان را در نظر بگیرید
پرندگان مسن‌ و سنگین‌تر نسبت به پرندگان جوان‌ و سبک‌تر به فضای بیشتری نیاز دارند. علاوه بر این، تراکم بیش از حد گله، می تواند وزن نهایی بدن پرندگان را تحت تاثیر قرار دهد و توانایی رسیدن به وزن مورد نظر را مختل کند. وزن نهایی رشد پرندگان را در نظر بگیرید و جایگذاری اولیه جوجه را بر اساس وزن نهایی تنظیم کنید.
•    همیشه هدف نهایی را در ذهن داشته باشید
هدف نهایی، به حداکثر رساندن وزن مرغ تولید شده در هر متر مربع و در عین حال جلوگیری از تلفات به دلیل ازدحام بیش از حد و حفظ رفاه پرنده است. هر تصمیم برای تراکم گله را باید با توجه این هدف بررسی کنید.

منبع: کیمیا کاو بامداد

خبرهای مرتبط
برچسب ها
نظرات
ورودی نامعتبر
ورودی نامعتبر
ورودی نامعتبر
ورودی نامعتبر

این پایگاه خبری بر اساس مجوز معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول فعالیت است. این پایگاه خبری تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران بوده و هر گونه برداشت از مطالب آن تنها با ذکر منبع مجاز می باشد.

تمامی حقوق برای پایگاه خبری تحلیلی فاخته محفوظ است.