لزوم حفظ پرورش با شیوه روستایی و گله‌داری

به گزارش فاخته، محمدابراهیم حسن نژاد گفت: عمده پرورش دام سبک شامل گوسفند و بز در کشور، در بستر روستایی و عشایری است و کمتر از 10 درصد تولید در قالب صنعتی انجام می‌شود که اساساً این ظرفیت به تولید دام‌های مولد نر و ماده پربازده (دارای صفات تولیدمثلی و تولیدی برتر در مقایسه بادام‌های بومی و عشایری) اختصاص‌یافته است. تولید شیر و گوشت نیز بخشی از تولیدات دامداری‌های صنعتی دام سبک را به خود اختصاص می‌دهد.

وی بابیان این‌که هرکدام از روش‌های پرورش صنعتی و سنتی مزایای خود رادارند ادامه داد: مقایسه در سیستم سنتی و صنعتی در دام سبک، تابع شرایط اقلیمی، امکانات و توانایی در میزان سرمایه‌گذاری است. مدیریت و بهبود بهره‌وری در تولیدمثل، امکان اجرای برنامه‌های اصلاح نژاد و نیز اجرای برنامه‌های مدیریت پرورش مزیت‌های پرورش صنعتی در مقایسه با پرورش عشایری هستند.

وی افزود: اما در عوض، در پرورش به روش سنتی با توجه به برخورداری کشور از مراتع، وجود نیروی کارآمد روستایی و همچنین لزوم حفظ سطح تولید در روستا با بهره‌مندی از بقایای زراعی و باغی باهدف تولید محصولات دامی سالم و ارزان‌قیمت با کمترین وابستگی به نهاده وارداتی قابل‌توجه است.

معاون امور تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی بابیان این‌که درمجموع حدود 2 میلیون رأس دام سبک در مراکز پرورش صنعتی کشور وجود دارد گفت: حدود ۲۶۰ هزار رأس گوسفند آمیخته، ۹۰ هزار رأس گوسفند، 60 تا 70 هزار رأس بز، ۴۰۰ هزار رأس بز آمیخته در قالب صنعتی در کشور پرورش پیدا می‌کنند که چیزی حدود ۲.۵ تا ۳ درصد گوشت قرمز دام سبک، ۶۰۰۰ تن شیر گوسفندی و حدود ۸۰۰۰ تن شیر بز تولید این مراکز است.

منبع: ایانا