ثبات مدیریت در دامپزشکی ! خوب یا بد؟

فاخته- مجموعه ای که در محیط پایدار و باثبات قرار دارد، می‌تواند کارهای خود را استاندارد و موفقیت خود را تضمین کند  ولی محیط ناپایدار موجب می‌شود سازمان نتواند امور را پیش‌بینی کند و در برابر این پدیده مقاومت خواهد کرد.
تفکر استراتژیکی که هم اکنون بر سازمان دامپزشکی غالب است نشان از برنامه ریزی قوی برای رسیدن به اهداف بلند مدت و در کنار آن افزایش رفاه و روحیه کارکنان و افزایش ارتباطات موثر دارد بالاخص همسو کردن بدنه سازمان در شناساندن دامپزشکی به عموم مردم بسیار موثر بوده و  گام های بلندی در این سالها برداشته شده است.
اینک سازمان دامپزشکی نیازمند برنامه ریزی های بلند مدت و سند چشم انداز می باشد که خود این موارد نیازمند ثبات در مدیریت و کم رنگ کردن عزل و نصب های سلیقه ای است. برنامه ریزی سازمانی کارایی سازمان را افزایش می‌دهد و برنامه ریزی استراتژیک به همراه  تاکتیکی می تواند اجرای برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت را بصورت تواٌمان تضمین نماید. 
باید این نکته را مد نظر قرار داد که ثبات در مدیریت به معنی چشم پوشی از خطاهای احتمالی نبوده و همواره می بایست در جهت رفع خطاها کوشید و هرزمان که کاهش کارایی و اثر بخشی مدیران مشاهده شد تغییر انکار ناپذیر است.

شاید ارزیابی مدیران توسط کارکنان همانطور که به شناسایی مشکلات آنها کمک  کند باعث افزایش مشارکت شده و بهره وری را افزایش دهد.زمانی که کارکنان نظرات خود را بیان و در مورد کار مشتاق و باانگیزه باشند و رهبری موثر داشته باشند بهره وری بیشتر را به دنبال دارد.

اکنون که سازمان دامپزشکی دارای ارتباطات بهتر و منسجم تری شده است به نظر می رسد احساس وفاداری در کارکنان ایجاد شده و رفاه و معیشت کارکنان مهمترین اولویت ها برای مدیران است؛ به نظر می رسد مسیری که دامپزشکی در پیش گرفته است به موفقیت ختم شود اما این مسیر خالی از چالش و سختی نبوده  و امیدواری و صبر بیشتری را می طلبد همانطور که حکیم سخن «ابوالقاسم فردوسی» می فرماید: 

چو دانا نماید به کاری درنگ                              به پیروزی  آرد جانی  به چنگ
همه کارها در فروبستگی                                     گشاید ولیکن به آهستگی

علی لقمانیان